Door enkel buiten onszelf te kijken
krijg je het idee dat 'ik' kan helpen
dit is echter een heel gevaarlijk idee
want wie weet wat goed is voor iemand anders?
als er een 'ik' is om een 'jij' te helpen
is er nog steeds verdeeldheid
tussen wie alles 'juist' heeft
of wie alles 'verkeerd' heeft
Waarlijk helpen doe je eerst met
innerlijk inzicht:
Zien dat er nog steeds een identiteit bestaat
die uit medelijden niet kan toekijken
dat alles 'verkeerd' loopt,
het is echter soms nodig dat de persoon
zelf het verkeerde kiest om zelf tot inzicht te komen
En dan onstaat er een heel andere ruimte,
ruimte tot samen delen
door te delen met elkaar verdwijnt ik en jij
dan is er enkel nog waarheid voor beide
we zijn zo gevangen geworden door
de meningen van het 'ik'
dat er nog nauwelijks plaats is
voor gesprek zonder persoonlijkheden
en dat is het verschil tussen fictie en werkelijkheid:
de fictie is het intellectuele 'ik'
de werkelijkheid het hartverwarmende wij
en zelfs wij verdwijnen in de leegte,
de leegte van liefde en licht.
Pascal Delay
Geen opmerkingen:
Een reactie posten