= Welkom =


Welkom op de website Kinderen van het Licht


In dit nieuwe tijdperk van wakkerworden
waarin de wereld talloze veranderingen
ondergaat die de mens zelf heeft geschapen
uit onwetendheid, wil deze website terug
gaan naar de bron.
De kinderen van het Licht zullen wereldwijd
opstaan en leiden vanuit hun innerlijke kracht
Laten we hand in hand de waarheid aan het
licht komen en ons verbonden bewustzijn
samen sterken tot een wereld van eenheid.


31 maart 2013

Mooji: we dromen ons levensverhaal

Mooji: leven zonder plan

Mooji: de laatste stuiptrekking van het denken

Mooji: kan je alleen zijn?

Mooji: kan je de waarnemer vinden?

Mooji: schuld vanuit het verleden

Mooji: ledig jezelf volledig

Mooji: gebonden tot niets

Mooji: genoeg regels

Mooji: constante gelukzaligheid

Mooji: De luie man weg naar verlichting

Mooji: Lachende buddha's

Mooji: Mannen en vrouwen

Mooji: alles gebeurt in je hoofd

Mooji: Niemand wil dat je vrij bent

Niet-handelen naar harmonie



Hoe meer verboden en censuur er in de wereld zijn,

hoe armer de mensen worden.

Hoe meer scherpe wapens de mensen bezitten, hoe onrustiger wordt de staat.

Hoe meer sluwheid en vernuft de mens ontwikkelt, hoe meer vergrijpen hij begaat. Hoe meer wetten en regels worden opgelegd, hoe meer dieven en vandalen ontstaan.

Daarom zegt de wijze: Ik treed niet op en de mensen veranderen uit zichzelf.

Ik handel door niet handelen en de mensen worden uit zichzelf welvarend. 

 

Lao Tse

24 maart 2013

Vrijheid van verlangens



Vrijheid van het verlangen naar een antwoord is essentieel voor het begrijpen van een probleem.


Jiddu Krishnamurti

Waarheid omvat alles



De waarheid is eenvoudig en voor iedereen toegankelijk, vol liefde en jouw liefde waard. De waarheid omvat, aanvaardt en reinigt alles. Onwaarheid is moeilijk en gecompliceerd en een bron van narigheid. Onwaarheid wil altijd iets, verwacht van alles en stelt eisen. Omdat zij een vervalsing is, namaak, leeg, altijd afhankelijk van een bevestiging en geruststellende omstandigheden. Ze is altijd bang vooronderzoek en vermijdt dat dan ook. Maar alles wat ze ontvangt raakt ze weer kwijt en vraagt dan weer om meer. Stel daarom geen vertrouwen in het denken en voelen, niets wat je kunt zien, voelen of denken is wat het lijkt. Zelfs zonde en deugdzaamheid, verdienste en overtreding zijn niet wat ze lijken.
 
 
Sri Nisargadatta Maharaj

21 maart 2013

Aandacht voor het leven



Voordat de dood je wegneemt uit dat wat je gegeven is,
geef weg wat er weg gegeven kan worden.
Een dode rouwt niet om zijn dood,
hij rouwt enkel om wat hij naliet te doen in zijn leven
Waarom heb ik gewacht?
Waarom heb ik niet…?
Waarom schonk ik geen aandacht aan…?
Ik kan geen beter advies bedenken dan dit en
ik hoop dat je het kunt waarderen en
dat je verblijft in oneindigheid. 
Vrede
 
Rumi

Afstand en intimiteit



Afstand en intimiteit
Twee zuilen van dezelfde tempel?
Marcel Messing



Sta tezamen, maar niet te dicht bijeen,
zoals de zuilen van een tempel
ook op zichzelf staan
en de eik en de cipres
niet in elkanders schaduw groeien.
Kahlil Gibran (De Profeet, over het huwelijk)

Verkrachting van de intimiteit
Eind december vorig jaar kwam India wereldwijd in het nieuws vanwege de verkrachting van een jonge vrouw door zes mannen. Het betrof een studente in de geneeskunde die na afloop van een avondje bioscoop in New Delhi, samen met haar vriend in een geblindeerde bus van een privaat-onderneming stapte. Haar vriend werd met behulp van een paar ijzeren stangen de bus uit geslagen en de jonge vrouw werd vervolgens verkracht door zes mannen, inclusief de chauffeur. Nadat ze misbruikt was, werd ze hardhandig de bus uitgegooid. Een totale verkrachting van intimiteit. Dit gebeuren leidde tot talloze demonstraties in India, zeker nadat bekend werd dat ze ten gevolge van de verkrachting in een ziekenhuis in Singapuru (Orissa) was overleden. Zware beschadigingen aan de hersenen en diverse andere organen. Tienduizenden, vooral vrouwen, gingen in India de straat op.



Overal klonk de luide roep om een einde te maken aan de vaak vernederende behandeling van meisjes en van de vrouw in het algemeen. Iedere twintig minuten wordt in India een vrouw verkracht, vaak afkomstig uit de laagste kaste, ironisch genoeg the untouchables, ‘onaanraakbaren’ of paria’s genoemd. Gandhi noemde hen echter harijans, ‘kinderen van God’. Hij onderrichtte geweldloosheid (ahimsa) en wederzijds respect, schafte formeel de kasten af en stond een samenleving voor van welvaart en welzijn voor iedereen (sarvodaya), gebaseerd op waarheid, waardigheid, liefde, mededogen en respect voor alle levende wezens. Intimiteit was voor Gandhi de essentie van alle levende wezens en betreft vele niveaus die daarmee verband houden. Voor hem was God hetzelfde als waarheid, liefde. Verkrachting staat gelijk aan een grove schending van de intimiteit. Om de intimiteit te beschermen is een zekere afstand, distantie, gewenst. Distantie komt van het Latijnse werkwoord di-stare, dat ‘uit elkaar staan’ betekent. In de namasté, waarbij men de goddelijke essentie in elkaar begroet, komen distantie en intimiteit tezamen. De twee worden één. Alle leven is verbonden met elkaar.

 Namasté

Verlies aan respect voor de vrouw
Jaarlijks worden er in India talloze meisjes gedood, vroegtijdig geaborteerd of te vondeling gelegd. Ze worden als ongewenst beschouwd. De vrouw moet immers een hoge bruidsschat inbrengen als ze, vaak al op jonge leeftijd, wordt uitgehuwelijkt. De meeste Indiërs kunnen zo’n bruidsschat niet betalen. Bovendien bepalen nog steeds in zeer veel gevallen de wederzijdse ouders, vaak in overleg met een astroloog, het huwelijk van hun kinderen. ‘Liefde komt later wel’, zo wordt er maar al te vaak gezegd. Op het trouwen uit liefde heerst een zwaar taboe, al tracht menig mensenrechtenorganisatie dit te doorbreken. Als sanctie op een huwelijk uit liefde staat maar al te vaak de uitstoting uit het gezin en de familie. Seksueel en huislijk geweld komt niet alleen veel voor in het Westen, maar helaas ook in India, dat als land oude spirituele wortels heeft en waarvan men gemakkelijker denkt dat dit daar niet voorkomt.

Veda en upanishads
Over het geven van respect aan de vrouw kan men veel lezen in de veda en de upanishads, zij het dat ook in deze teksten de man vaak domineert. ‘Niet om de man zelf is de man geliefd, maar om het zelf (atman) is de man geliefd. Niet om de vrouw zelf is de vrouw geliefd, maar om het ‘zelf’ is de vrouw geliefd’, leert de wijze Yajňavalkya, die zich op het einde van zijn leven terugtrok in ascese aan Maitreyi, een van zijn twee vrouwen. Dit is te lezen in de Brihadāranyaka-upanishad. Het atman, het éne onverbrekelijke Bewustzijn dat alles wat is doorstraalt als helderheid, alom aanwezig is, ongeboren en onsterfelijk, dat is het diepste inzicht, dat ons wordt aangereikt in de upanishads. Intimiteit heeft, voor wie de upanishads aan de binnenkant begrijpt, dan ook alles te maken met het binnenste van alles wat is. Het Latijnse woord intimus betekent primair ‘binnenste’, ‘innigste’. Het wezen van alles wat is, ís dit intieme. Dat is wat Uddālaka Aruni, beschreven in de Chandogya-upanishad, aan zijn zoon Shvetaketu leert, die na twaalf jaar onderricht buitenshuis nog nimmer gehoord had van Dát, dat alle dingen overal doordringt. Dit Dát is niets anders dan puur Bewustzijn zonder eigenschappen en zonder afhankelijk te zijn van iets of iemand. Dát is in feite onnoembaar en onbeschrijfelijk, maar wordt met verlegenheidswoorden aangeduid als brahman of atman en in de monotheïstische godsdiensten God genoemd, een uiterst gecompromitteerd woord. De mysticus Meister Eckhart sprak liever over Gottheit, terwijl Jacob Boehme over Ungrund spreekt en Erik van Ruysbeek over ongrond. Dát is het subtielste van het subtielste. Alom aanwezig tijdloos Bewustzijn, niet verbonden met de levensvormen, maar deze wel doordringend in het decor van tijdruimte, waarin universeel leven gereflecteerd wordt vanuit Bewustzijn, helderheid, licht, zich verklankend vanuit stilte in woord (AUM), volheid openbarend vanuit leegte. Oppervlakkig gezien zou men kunnen denken dat er sprake is van een zelfstandig atman in ieder levend wezen, maar dit is slechts een yupa, een middel om uit te drukken dat het innigste van al wat is, het meest binnenste, het meest intieme, ‘dit’ Bewustzijn is. Er is nergens een  ‘eigen’ onafhankelijk atman (anatman).

Aum teken

Ananda vervangen door gouden stierenkalf Nandi
Door commercialisering, globalisering en vermaterialisering is India veel van haar diepe wijsheid kwijtraakt. Beïnvloed door de Westerse banken, door ‘Wall-Streeters’ als Goldman Sachs, is ananda, de absolute vreugde als kenmerk van de bewustzijnsstaat van bevrijding, steeds meer vervangen door een gouden stierenkalf, dat als letterlijk beeld ook in Wall Street staat. Vele Indiërs weten helaas niet meer dat Nandi, eens een van de bekendste toegewijde leerlingen van Shiva, de vorm van een stier aannam, omdat zijn eigen lichaam niet sterk genoeg was om de intense bewustzijnsextase te verdragen. Ook al gaat het in wezen niet om extase, maar om realisatie van Bewustzijn, door het gouden stierenkalf van de materie beter te kennen dan de eigen spirituele verhalen, raakt men geleidelijk steeds meer vervreemd van het meest intieme. Daardoor wordt de weg vrijgemaakt om dit intieme te vergeten, te kwetsen of te verkrachten. Alhoewel Dát zelf onberoerd blijft, zijn het de manifestaties vanuit Dát, de talloze levensvormen, die onderhevig kunnen zijn aan pijn, verdriet en lijden, als door de ziekte van onwetendheid het idee ontstaat van afgescheiden zijn, van subject en object en vele andere tegenstellingen. Dan wordt de vrouw en de man niet meer geëerbiedigd vanwege het atman, maar vanwege kaste, rijkdom, macht, status. Dat in India de vrouw zo vaak verkracht wordt, heeft naar mijn mening alles te maken met het verlies van het eenheidsbesef, nu de wereld het kali-yuga tijdperk is ingegaan, het tijdperk van ruzie, conflict, oorlog, verval van geestelijke waarden en de algehele ontwaarding van het leven, reeds aangekondigd door Krishna in de Mahabharata. In de Śiva en Vishnu Purāna wordt dit ijzeren tijdperk tot in detail beschreven. Een van de kenmerken ervan is dat de vrouw ‘niet meer alleen op straat zal kunnen lopen’.

Tantra: spirituele verwevenheid
Wie de tempels van Khajuraho, Konarak, Puri en Bhuvaneshvar in India ooit heeft bezocht of de afbeeldingen ervan kent, zal het ongetwijfeld opgevallen zijn hoe vrij het Oude India in zijn erotische sculpturen het geheim van de intimiteit uitbeeldde, verbonden met een niet- scheidende seksualiteit, waarin niet de objectivering van de ander en de zinnenprikkeling voorop staan, maar de in-één-vloeiing van bewustzijn in bewustzijn, een spirituele verwevenheid (tantra), die in het Westen maar moeilijk begrepen wordt. Een oppervlakkige waarnemer, niet thuis in de Indiase cultuur, zal wellicht zijn wenkbrauwen fronsen bij het aanschouwen van zoveel bloot en de openlijke afbeelding van gemeenschap tussen man en vrouw. Hoe bijvoorbeeld de talloze erotische beelden van Khajuraho rijmen met de puriteinse geest van veel hindoes? Uitgezonderd enkele archeologen, hadden de Engelsen weinig waardering voor deze ‘obscene’ afbeeldingen die zij al gauw als pornografisch betitelden. Christelijke missionarissen deden, na zorgvuldige observatie, hun best om de beelden te verwijderen en toen Engelse archeologen de oude tempels wilden vervangen door nieuwe, bleven de meeste Indiërs apathisch. De Victoriaanse preutsheid, die kennelijk niet terugschrok voor overheersing, cultuurdeprivatie, kolonisatie en (industrieel) geweld, beïnvloedde vele Indiase hindoeleiders, die allerlei nieuwe kuisheidsgeboden afvaardigden en zich plotseling schaamden voor hun verleden, uitgebeeld in ‘wellustige’ erotische sculpturen.

 Kajuraho tempel, detail

Seksueel geweld
Des te interessanter is het om juist in onze tijd te zien hoeveel seksueel geweld er is vrijgekomen in zowel India, Engeland als ook in vele zich christelijk noemende landen. Engeland wordt geteisterd door het megaschandaal rondom de overleden BBC-ster  en ‘kindervriend’ Jimmy Savile, die honderden kinderen misbruikte en verkrachtte. Het schandaal reikt tot in de hoogste kringen van Engeland en blijkt vertakkingen in vele landen te hebben. De doofpotten die de laatste tijd in de roomse en andere kerken zijn opengegaan, laten op dramatische wijze de tweespalt zien tussen hetgeen wordt voorgehouden en wat in werkelijkheid door menig ‘bekleder’ van het ‘geestelijk’ ambt gedaan wordt. Weinigen beseffen nog dat een zekere afstand de juiste bescherming is van intimiteit en integriteit.

Intimiteit en distantie
De intimiteit die in bovengenoemde tempels van India wordt uitgedrukt heeft niets te maken met de moderne opvatting van ‘intiem zijn met elkaar’, waarbij dit ‘intiem zijn’ meestal beperkt wordt tot seksuele handelingen en niet gezocht wordt in een geestelijk contact. Het Latijnse woord contact is samengesteld uit het woordje con, dat samen betekent en tangĕre, aanraken. Contact bestaat dus uit het ‘samen aanraken’, waarbij de geestelijke aanraking en de aanraking van huid toegangspoorten kunnen zijn tot de spirituele essentie. Tederheid, zachtheid, aandacht en respect voor elkaar zijn daarbij essentieel om het contact te doen slagen. Vooral door de in onze cultuur zo verwaarloosde tederheid, die paradoxaal genoeg distantie en intimiteit samenvoegt, kan vereniging plaatsvinden en tegelijkertijd ervaren worden dat boven iedere tweeheid uit (dus ook die van twee partners), alles één is. Deze vereniging werd in het Oude India mithuna genoemd en is in verschillende tempelsculpturen uitgebeeld. Geen krampachtigheid, geen dolgedraaide begeertedrift, maar juist de realisatie van harmonie en evenwicht, waarbij lichamelijkheid een grote rol kan spelen, maar geen noodzaak of absolute voorwaarde is. Deze tempelsculpturen, waaruit juist ontspanning blijkt en geen drift, hebben niets met pornografie te maken. Pornografie, dat letterlijk vanuit het Grieks vertaald ‘vuilschrijverij’ betekent, begint altijd eerst in het denken en heeft te maken met het niet meer ervaren van eenheid. Pornografie kan zich op allerlei niveaus van een maatschappij afspelen. In de taal, in ruwe woorden, in beelden, in onze relatie tot elkaar en de natuur. Er is veel ‘vuilschrijverij’, omdat velen onwetend terecht zijn gekomen in een dualistisch bewustzijn, waardoor de intimiteit op allerlei niveaus niet meer gekend en ervaren wordt. Omdat intimiteit een zijnskwaliteit is en alle levende wezens zoeken naar hun ware thuis, wordt in een tijd waarin geweld, materie en naam en vorm prevaleren boven de intimiteit van de geest, op een krachtdadige, ja vaak gewelddadige wijze gezocht naar deze eenheid via de vaak onbegrepen kracht van de seksualiteit. Verkrachting is de vertrapping van intimiteit en distantie. Het is de rauwe, vaak gewelddadige schreeuw om eenheid, maar brengt lijden, smart en verdriet voort, laat de ander en zichzelf troosteloos achter. 
Speciaal in de monotheïstische godsdiensten, waar mannelijke dominantie de vrouw maar al te vaak op velerlei wijzen misbruikt heeft (en vaak nog), zien we veel verdrongen seksualiteit door het afsluiten of negeren van het geestelijk ont-moeten van elkaar.

De virtuele wereld en intimiteit
De talloze pseudocontacten met elkaar via een virtuele wereld, via facebook, getwitter (het Engelse woord ‘tweet’ betekent ‘tjilpen’ of ‘kwetteren’) of andere mogelijkheden van de ‘sociale media’, zijn niet bepaald een bevestiging van onze ‘communicatie’- middelen, maar eerder een demonstratie van een zekere geestelijke armoede, waardoor het ‘oorspronkelijk gelaat’ steeds meer vervaagt en verdwijnt, zonder dat velen zich daar ongerust over maken. Virtuele gezichten van vrienden en vriendinnen, missen de meest wezenlijke dimensie: die van waarachtig contact.



Ongetwijfeld heeft de digitale snelweg veel grote voordelen, zeker als we zelf de bestuurders op deze weg kunnen blijven, maar de haast, de snelheid en vluchtigheid die kenmerkend zijn voor het zich bewegen op deze digitale snelweg staan vaak haaks op geduld, uitstel, genegenheid, aandacht, tederheid. Mogelijk ontdekken we pas jaren later wat we zijn kwijtgeraakt, terwijl we dachten elkaar beter te leren kennen. Dat op internet de verruwing in woord en beeld steeds meer toeneemt, respectloos en stijlloos benaderen van iemand met wie men het niet eens is steeds meer geaccepteerd wordt, is een teken aan de wand. Het zijn in wezen ook vormen van verkrachting van de intimiteit en integriteit. Hiermee wil ik niet zeggen dat kritiek, zo noodzakelijk in een goed functionerende democratie, niet zou mogen plaatsvinden. Integendeel. Maar het is de manier waarop dit gebeurt.
Ook het schenden van de privacy door de overheid (via camera’s, databanken, satellieten, chips, drones), is in wezen een schending van de intimiteit en integriteit van de mens. Helaas is het soms de burger zelf die door onwaardig gedrag de overheid de bal toespeelt inzake de wetgeving op het gebied van de privacy. Ook al meent iemand dat hij niets geheim heeft te houden, dan nog geeft dat de ander geen enkel recht om zomaar in de wereld van zijn intimiteit binnen te dringen. Uiteindelijk is Bewustzijn zelf een mysterie dat zich gesluierd openbaart via de talloze levensvormen in ruimte en tijd. Haar sluier gewelddadig wegrukken leidt onherroepelijk tot veel lijden. Alles is met allen verbonden. Het komt mij voor dat een mens pas volledig open bloeit als distantie en intimiteit samengaan. Als twee zuilen van een tempel?





© Marcel Messing
Artikel verschenen in het tijdschrift InZicht, februari 2013
Jaargang 15, nummer 1.

Antropoloog-filosoof  Marcel Messing publiceerde vele artikelen en zo’n 25 boeken, waaronder enkele adavaita-werkjes als ‘De weg naar geluk’, ‘Zangen van stilte’ en ‘De Meester van de Eindtijd’. In maart verschijnt ‘Klein Testament’, een boekje dat door inspiratie van non-dualistische leringen uit o.a. het Tibetaans boeddhisme en de Bhagavad Gita tot stand kwam. Op 16 en 23 maart zal Marcel Messing, in samenwerking met Indiase dansers en musici twee themadagen verzorgen rondom de Bhagavad Gita, ondersteund door een powerpointpresentatie. Informatie: www.marcelmessing.nl

Geld




Beschouw geld
niet als een bezit .
Maar als een verantwoordelijkheid
om er de juiste bestemming
aan te geven .


Kahlil Gibran 

9 maart 2013

De lering van harmonie



De hoogste lering is niet
degene die ons meeste informatie verschaft
maar ons in harmonie brengt
met het bestaan


Rabindranath Tagore

Jouw licht



Weet je het nog niet?

Het is Jouw licht
dat de wereld verlicht!


Jalal ad-Din Rumi

Het mechanisme van verwachtingen



Kijk hoe snel we verwachtingen
verlangen van iemand anders

in het denken hebben we een situatie
klaar(gedacht) en willen deze
tot werkelijkheid brengen

met als gevolg dat we een
voorgekauwde toekomst projecteren
op iemand buiten onszelf...

Als we open staan om dit
mechanisme in onszelf te 'zien'
kunnen we vrij in het Nu-moment leven
zonder dat er nood is aan invulling
van buitenaf

Waarom verlangen we naar invulling?

We zijn al vervuld met een kracht
die ver voorbij mechanismen stroomt
als je deze kracht toelaat
vervallen alle verwachtingen.


Pascal delay

Het vervagen van de wil



Soms betekent overgave:
ophouden met het 'willen' begrijpen
en vrede nemen met het niet-weten.


Echkart Tolle

De onscheidbare waarheid



De waarheid is onscheidbaar
van wie je bent.

Ja, Jij 'bent' de waarheid!

Iedere keer als je de waarheid
buiten jezelf zoekt zal je bedrogen uitkomen.


Eckhart Tolle

4 maart 2013

Het gehoor van de ziel



De ziel heeft haar eigen oren gekregen
om de dingen te horen
die het verstand niet begrijpt.


Jalal ad-Din Rumi

Je naaste als gids



Wees dankbaar voor gelijk wie 
in je leven komt,
want elk van hen is gestuurd 
als gids van het bestaan.


Jalal ad-Din Rumi