= Welkom =


Welkom op de website Kinderen van het Licht


In dit nieuwe tijdperk van wakkerworden
waarin de wereld talloze veranderingen
ondergaat die de mens zelf heeft geschapen
uit onwetendheid, wil deze website terug
gaan naar de bron.
De kinderen van het Licht zullen wereldwijd
opstaan en leiden vanuit hun innerlijke kracht
Laten we hand in hand de waarheid aan het
licht komen en ons verbonden bewustzijn
samen sterken tot een wereld van eenheid.


22 februari 2012

Marcel Messing: Nieuwsbrief februari 2012


Het eindspel is begonnen
Nu komt het erop aan!

Deel 1
Woord vooraf
Graag had ik deze Nieuwsbrief eerder willen publiceren, maar door andere werkzaamheden was dit niet mogelijk. Inmiddels groeide hij uit tot een stevige verhandeling, niet niet alleen om wat zich het afgelopen jaar in de wereld heeft afgespeeld beter te begrijpen, maar vooral om een beter zicht te krijgen op hetgeen zich momenteel afspeelt, waardoor we mogelijke gebeurtenissen in de nabije toekomst beter kunnen inschatten.
Onze planeet bevindt zich op dit moment in een uiterst gevaarlijke situatie. Dit stellen we niet om angst op te roepen. Integendeel. Hetgeen geschreven is heeft tot doel de kracht van de geest te mobiliseren en vanuit een wakker bewustzijn te spreken en te handelen.
Stel vragen aan politici (gemeentelijke, regionale, provinciale of landelijke) en aan hen die leidinggevende posities innemen. De tijd klopt krachtig aan ieders deur. Het eindspel is begonnen! Laten we ons schaakmat zetten? Laten we ons onze geestelijke en lichamelijke vrijheid afnemen? Of zal een krachtige storm van bewustzijn opsteken over heel de aarde en zullen we opstaan om de menselijke waarde en waardigheid te verdedigen, ter wille van al wat leeft op deze wonderlijke planeet?


Hora est! Wakker worden! Nú komt het erop aan!

Laten we hopen en vertrouwen dat de kracht van de geest en de liefde mogen zegevieren in deze tijd vol schokkende gebeurtenissen.
Passages uit deze Nieuwsbrief mogen worden overgenomen voor tijdschriften, kranten, websites, internetradioprogramma’s en dergelijke, mits de bron wordt vermeld.
Terugblik: 2011, een zeer roerig jaar
2011 was een zeer roerig jaar. Dat heeft niets met pessimisme of doemdenken te maken, maar met pijnlijke feiten. Nog steeds beseffen onvoldoende mensen wat er zich achter de schermen van het wereldtoneel afspeelt, hoe gepoogd wordt in de nabije tijd een wurgnet over de hele wereldbevolking te trekken. Maar gelukkig beginnen ook steeds meer mensen wakker te worden. In mijn boek Worden Wij Wakker? trachtte ik de achterliggende oorzaken van het tomeloze lijden dat onze wereld treft enigszins bloot te leggen en een licht te werpen op de machtselite die deze planeet beheerst.

Eens vonden de Grieken de democratie uit. Ook al zei de Romeinse dichter Vergilius (eerste eeuw v. Chr.): ‘Vertrouw nimmer de Grieken, zelfs als ze geschenken geven’, diep in ons hart weten we dat dit een vooroordeel is.

Virgilius

Inmiddels is in Griekenland niet alleen de democratie vernietigd, maar blikkeren voor vele Europese en andere landen de wolventanden van hen die nimmer genoeg hebben van macht en uitbuiting. De Boeddha duidde dit soort krachten aan met ‘hongerige geesten’ of demonen. Ze willen hun ‘nieuwe wereldorde’ realiseren via de oeroude methode van de verdeel-en-heers-politiek, via het zaaien van angst en onrust, via manipulatie van de media en het de kop indrukken van het groeiend verzet van mensen die wakker worden. Hun uiteindelijke doel is een fascistische wereldorde, die door twee wereldoorlogen werd voorbereid.  We verkeren in een gevaarlijke tijd, die veel lijkt op die van vóór de Tweede Wereldoorlog. Het is raadzaam om juist nu wakker te zijn, helder van geest. Alles verloopt uiterst snel.

België heeft 16 maanden na de verkiezingen eindelijk een regering en Nederland voert nog steeds een ‘gedoogbeleid’, dat volgens velen de waardigheid van menig allochtoon en oprecht asielzoeker aantast. Daar waar de curve van kromheid en onwaarachtigheid de curve van mededogen en saamhorigheid doorkruist, is de neergang reeds ingezet. Lang kan zo’n monsterverbond niet duren. Wijsheid heeft ons verlaten. Brutaliteit rukt op. Harde woorden en ruwe taal worden maar al te vaak als kogels op elkaar afgeschoten, zonder ook maar enige overweging dat wij allemaal met elkaar verbonden zijn, dezelfde lucht inademen en dezelfde verlangens naar geluk koesteren. Helaas is een aantal mensen zo in de ban van zelfzucht dat ze methoden kiezen die tegen iedere menselijkheid ingaan, ja, een vernietigende uitwerking op het leven hebben.
Ook al denken sommigen dat we nog redelijk gezond zijn, steeds meer wordt duidelijk hoe ziek onze wereld is geworden. Denk aan de vergiftiging van de elementen, de manipulatie of toenemende vergiftiging van ons voedsel, de ‘geneesmiddelenindustrie’, de neurotische dwang dat iedereen gevaccineerd moet worden (liefst al als baby) en het verziekte geestelijke klimaat tussen vele mensen.



Er is sprake van een vorm van vergiftiging die ons steeds meer de adem ontneemt en niet weg te werken is door leugenachtige reclames, soapseries, gewelddadige films, nietszeggende spelprogramma’s of geestelijke ‘zetpillen’. Het ontbreekt ons aan het visioen, de weidse blik, het diepe vertrouwen in de liefde van het leven en aan een fundamentele visie op de toekomst van de planeet. Velen zijn vastgelopen in een blind materialisme, verdedigen het recht van de sterkste, kennen de basiswetten van de kosmos niet meer, verkondigen dat het leven absurd is  en zijn in hun onwetendheid de weg naar binnen kwijtgeraakt. We zijn bezig de boom des levens, waarmee alles verbonden is, om te kappen en horen niet dat het overal om ons heen kraakt. De val van de levensboom zal uiteindelijk onszelf vellen.

Leugens
In 2011 zagen we talloze leugens boven tafel komen, hoe mensen uit de top van de wereld van hun voetstuk vielen. Hoe macht, geld, seks, uitbuiting, bedrog en geweld hand in hand gingen. Berlusconi, Dominique Strauss-Kahn, Chirac, Putin en vele andere vertegenwoordigers van staat en kerk.

'Courtoon' DSK

In het boek Zieke Wereldleiders beschrijft de voormalige Britse minister van buitenlandse zaken, David Owen, hoe overmoed, depressie, drankzucht, drugsverslaving en vele andere ‘aandoeningen’ van leiders onze wereld bepalen. Tijd voor een psychologisch onderzoek en een gezondheidsattest? Veel leiders zorgen helaas meer voor lijden dan dat ze op basis van charisma en vertrouwen leiden.
We zagen hoe in 2011 de Verenigde Staten en een aantal Europese naties zich verenigden om landen in de Arabische wereld aan te vallen, gesteund door de Navo. Hele gebieden werden compleet platgebombardeerd, zoals in Libië. Er vielen honderdduizenden slachtoffers en de moeizaam opgebouwde infrastructuur werd in enkele weken bijna totaal vernietigd. Kosten: tegen de 500 miljard dollar. Massaal klinken dagelijks kreten van lijden, dwars door de overwinningsroes heen. Gewelddadige overwinningen zijn het zaad van de eigen nederlaag. Dat is een kosmische wet, die men vergeten is.

Misrata, Libië, een vernietigde stad
Onder de noemer van democratie en rechtvaardigheid, humanitaire actie en regime-change verbergen zich talloze leugens die verkocht worden als waarheid. Dictators, die eens de aangestelde stromannen waren van degenen door wie ze nu worden aangevallen, werden zonder enige vorm van proces genadeloos afgeslacht. In de demonisering van de ander lijken een rechtmatig proces en iedere vorm van gerechtigheid overbodig te zijn geworden. Een dergelijke opstelling is de dolksteek in het hart van de eigen democratie en roept de wet van de jungle tot leven, waarin een vernietigende oerdrift alles kapot zal maken.
Wapens werden snel geleverd aan oppositiepartijen, geheime diensten deden hun vuile werk en de meeste media gaven eenzijdige of gemanipuleerde informatie. Sommigen van hen die dictators aanklaagden, blijken nu zelf tot folteren in staat.
Vrouwe Justitia heeft geen blinddoek meer nodig. Zij oordeelt al lang niet meer zonder aanzien des persoons. Haar ogen zijn blind gemaakt en een bebloede doek moet die pijnlijke schande verbergen.

'Arabische lente'
We zagen hoe vanuit Tunesië, waar een jonge fruitverkoper uit protest tegen de heersende toestand zichzelf op 17 december 2010 in brand stak, de zogenoemde Arabische lente uitbrak en zich over heel de Arabische wereld en andere landen uitstrekte. We zagen hoe dictators één voor één sneuvelden op het veld van oneer. Ben Ali (Tunesië), Hosni Moebarak (Egypte), Moeammar Kadafi (Libië), Ali Abdullah Saleh (Jemen) en vele anderen. Koning Abdullah II van Jordanië en koning Mohammed VI van Marokko poetsten vlug hun democratie wat op om een revolutie te voorkomen. In het eilandenstaatje Bahrein waar koning Hamad bin Isa Al Khalifa dictatoriaal de scepter zwaait, verpletterden tanks (gesteund door tanks uit Saoedi-Arabië) iedere vorm van verzet. Een en ander verliep minder geweldloos dan men wellicht hoopte. De revoluties leidden tot soms hevige en bloedige confrontaties. Tragisch genoeg lijken nieuwe dictaturen wortel te gaan schieten, zoals in Egypte, waar de militairen (die in het hele land grote belangen hebben) een steeds sterkere positie innemen.

Van Syrië naar Iran?
Nu is Syrië, dat nauwe relaties onderhoudt met Iran en Rusland, aan de beurt en wordt president Assad steeds meer in het nauw gedreven. Immers, mocht Iran in de komende tijd worden aangevallen, dan dient eerst bondgenoot Syrië verzwakt te worden, want de weg naar Teheran loopt via de Syrische hoofdstad Damascus. (Zie ook deel 2 van deze Nieuwsbrief.)
Hypermoderne Amerikaanse, Engelse en Franse oorlogsschepen bewogen zich de laatste weken al richting Syrië en Iran, terwijl Rusland een deel van zijn oorlogsvloot vlak bij de Syrische havenstad Tartus heeft samengetrokken. Want ook al geeft Rusland officieel waarschuwingen aan het regime van Assad, het belang van Rusland in Syrië is zo groot, dat het erg onwaarschijnlijk is dat Rusland bij een mogelijke aanval door de ‘geallieerden’ (Navo) oogluikend zal toekijken, ook al denkt een aantal politieke commentatoren dat. In scherpe bewoordingen liet de Russische president Vladimir Putin openlijk weten dat Amerika streeft naar wereldhegemonie
. Ging de Arabische Liga er nog een aantal maanden geleden van uit dat een burgeroorlog in Syrië of een buitenlandse interventie kost wat kost vermeden moest worden, nu wordt er al voor miljarden aan wapens geleverd aan Quatar en Saoedi-Arabië, is er sprake van een boycot van de centrale bank van Syrië, worden allerlei projecten getorpedeerd en zien velen de naar Syrië gestuurde groep van meer dan honderdvijftig ‘waarnemers’ door de Arabische Liga als een mislukking, omdat het geweld onverminderd doorgaat en sommige ‘waarnemers’ zelf niet brandschoon zijn.
Er is nog maar weinig sprake van onderlinge broederlijkheid, terwijl allerlei religieuze en andere krachten tegen elkaar worden uitgespeeld. Intussen beschuldigt Syrië herhaaldelijk de VS en Israël van infiltratie via de CIA en de Mossad om via (gewapende) steun aan de oppositie Syrië te destabiliseren.
Soortgelijke beschuldigingen werden (worden) ook geuit bij de revoluties in Egypte, Libië en andere landen. Tegelijkertijd wordt president Assad ervan beschuldigd Iraanse scherpschutters te hebben ingehuurd. In oorlogstijd is de waarheid nog moeilijker te achterhalen dan in zogenaamde vredestijd.

Iedereen is het er wel over eens dat het in Syrië natuurlijk ook niet om een charismatisch leider gaat. Maar velen willen niet zien hoeveel woestijnzand er tijdens deze zogeheten Arabische (en Afrikaanse) ‘lente’ in de ogen van de mensen wordt gestrooid om ze het zicht te ontnemen op de duivelse krachten achter het wereldtoneel, die, behalve op grondstoffen, op olie en gas uit zijn en vooral een greep doen naar de wereldheerschappij. Vernietiging van hele landen telt voor hen niet, want in hun ijzige horrorfilosofie betekent chaos nieuwe kansen voor de economie, hún economische orde. Een economische orde, die, als de machtselite in die machtsgreep slaagt, doordrenkt zal zijn van de zelfgeschapen junglewet van de sterkste, waarin mededogen sterft bij iedere klauw die bloedig wordt uitgeslagen. Spoedig zullen we allemaal de winterkou voelen die op deze ‘lente’ volgt, als er niet snel een mondiaal ontwaken plaatsvindt. Spoedig zullen we ervaren hoe we opnieuw belogen en bedrogen zijn.

Dronken reus op lemen voeten
De machtselite van Amerika wankelt als een dronken reus op lemen voeten door de wereld, staat vlak voor haar ineenstorting, maar wil nog één keer haar dodelijke kracht tonen. Eens echter is de maat van leugens, corruptie en geweld vol. Dan keert het lot zich tegen hen die meedogenloos de wereld vernietigen. Alle grote rijken uit het verleden, het Babylonische, Perzische, Griekse, Romeinse en Turkse rijk, ondergingen hetzelfde lot. De machtselite beseft niet dat de intelligente kracht die het heelal doordringt, en die de basis en oergrond is van al wat is, op het punt lijkt te komen een formidabele reactie te geven overeenkomstig de wet ‘wat je zaait zul je oogsten’. Deze wet is niet gebaseerd op theologische concepten, maar op de grondtoon uit het hart van de kosmos, die al wat leeft doortrilt en rechtvaardigheid herstelt wanneer verblinding haar hoogtepunt heeft bereikt. De hindoe en de boeddhist kennen deze wet als de dharma, de Chinese wijzen spraken van tao, de Perzische wijzen van Asa en in Egypte sprak men van Ma of Maät. In de Esseense teksten spreekt Jezus over ‘de boom van vrede’, die in de tuin der mensen is geplant en voor het evenwicht in de schepping zorgt.
Geroffel van oorlogstrommels
Overal klinkt het geroffel van oorlogstrommels. De spanningen lopen op. Tussen Koerdistan en Turkije, dat onder Erdogan naar een groot Turks rijk streeft in de stijl van Mustafa Kemal Atatürk. Op het beledigen van Atatürk, ‘de vader van alle Turken’, wiens schilderij op de werkkamer van Erdogan hangt, staat overigens nog steeds gevangenisstraf. Spanningen ook tussen Pakistan en India, tussen de VS, Afghanistan en Pakistan, tussen Israël en Palestina, tussen Iran, de VS en Israël, tussen diverse Afrikaanse landen, in de Kaukasus. Oorlogstrommels, marsmuziek en hoorn- en trompetgeschal werden in het verleden gebruikt om de gemoederen te verhitten.

In onze tijd gebeurt dat door het verspreiden van desinformatie, demonisering van de vijand, valse beschuldigingen, psychologische operaties (psyops) door geheime diensten en in elkaar gezette terroristische aanslagen om een casus belli te scheppen, een reden om oorlog te voeren. Gewone burgers roepen nimmer om oorlog, dit gebeurt door een aantal politieke leiders, die meestal nauwe banden hebben met het militair-industrieel complex.

Bankiers, topinkomens en bonussen
We ontdekten in 2011 hoe topbankiers met hun buitensporige inkomens en bonussen de wereld manipuleren en tallozen in armoede storten. Terwijl gesproken werd en wordt over ‘economische crisis’ en ‘noodzakelijke bezuinigingen’ werden de bonussen van vele topbankiers met miljoenen verhoogd, moest de burger, die bijna bezwijkt onder een niet meer af te lossen schuldenlast en platzak dreigt te worden, bijdragen aan de schuldenlast van de banken. Wat verdienen topbankiers? Althans, wat menen ze dat ze mogen verdienen? In Nederland verdient een topbankier al gauw een half miljoen euro of meer en ontvangt jaarlijks een bonus van minstens € 140-150.000. Oud-minister van financiën Gerrit Zalm verdient nu bij ABN-Fortis € 750.000. ‘Niets mee mis,’ zei voormalig socialistisch minister van financiën Wouter Bos. Zalm zag zelfs af van een ‘gouden handdruk’ (vanwege zijn vorige baan bij de DSB, die inmiddels failliet is).



De nieuwe topman van Fortis kreeg in 2008 zo’n € 800.000 aangeboden. Voor de verheffing van onze cultuur en vanwege zijn ‘speciaal talent’ ontvangt Paul de Leeuw volgens het zakenblad Quote € 650.000 per jaar, terwijl Pauw en Witteman daar niet veel onder zitten. De voorzitter van de raad van bestuur van een middelgrote organisatie verdient zo’n € 406.000 per jaar, de directeur van een groot ziekenhuis € 162.000, de president van de Hoge Raad € 104.800, een minister € 140.000. In ‘droomland’ Amerika liggen de salarissen van ‘topmensen’ vele malen hoger (bijvoorbeeld bij Goldman Sachs, die midden in de crisis voor miljoenen aan bonussen weggaf). Waar zijn wij mee bezig? Nog in 2008 bepaalde toenmalig minister Guusje ter Horst (Binnenlandse Zaken) om topinkomens in de semipublieke sector verder terug te dringen. De lijst van grootverdieners zorgt er immers voor dat er steeds meer kleinverdieners zijn. Wie de lijsten van directeuren, ceo's en topmanagers doorploegt, maar ook van directeuren en stafleden van erkende goededoelenstichtingen, schrikt en heeft even tijd nodig om bij te komen.
En dan te weten dat 2 miljard mensen met 1½ tot 2 dollar per dag moeten rondkomen en 385 miljoen mensen met 1 dollar per dag. De Verenigde Staten, de Verenigde Arabische Emiraten en Singapore verteren 75% van het wereldinkomen. Van die 75% hebben de VS, die 5% van de hele wereldbevolking uitmaken, zich 54% toegeëigend, terwijl hun staatsschuld ongeveer $ 14.500.000.000.000 (veertienduizend vijfhonderd miljard dollar) bedraagt en met bijna 4,15 miljard per dag stijgt. (Aktuele cijfers continu te zien op US debt clock)  In de welvarende landen wordt intussen gesproken over de korting van pensioenen, waarbij miljoenen met een klein pensioentje nog eens extra zullen moeten gaan inleveren. Het ABP (Algemeen Burgerlijk Pensioenfonds) is ook wakker aan het worden en is een gerechtelijke procedure tegen Goldman Sachs begonnen vanwege rommelhypotheken.

De graaicultuur, waarmee degenen die zich er schuldig aan maken vaak niet eens gewetensproblemen hebben, is een vorm van geweld. Hoe vertaal ik dit naar de bakker, de vuilnisman, de verpleegkundige, de loodgieter, de onderwijzer en talloze anderen, die vele uren draaien ten dienste van de maatschappij en zelden een hoger inkomen ontvangen dan € 23.000 à € 30.000? Vergeleken bij de arme landen is dit natuurlijk nog steeds een fortuin. (In mijn boek Het huis op de rots gebouwd zijn hier meer gegevens over te vinden, 2010, blz.153-160.)

Vrouwe Europa
Miljoenen mensen worden als citroenen op de geldpersen van de grote banken uitgeknepen, crisissen in Europa en de EU worden gecreëerd en gemanipuleerd, de burger vervreemdt steeds meer van de technocratie en de arrogante bureaucratie van Brussel, waar het standbeeld van Vrouwe Europa voor het EU-gebouw in haar opgeheven hand de EU(ro) vasthoudt en onder haar voet de mens als een slaaf vertrapt. De mensen krijgen het spel door, worden er moe van en boos. Daar hoopt de machtselite ook op, want zo kunnen achter de rug van de mensen om ingewikkelde besluiten worden genomen, die bijna niemand meer kan volgen. Gevoed door de aangewakkerde angst raken tallozen in paniek of leggen het moede hoofd maar neer, niet beseffend welke slachtbank er klaarstaat. Tallozen voelen zich uitgesloten door ‘de hoge dames en heren’, die een ingewikkelde en deftige taal spreken, vaak zichzelf graag horen en veelal vervreemd zijn van wat in de ziel van tallozen omgaat.
Tallozen zijn het meer dan zat dat hun Europese ‘vertegenwoordigers’, waar ze nimmer op stemden, besluiten nemen buiten de parlementaire democratie van hun land om en dat kritische geesten en klokkenluiders steeds maar weerr de mond gesnoerd worden, ja, soms zelfs geïntimideerd worden. Menig gepland referendum werd al weggevaagd. Zonder een beetje economische kennis hoe zeepbellen in elkaar worden geflanst, is het hele gebeuren niet meer te begrijpen voor de gemiddelde burger.

Monsters en boeven
In 2011 werden in Venuzuela 40.000 mensen vermoord. In Columbia ‘slechts’ 13.000. In China plegen jaarlijks tegen de 500.000 mensen zelfmoord. Geen uitzicht meer. Hermes Trismegistus zei in een dialoog met Aesclepios, dat in de eindfase van de grote cyclus, vlak voor de grote zuivering, tallozen onwetend zichzelf zullen doden, het mysterie van het heelal niet meer zullen kennen en vervreemd zullen zijn van ware religie.

In 2011 werden we ook bevrijd van terrorist en miljardair Osama bin Laden. Vanuit de ‘situation room’ in het Witte Huis werd de hele operatie door Barack Obama, vice-president Joe Biden en minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton gevolgd. De ‘gevaarlijkste man aller tijden’, een ‘gruwelijk monster’, product van de westerse macht, ooit opgeleid door de CIA, werd door een reeks kogels die zijn gezicht bloedig uiteenscheurden, gedood en kreeg tot slot een onbekend zeemansgraf om te voorkomen dat zijn ‘begraafplaats’ een pelgrimsoord zou worden. Vreemd. Amerika heeft de meest geavanceerde opsporingstechnologie ter wereld. En pas 10 jaar na 9/11 kon men Osama bin Laden vinden, zoals ook Saddam Hoessein en Kadafi niet meteen werden gevonden. Gerechtelijke procedures waren door deze moorden niet nodig, want dood is dood.
Een andere 'boef', de Bosnisch-Servische generaal Ratko Mladic, werd opgepakt en aan het Internationaal Gerechtshof in Den Haag overgedragen, waar Kadafi niet mocht verschijnen omdat hij weet had van zaken waarmee hij de westerse elite zou kunnen compromitteren. Mladic werd aangeklaagd voor genocide op de moslimenclave Srebrenica in 1995 tijdens de Bosnische burgeroorlog. Niet veel later volgde de arrestatie van Goran Hadzic. Beseffen we echter wel dat deze ‘monsters’ en ‘boeven’ (hun gruweldaden zijn natuurlijk nimmer te rechtvaardigen) mede gevormd werden door westerse politieke leiders en bedrijven die jarenlang met hen samenwerkten? Doorploeg maar eens het fotoarchief van de afgelopen jaren.


President Sarkozy, die ooit beweerde een incarnatie te zijn van Napoleon en enige tijd zijn diensten verleende aan de Israëlische geheime dienst, de Mossad, stond samen met Hillary Rodham Clinton voorop om het voortouw te nemen bij het platbombarderen van Libië. Diverse keren hebben beiden Kadafi hartelijk begroet en omhelsd. Niet zo lang geleden deed dit ook de machtselite die in Brussel bijeenkwam, waar Kadafi rustig zijn tentenkamp mocht opslaan en vele schone vrouwen hem als ‘lijfwacht’ vergezelden.
Libië had een solide infrastructuur. Onderwijs was er gratis, evenals medische zorg. Maar tot onvrede van een aantal topbankiers had Libië ook een eigen centrale bank en een munt die gedekt werd door goud. De dollar was niet erg welkom.

Na de ‘val’ van Libië loodste Sarkozy een wet door het parlement en de senaat, die de ontkenning van de Holocaust op de Armeniërs door de Turken, voortaan strafbaar maakt. De spanning tussen Turkije en Frankrijk loopt op. De nieuwe wet zal Sarkozy misschien een aantal extra stemmen opleveren van de ruim 500.000 Armeniërs die in Frankrijk wonen, maar tegelijkertijd zal hij de stemmen verliezen van degenen die met Turkije sympathiseren. Ondertussen is het politieke en religieuze klimaat voorlopig behoorlijk vergiftigd. Dat Israël mogelijk het voorbeeld van Frankrijk wil volgen, brengt natuurlijk geen rust in de reeds verstoorde verhoudingen tussen Israël en Turkije.

Mediaschandalen rondom Rupert Murdoch
In 2011 was er grote oproer in Londen. De binnenstad brandde en later laaide het vuur ook op in Birmingham. Jongeren met weinig uitzicht op een toekomst raakten slaags met de politie naar aanleiding van een doodgeschoten jongeman. Dat een en ander dankbaar tegen elkaar werd uitgespeeld en opgeklopt, kan met een beetje onderzoek achterhaald worden.

London riots 2011

In Londen brak ook het megaschandaal uit over de afluisterpraktijken van News of the World, een van de tijdschriften van mediamagnaat Rupert Murdoch, die zich nauw verbonden weet met het zionisme. Rupert Murdoch (maar ook zijn zoon James) onderhoudt uitstekende contacten met de machtselite in de bankwereld, de politiek en de media (o.a. met Rothschild, Rockefeller en George Soros). Als eigenaar van de internationale mediareus News Corporation, bezit Murdoch talloze kranten, tijdschriften, televisiezenders en radiostations over heel de wereld, tot in China toe, waar eens de corrupte Amerikaanse president Nixon (over wie de onthullingen na het beruchte Watergateschandaal zich de laatste tijd alleen maar opstapelen) de weg vrijmaakte voor Murdochs imperium.
Ondanks de vele schandalen rondom het media-imperium van Murdoch dicteert de mediakeizer nog steeds wat er geschreven en gezegd mag/moet worden. Met zijn wereldwijde netwerk is hij nog steeds een grote spindoctor en ‘adviseur’ van vele politici en leiders uit het bedrijfsleven. Vele politici, mediabazen, hoge ambtenaren (ministers) en politiechefs bleken betrokken te zijn bij het megaschandaal, dat in Londen als een pestbuil openbarstte. Het eens meest populaire Britse roddelblad News of the World bleek betrokken te zijn bij afluisterschandalen, chantage en vele andere vormen van riooljournalistiek. Telefoons werden afgeluisterd, computers gehackt, mails afgetapt, leugens verspreid en (doods)bedreigingen geuit. Zonder Rupert Murdoch en diens News of the World en The Sun had de premier van Engeland, David Cameron, waarschijnlijk de verkiezing nimmer gewonnen, evenmin als Tony Blair vóór hem. Bij The Sun is inmiddels ook al een aantal journalisten gearresteerd. Ze zouden politiefunctionarissen betaald hebben voor informatie ( Radio Klara, 28 januari 2012).
De mediatycoon en internationaal ‘adviseur’ maakt en breekt premiers, politici en vele anderen. Murdoch verkocht inmiddels News of the World, die ongetwijfeld zal herrijzen via een andere ‘Sun’. Murdoch en zijn familie trachten hun imperium te redden en stellen de aankoop van nieuwe zenders, zoals BskyB, nog even uit. Even, want het geheugen van de meeste mensen is maar kort.

De media zwijgen
Nogal wat media hebben een vooringenomen standpunt, diepen nauwelijks de achtergronden van vele berichtgevingen via (gecensureerde) persbureaus uit en durven nauwelijks te publiceren waar het echt om gaat. ‘Ignorance and arrogance’, onwetendheid en arrogantie, kenmerken helaas nog vele journalisten binnen de mainstreammedia, stelde David Icke vast in zijn Nieuwsbrief van 4 december 2011. Maar er wordt gewoon ook heel veel verzwegen. Naar aanleiding van de besloten Bilderbergconferenties, waarover onze website www.wijwordenwakker.org
veel heeft gepubliceerd (inclusief de ledenlijsten), zei David Rockefeller eens:
‘Bijna veertig jaar lang hebben de Washington Post, de New York Times, Time Magazine en andere prestigieuze media onze conferenties bijgewoond en hun belofte tot discretie gestand gedaan. […] Het zou voor ons onmogelijk zijn geweest een plan voor de wereld uit te werken als we al die tijd in de schijnwerpers van de publieke opinie zouden hebben gestaan. Maar dankzij dat plan zit de wereld tegenwoordig beter in elkaar en zijn we beter op een wereldregering voorbereid. De supranationale soevereiniteit van een intellectuele elite in samenwerking met de belangrijkste bankiers verdient de voorkeur boven het streven naar nationale zelfbeschikking uit vorige eeuwen.’ (Daniel Estulin, De ware geschiedenis van de Bilderberg Conferentie, 2007, blz. 44.)

Inderdaad. Zonder het zwijgen van de media zou het nimmer gelukt zijn. Hoeveel laat men zich betalen om zijn ziel en de ziel van een volk, van hele volken te verraden? Hoeveel beter de wereld tegenwoordig in elkaar zit kan iedereen met open ogen zien. En mocht je denken dat als er een samenzwering zou zijn, je dit zeker via de media zou horen, dan weet je na onderstaande uitspraak van John Swinton voortaan beter. Swinton was voormalig hoofd van de staf van de New York Times, eens een van Amerika’s meest geliefde krantenmannen, ook wel ‘de decaan van zijn beroep’ genoemd. In 1953 vroeg men hem een toast uit te brengen voor de New York Press Club. Swinton legde toen een monumentale verklaring af, die voor velen verbijsterend en onthutstend was:
‘Intellectuele hoeren’
‘Er is op dit moment van de wereldgeschiedenis in Amerika niet zoiets als een onafhankelijke pers. Jullie weten het en ik weet het. Niemand van jullie durft zijn oprechte mening op te schrijven. En als je dit zou doen, weet je bij voorbaat dat het nimmer in druk zou verschijnen. Ik word wekelijks betaald om mijn oprechte mening buiten de krant te houden waaraan ik verbonden ben. Anderen onder jullie worden betaald met gelijke salarissen voor gelijke dingen en zou er iemand van jullie zo dwaas zijn om toch zijn oprechte mening naar voren te brengen, dan kan hij naar een andere baan gaan zoeken. Als ik mijzelf zou toestaan mijn oprechte mening in een artikel in mijn krant te publiceren, zou ik binnen 24 uur ontslagen zijn. De bezigheden van de journalisten bestaan eruit om de waarheid te vernietigen, grondig te liegen, te corrumperen, kwaad te spreken, te kruipen voor de mammon, en zijn land en loopbaan te verkopen voor zijn dagelijks brood. Jullie weten het en ik weet het en hoe dwaas is het dan te toasten op een onafhankelijke pers? Wij zijn het gereedschap en de vazallen van rijke mensen achter de schermen. We zijn dansende marionetten, zij trekken aan de touwtjes en wij dansen. Onze talenten, mogelijkheden en levens zijn eigendom van andere mensen. Wij zijn intellectuele hoeren.’
(Bron:‘Operation Vampire Killer 2000. American Police Action Plan for stopping World Government Rule, Patnwo, P.O. Box 8787, Phoenix, Arizona 85066.)
Gelukkig zijn er nog moedige journalisten en radio- en televisiezenders die riskante zaken durven aan te pakken. In Nederland bijvoorbeeld Zembla, Brandpunt, Tegenlicht, Radar en Argusoog en in België Canvas, om er maar enkele te noemen. Maar ze zijn in de minderheid.

9/11: Spot en hoon voor Ray Griffin
Emeritus hoogleraar filosofie en theologie David Ray Griffin kreeg heel wat te verduren. Zijn boeken over 9/11, waarin hij met talloze bronnen laat zien dat veel richting een ‘inside job’ wijst, genieten grote belangstelling. Steeds meer vragen werden (en worden) erover gesteld. Reden toentertijd voor de regering-Bush om aan onderzoekers van het NIST (Nationaal Instituut van Standaards en Technologie) en andere onderzoekers opdracht te geven om alles wat er rond 9/11 heeft plaatsgevonden eens grondig uit te zoeken. Nadat de uit ruim driehonderd leden bestaande 9/11 Commissie haar Final Reports of the Federal Building and Fire Investigation of the World Trade Center Disaster heeft gepubliceerd, lijkt de kwestie 9/11 afgesloten. Immers, dit rapport bevestigt volledig de officiële versie van de regering over de vliegtuigcrashes en de daardoor veroorzaakte branden en ineenstorting van de Twin Towers en Gebouw 7. De mainstreammedia hebben deze conclusie gretig overgenomen. Ray Griffin echter, toont in zijn nauwelijks geciteerde boek Debunking 9/11 Debunking (2007) iets heel anders aan.

De reeds genoemde 9/11 Commissie was al vanaf de oprichting niet onpartijdig, omdat president G.W. Bush de voormalige minister van buitenlandse zaken, Henri Kissinger, tot voorzitter had benoemd. Kissinger is een bekend spindoctor, lid van de CFR en Trilaterale Commissie, trouwe bezoeker van de Bilderbergconferenties, bevriend met onder andere Rockefeller, Rothschild en Soros. Hij onderhoudt nauwe banden met de regering van Israël. Een partijdige voorzitter dus, die door velen gewantrouwd wordt. Maar dat gold ook voor de NIST-Commissie. Vanuit het NIST lopen vele spinnendraden naar het Witte Huis. Het NIST is namelijk een instituut dat onder het ministerie van handel valt. Al op de eerste pagina van het NIST-rapport wordt de naam van Carlos Gutierrez vermeld, die minister van handel was onder G.W. Bush. Tevens zijn alle directeuren van het NIST door Bush aangesteld. Een uiterst dubieuze zaak. (Griffin, 2007, blz. 143 e.v.)


Ray Griffin, bekend om zijn integriteit, werd bespot en gehoond door hen die slechts de officiële versie aanvaarden. De media gaven nauwelijks aandacht aan zijn nieuwste conclusies.
Bovendien dringt het maar nauwelijks tot de media door dat natuurkundige Steve Jones reeds aantoonde dat de Twin Towers en Gebouw 7 van het World Trade Center zijn ingestort door het gebruik van explosieve stoffen en dat specifiek onderzoek restanten van het uiterst brandbare termiet, dat onder andere gebruikt wordt in brandbommen, heeft aangetoond.
('Why indeed did the World Trade Center Buildings Completely Collapse?', in:Journal of 9/11 studies 3 (september 2006).
Daarnaast zijn er veel betrouwbare verslagen van brandweerlieden en architecten. (Zie de website www.wijwordenwakker.org over 9/11.) Maar al te gemakkelijk worden degenen die een diepgaand onderzoek doen naar de toedracht van 9/11 afgeschilderd als samenzweringstheoretici of misleide waarheidszoekers. Een psychologisch mechanisme om een andere waarheid niet onder ogen te hoeven zien. Een mechanisme dat echter meer en meer doorzien wordt door wakkere mensen.
De Protocollen. Is er dan toch sprake van een samenzwering?
Tegenwoordig zijn nogal wat onderzoekers het erover eens dat de beruchte Protocollen van de Wijzen van Zion (bestaande uit 24 zogeheten protocollen) niet mogen worden toegeschreven aan een groep Joodse mensen.
De Protocollen zagen rond 1903 het licht. Ze zouden via de Rus Sergej Nilus in handen zijn gespeeld van de tsaar om een esoterische groep aan zijn hof (waaronder Papus) verdacht te maken. Maar de tsaar vond het een verachtelijk stuk en Nilus viel in ongenade. Pas door de mystieke filosoof Vladimir Solojov kregen de Protocollen meer aandacht in zijn boek Korte vertelling over de antichrist. De suggestie dat de Protocollen afkomstig zouden zijn van ‘Het Internationale Joodse Congres te Bazel’ (1897) is onjuist gebleken, omdat we inmiddels weten dat de oorsprong ervan ouder is en zeker terugreikt tot eind 18de eeuw. (Zie deel 4 van deze Nieuwsbrief.)

Sommige auteurs denken dat een belangrijk deel van de Protocollen geïnspireerd is op de satire Dialogen in de hel tussen Machiavelli en Montesquieu van de Franse schrijver Maurice Joly, die bevriend was met Victor Hugo en een hekel had aan Napoleon III. (Uit de dialogen blijkt overigens geen enkele relatie tot de Joden.) Na publicatie van zijn satirisch pamflet belandde Joly in het gevang.

In de oude publicaties is er geen eensluidende visie over de oorsprong van de Protocollen, wel over de manier waarop ze uiteindelijk via Nilus in handen zijn gekomen van de Russische tsaar. Meer onderzoek daarover zou wenselijk zijn.

In Latijns-Amerika, een aantal Europese landen en zeker in de Arabische wereld, worden de Protocollen nog steeds als antisemitische propaganda verspreid. Vooral in Spanje is het antisemitisme nog diepgeworteld. Ook in onze tijd verschijnen er studies over de Protocollen en ook in onze tijd lopen de meningen erover sterk uiteen. Van satire tot een duivels stuk, van een antisemitisch pamflet tot een explosief stuk, waarin stap voor stap de machtsgreep over de wereld beschreven wordt, geïnspireerd door de Talmoed Babylonica.
Hoe het ook zij, als je de Protocollen leest, is er een blauwdruk te vinden voor een nieuwe wereldorde, de knechting van de mens en de overname van de macht over de wereld, het instellen van een ‘bovengouvernementele regering’ (wereldregering), de vernietiging van het christendom en het aanstellen van een wereldvorst (koning), die afkomstig zou zijn uit het geslacht van David en die deze wereld in de nabije toekomst zal regeren. Er wordt gesproken over een samenzwering die chaos en anarchie zal verspreiden, regimes zal omverwerpen, zal infiltreren in geheime genootschappen (zoals de vrijmetselarij) en ten slotte een absolute greep naar de macht zal doen als de chaos tot een climax is gekomen.
De anonieme schrijvers, die ondertekenen met  ‘de Afgevaardigden van Sion van de 33ste graad’  (wat doet denken aan een mogelijk Schotse vrijmetselaarsgraad), stellen dat zij hele volken ‘hebben laten handelen in overeenstemming met een politiek plan, dat niemand in de afgelopen eeuwen zelfs maar vermoed heeft'.
De Protocollen kunnen mijns inziens niet zomaar afgedaan worden als satire. Daarvoor bevatten ze te veel ernstige aangelegenheden en zijn ze te consistent. Volgens sommige onderzoekers ligt de oorsprong ervan in het ideeëngoed van Adam Weishaupt, oprichter van de Orde der Illuminaten (1776) en in het beruchte Testament van Satan, dat in de 19de eeuw zou zijn uitgewerkt door logebroeders van de Schotse rite, zoals de Italiaan Giuseppe Mazzini en de Amerikaanse generaal Albert Pike. Uit het Testament van Satan spreekt ook het streven naar wereldmacht en omverwerping van alle staten en godsdiensten. Volgens andere onderzoekers zouden er lijnen zijn naar geheime diensten en geheime genootschappen, waar weer anderen op hun beurt radicaal een streep doorhalen. Om kort te gaan, over de Protocollen is het laatste woord nog niet gezegd.

'Duivels complot' en genociden
De Joodse auteur Henry Makow, die de concentratiekampen meemaakte, neemt de Protocollen zeer serieus. Hij is van mening dat ze ook door het Joodse volk diepgaand bestudeerd zouden moeten worden, omdat dit volk gegijzeld en gemanipuleerd wordt door de opstellers van de Protocollen. Ook meent Makow dat de steeds terugkerende beschuldiging van antisemitisme als men over de Protocollen publiceert, wordt aangewend om de mensheid af te leiden ‘van een duivels complot’. En degenen die bijvoorbeeld kritische vragen stellen over Israël (speciaal over de regering) krijgen vaak te maken met de ADL (Anti Defamation League).


De ADL komt onmiddellijk in het geweer als er in haar ogen ook maar het geringste spoortje aanwezig zou kunnen zijn van antisemitisme. Daarbij wordt nauwelijks beseft dat er oprechte Joodse en niet-Joodse auteurs zijn, die Joodse mensen die een afschuwelijk lijden doormaakten (en vaak nog doormaken) een warm hart toedragen, maar wel graag kritisch willen blijven ten aanzien van de verborgen macht achter het wereldtoneel, die tot diverse lobby's reikt, ook tot Joodse. Deze auteurs willen ook kritisch blijven ten aanzien van de Palestijnse kwestie, in het besef dat het zionistisch streven voor veel leed zorgde en zorgt onder de Palestijnse bevolking.
Degenen die echter een genuanceerd onderscheid maken tussen het politiek-religieuze streven naar een (Bijbels) Groot-Israël, dat onder meer tot uitdrukking komt in het zionisme, krijgen maar al te vaak te horen dat ook zij verkapte antisemieten zijn. Duidelijk is dat zo'n generaliserende benadering een poging is iedere kritische visie te breken. Ongetwijfeld zullen er onderzoekers zijn die niet oprecht zoeken naar de waarheid en die zich laten leiden door antisemitische motieven. Alleen een oprechte houding om elkaar werkelijk te willen begrijpen, een houding van respect voor elkanders visie en vanuit de erkenning dat wij allen broers en zussen zijn, voortgekomen uit dezelfde levensboom, kan wellicht bijdragen tot een oplossing voor deze uiterst emotioneel geladen kwesties.
Zij die zich willen verdiepen in de ontstaansgeschiedenis van het zionisme en van de staat Israel, kan ik verwijzen naar boeken als Een schreeuw om recht van Dries van Agt, The Case against Israel van de Joodse auteur Micheal Neumann, wiens familie zeer onder het nazisme heeft geleden, Zionism in the Age of the Dictators van de Joodse auteur Lenni Brenner en In lood gegoten. Israel en de tragedie van de Joodse staat van Sus van Elsen.

Dialoog bereikt eindeloos meer dan het genadeloos neersabelen van kritische visies. Waarom durft men niet openlijk heikele kwesties te bespreken zonder emotionele geladenheid of wantrouwen? Moeilijke en gevoelige zaken mogen niet vermeden worden vanwege een traumatisch verleden, waar overigens vele volken aan lijden.
Denk aan de miljoenen christenen die in communistisch Rusland vlak vóór en tijdens de Tweede Wereldoorlog vermoord werden door de bolsjewieken, de aanhangers van het ideeëngoed van Lenin, en aan de talloze slachtoffers van dictator Stalin.

Mao Stalin

Denk ook aan de moord op miljoenen zigeuners, homofielen en andersdenkenden door de nazi’s. Of aan de zeventig miljoen (!) mensen die in China vermoord werden door het schrikbewind van Mao Zedong, die naar absolute wereldheerschappij streefde. (Lees het indrukwekkende boek van Jung Chang en Jon Halliday, Mao, het onbekende verhaal). Denk aan de Armeense genocide, aan de miljoenen indianen die door Amerikaanse kolonisten werden vermoord, aan de miljoenen slachtoffers van slavernij en kolonialisme, aan de miljoenen ‘ketters’ en andersdenkenden die massaal werden afgeslacht ten tijde van de kruistochten (katharen, christenen en moslims bijvoorbeeld).
Bijna ieder volk heeft wel vorm van genocide meegemaakt. Het allerbelangrijkste is dat we durven te onderzoeken wat de oorzaak hiervan is.

Begrijpelijk taboe
Er heerst nog steeds een groot taboe om vrijelijk over de Protocollen te spreken, zonder verwijten of beschimpingen naar het hoofd geslingerd te krijgen. Alsof er een afweermechanisme is opgebouwd om te voorkomen dat men wel eens tot een geheel andere visie zou kunnen komen dan de meest geldende. Uiteraard is het taboe begrijpelijk als je beseft dat Hitler, Alfred Rozenberg en Goebbels de Protocollen aangrepen om een virulent antisemitisme aan te wakkeren, dat rechtstreeks tot de Holocaust van miljoenen Joden heeft geleid. Toch zou in een echte democratie een discussie op basis van objectief onderzoek en argumenten moeten kunnen plaatsvinden. Zo’n discussie zou heel wat vooroordelen kunnen wegnemen en zicht geven op wat er zich eventueel achter de schermen van het wereldtoneel afspeelt. Mogelijk komen de Protocollen werkelijk voort uit de koker van een machtselite die achter de schermen werkt. Voor sommigen een hypothese, voor anderen een werkelijkheid, voor weer anderen pure onzin. Wie echter de Protocollen wil afdoen als een grap, dient te beseffen dat het dan wel om een uiterst lugubere grap gaat, waar maar heel weinig mensen om kunnen lachen.

Ernstige waarschuwingen van William Cooper en William Carr
Milton William Cooper, voormalig luchtmachtpiloot van een bommenwerper, commandant van een onderzeeër en getuige van door de geheime diensten gemaakte Ufo’s, bekleedde een vooraanstaande positie bij de geheime dienst van de marine en had toegang tot vele (staats)geheimen. Hij had gediend in Vietnam en was diverse keren onderscheiden vanwege zijn staat van dienst.Toen zijn geweten begon te knagen bij het lezen van onthutsende informatie die hem onder ogen kwam en hij die informatie openbaar wilde maken, werd hij tweemaal met de dood bedreigd. Tijdens een zogenaamd auto-ongeluk verloor hij een been. Uiteindelijk werd hij vermoord. Door al hetgeen hij had doorgemaakt, was hij een spiritueel mens, geworden, een christen. In zijn boek Behold a pale horse legt hij de structuur van de nieuwe wereldorde bloot, waarin de wereldregering de elektronica inzet om de mens tot slaaf te maken en mind control toe te passen. (Duitse vertaling: Die Apokalyptischen Reiter, 20024, blz. 435-442.)

De titel van zijn boek ontleende hij aan hoofdstuk 6 van het Boek Openbaring, waar de vier apocalyptische ruiters worden besproken in de eindtijd. Het is fascinerend om te weten dat The Council on Foreign Relations (CFR) als logo voor haar tijdschrift Foreign Affairs het ‘witte paard’ heeft. De CFR werd in 1921 opgericht door David Rockefeller en Brzezinski en wordt door hoogleraar geschiedenis Caroll Quigley en hoogleraar economie Antony Sutton een geheim genootschap genoemd. (Worden Wij Wakker?, 20074, blz. blz. 86-87.) Volgens het Boek Openbaring wordt het ‘witte paard’ in verband gebracht met het ‘overal’ brengen van zogenaamde vrede, die in werkelijkheid 'overal' oorlog teweegbrengt. In het logo staat onder het witte paard het Latijnse woord ‘ubique’, dat ‘overal’ betekent. Bij de ingang van het VN-gebouw kan men overigens ook een ruiter te paard zien.
In zijn boek 1984 beschrijft George Orwell, pseudoniem voor Eric Blair, die een tijd bij de politie in Birma heeft gewerkt, het Ministerie van Waarheid (Miniwa): 'Het was een geweldig bouwwerk' waar 'de drie leuzen van de Partij waren uitgehouwen in de witte gevel: Oorlog is Vrede. Vrijheid is Slavernij. Onwetendheid is Kracht'. (2005, blz. 9-10).
William Cooper waarschuwde vlak voor zijn dood de wereld nog eens ernstig voor de buitengewone gevaren die ons boven het hoofd hangen. ‘De waarheid te leren en daarnaar handelen, is in dit tijdsgewricht de enige manier om te overleven.’ (20024, blz. 13) Over De Protocollen van de Wijzen van Sion schrijft hij: ‘Ieder aspect van dit plan ter onderwerping van de wereld is sindsdien werkelijkheid geworden, waardoor de authenticiteit van de samenzwering bevestigd wordt.’ (20024, blz. 323.’) Omdat in Duitsland de openbaarmaking van de Protocollen strafbaar is, werden deze niet in de Duitse editie van Coopers boek opgenomen.

Een andere topfiguur uit de marine, eveneens vaak onderscheiden, is William Guy Carr (1895-1959). Reeds in het begin van de 20ste eeuw, vlak voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog, waarschuwde hij de wereld voor een kwaadaardige internationale samenzwering, die via drie wereldoorlogen de macht over de wereld wilde verkrijgen en gesteund werd door de media. Stap voor stap, na gedegen onderzoek en talloze ontmoetingen (tot in de hoogste kringen) ontdekte hij het hele plan van de nieuwe wereldorde (een term die al in zijn tijd bekend was), wat hem tot verbijsterende conclusies bracht. Een boosaardige groep mensen, verbonden met satanische praktijken en genootschappen, heeft een greep naar de wereldheerschappij gepland en wil absoluut een wereldregering instellen. Al op twaalfjarige leeftijd poogden ‘communistische missionarissen’ hem te hersenspoelen met de leer van de bolsjewieken, maar volgens zijn zeggen, werd dit verhinderd door ‘zijn open geest’.
Carr was christen en wilde (net als Cooper) zijn hele verdere leven wijden aan het onthullen van de plannen van de samenzweerders. Zijn boeken Satan the Prince of the World (1878), Irish and English Freemasons and their Foreign Brothers (1878), Pawns in the Game (1958) en The Red Fog over America (z.j.; over hoe zowel communisme als kapitalisme het doel van de NWO dienen), laten overduidelijk een reeds lang geplande samenzwering zien. Ook de Protocollen komen herhaaldelijk aan bod in zijn werk, al was hij niet volledig op de hoogte van de ouderdom ervan. Uiteraard dienen zijn boeken gezien te worden tegen de achtergronden van toen. Maar de essentie die hij toont, is buitengewoon ernstig.

Er wordt wel degelijk samengezworen
In mijn boek Het huis op de rots gebouwd wordt de internationale samenzwering uiteengezet, voorzien van vele bronnen (2010, blz. 123 t/m 193) Er wordt wel degelijk samengezworen, maar niemand durft het te zeggen. None Dare Call it Conspiracy luidt de titel van het boek van Gary Allen en Larry Abraham, geschreven in 1971, toen Sutton zich nog het hoofd brak over de beroerde situatie in de wereld. Van dit boek werden in enkele maanden meer dan één miljoen exemplaren verkocht. Nog geen jaar later, meer dan vier miljoen. Nauwkeurig zetten de auteurs de macht van het establishment en de daarmee verbonden organisaties en een aantal ‘insiders’ uiteen, onder wie superrijke internationale bankiers, zoals J.P. Morgan, Rockefeller, Rothschild, Warburg, Kuhn, Loeb, Schiff, Baruch, Morgenthau en Ryan, die verkiezingen financieren en de werkelijke macht achter de regeringen vormen. Een aantal bekende internationale organisaties passeert de revue, maar ook komen de contacten van prins Bernhard (een van de belangrijkste oprichters van de Bilderbergclub) met bankiers als Rockefeller en Rothschild (vanwege Royal Dutch Shell) en met de geheime dienst ter sprake. Kortom, het verhaal hoe de superrijken der aarde streven naar een nieuwe wereldorde, een wereldregering, een wereldleger en een wereldreligie. Het boek beschrijft het bedrog, de fraude, de talloze manipulaties en leugens om de mens tot slaaf te maken en ook de methodes om degenen die dit doorhebben aan te pakken. Dit alles voorzien van uitstekend bronnenmateriaal en een register. Een boek dat een einde maakt aan de idee dat de geschiedenis bestaat uit een reeks van oncontroleerbare en ‘toevallige’ gebeurtenissen. Een oplawaai dus aan de gevestigde geschiedwetenschap, wat de meeste historici natuurlijk zeer onaangenaam zullen vinden en wat de zogenaamde samenzweringstheorie waarschijnlijk weer eens goed zullen hekelen..

Regeren bankiers de wereld?



'Bankers are the Dictators of the West' luidde een artikel van Robert Fisk in The Independent (10 december 2011). Hij stelt dat de banken en ratingbureaus de dictators van het Westen zijn, die menen dat landen hun bezit zijn, zoals ook dictators in de Arabische wereld [die meestal door de Westerse machtselite zijn aangesteld] dit vinden.
Stephen Lendman publiceerde op 16 december 2011 op de website van Globalresearch een scherp artikel onder de titel Bankers Rule the World: The Network of Global Corporate Control.
Onze wereldeconomie lijkt inderdaad in handen te zijn van de grote bedrijven en de topbankiers, die vervlochten zijn met het internationale militaire apparaat. Het militair-industrieel complex is als een moloch, die genadeloos mensenkinderen verslindt en badend in weelde en vetzucht al degenen vertrapt die te dicht in zijn buurt komen.Transnationale giganten vertrappen iedereen die zich niet buigt voor hun gewelddadige reuzenvoeten. Ze bepalen de politiek en zorgen ervoor dat ze de campagnes van presidentskandidaten volledig in hun hand hebben. Ze plukken, pakken en persen uit. Hongerige geesten die nimmer genoeg hebben. Niet zomaar fulmineerde Jezus tegen de mammon (de geldduivel) en dreef hij verontwaardigd de geldwisselaars de tempel uit. (Johannes 2:13-15) Men kan niet God dienen en tegelijk de mammon. (Mattheüs 6:24) In mijn boek Tussen Licht en duisternis heb ik de macht van het bedrijfsleven en de banken, verbonden met het militaire apparaat, beschreven in de vorm van een verhaal vanuit het perspectief van de dieren. (2005, blz. 269-291)
Topbankiers, presidenten van het internationale bedrijfsleven en de (super)commandanten van het militaire apparaat kennen elkaar allemaal. Ze werken samen en ontmoeten elkaar regelmatig in geheime genootschappen of loges. Zij die gewetensbezwaren krijgen en een klacht indienen, worden brodeloos, bedreigd, krijgen een ‘ongeluk’ of worden geestelijk kapotgemaakt. Tenzij ze ‘zwijggeld’ aanvaarden.
De Dikke Van Dale zegt over ‘samenzweringstheorie’: ‘theorie, opvatting dat bepaalde ontwikkelingen op sociaal, politiek, economisch gebied het gevolg zijn van een grootscheepse samenzwering’. En bij het woordje ‘samenzwering’ wordt naast ‘het samenzweren’ de betekenis gegeven van ‘complot, geheim verbond tot het plegen van een aanslag op een persoon of op het staatsgezag’. Maar dat de staat wel eens een aanslag op de burger zou kunnen plegen, komt velen als irrationeel, ondenkbaar en verwerpelijk voor.

Duistere kracht achter de troon
‘Er is iets achter de troon, dat groter is dan de koning zelf,’ zei de Engelse staatsman Sir William Pitt in een toespraak tot The House of Lords in 1770. ‘De wereld wordt geregeerd door geheel andere personen dan verondersteld wordt door degenen die niet achter de coulissen staan,’ aldus Benjamin Disraëli, eerste minister van Engeland, in zijn in 1844 gepubliceerde boek Coningsby, or the New Generation.



James J. Saxon, belast met het beheer van het muntstelsel onder president John F. Kennedy, lag al enige tijd overhoop met de machtige Federal Reserve Board. Saxon was een groot ijveraar voor ruimere investeringen en een grotere bevoegdheid van banken die geen deel uitmaken van het Federal Reserve System om geld uit te lenen. Bovendien had Saxon besloten dat die banken zowel staatsobligaties als gemeenteobligaties konden uitgeven om de dominante positie van de Federal Reserve Banks te verzwakken. Maar daar dacht de Federal Reserve anders over. In een commentaar op 12 november 1963 aan de universiteit van Columbia, tien dagen voordat hij vermoord werd, zou president J.F. Kennedy gezegd hebben: ‘Het belangrijke ambt van de president is gebruikt voor het smeden van een complot om de vrijheid van Amerika te vernietigen, en nog voordat ik het ambt neerleg, moet ik de burgers over deze benarde toestand informeren.’ Wie stonden hier achter de coulissen? (Messing, 2010, blz. 147 t/m 149)
Waarom de mainstreammedia hier nauwelijks of niet over publiceren? Lees de eerder genoemde uitspraak van John Swinton er nog maar eens op na.
Wat zeggen trouwens de Protocollen over de media?

De media en de Protocollen
'De moderne staten hebben een grote scheppende kracht in hun handen: de pers. De taak van de pers is te wijzen op de noodzakelijke eisen, de klachten van het volk kenbaar te maken en ontevredenheid te wekken en tot uitsdrukking te brengen. De pers is de belichaming van de vrijheid van het woord. Maar de regeringen hebben zich die macht van de pers nog niet ten nutte weten te maken en dus is ze in onze handen gevallen. Daardoor hebben we invloed verkregen, ofschoon wezelf op de achtergrond blijven. Dankzij de pers hebben wij in onze handen het goud opgehoopt, hoewel dit ons stromen bloed en tranen heeft gekost.
Uit: Protocol 2

‘De regeringen moeten gedwongen worden te handelen volgens ons geconcipieerde plan, dat zijn doel nadert, waarbij de indruk gewekt moet worden dat de publieke opinie erachter staat. Daar zorgt de "grootmacht" pers voor, die op enkele uitzonderingen na, waarmee we geen rekening hoeven te houden, al geheel in onze handen is.'
Uit: Protocol 7


‘Met de pers zullen we op de volgende wijze te werk gaan.Wat is de taak van de huidige pers? Ze dient ertoe, de hartstochten van de mensen te doen oplaaien of de zelfzuchtige meningsverschillen tussen de partijen te bevorderen, wat noodzakelijk is voor ons doel. (...)
We zullen de publiciteitsmiddelen, die thans nog veel geld kosten, door middel van censuur tot een bron van inkomsten voor onze staat maken. We zullen een speciale zegelbelasting opleggen bij de oprichting van kranten en drukkerijen, waaborgsommen eisen om zo onze regering te vrijwaren van iedere aanval van de pers. Mochten we toch worden aangevallen, dan zullen we zonder genade geldboetes opleggen. Maatregelen als (zegel)belastingen, waarborgsommen en geldboetes (...) zullen de regering enorme ionkomsten opleveren. (...)
Onthoud, dat onder de kranten die ons aanvallen er ook zullen zijn die door ons zijn opgericht, maar zij zullen uitsluitend die punten aanpakken, die wijzelf willen veranderen.
Geen enkel bericht zal openbaar worden gemaakt zonder onze zeggenschap. In feite gebeurt dit al, aangezien het nieuws uit alle delen van de wereld bij een klein aantal persagentschappen berust. Deze agentschappen zullen volledig in ons bezit komen en slechts dat nieuws publiceren dat wij toestaan. (...)
Onze kranten zullen tot de meest uiteenlopende richtingen behoren. De ene krant zal aristocratisch zijn, de andere republikeins, revolutionair, ja, zelfs anarchistisch, uiteraard zolang de staatsregelingen onveranderd blijven. Zoals de Indiase god Vishnu, zullen deze bladen honderd handen hebben, waarvan elke hand zich uitstrekt naar de harteklop van welke openbare mening dan ook. Met iedere versnelde hartslag zullen ze de openbare mening leiden in de richting van onze doelstellingen, want een opgewonden mens verliest al gauw het vermogen tot logisch redeneren en valt gemakkelijk ten prooi aan elke vorm van beïnvloeding. Deze dwazen, die veronderstellen de mening te reproduceren van hun partijblad, geven in feite ónze mening weer of in ieder geval de mening waarvan wij willen dat zij die ook hebben. Ze denken dat ze hun partijblad volgen, maar volgen in feite de vlag die wij voor hen laten wapperen.'
Protocol 12

Schokkende gegevens over de media

Wie een diepgaand onderzoek doet in wiens handen de media zijn, zal schrikbarende ontdekkingen doen. Lees bijvoorbeeld het boek van de bekende publicist Kevin MacDonald The Culture of Critique ), waarin hij aantoont hoe groot de joodse invloed op de media is. (20022, het voorwoord) MacDonald kan op geen enkele wijze beticht worden van antisemitisme. Integendeel. In diverse publicaties spreekt hij lovend over het Joodse volk en zijn genialiteit. Zo was hij aanvankelijk volstrekt niet op de hoogte van de macht van bepaalde lobby's, die trouwens ook talloze Joodse mensen ontgaat. MacDonald onderzoekt gewoon de feiten. Hoe die geïnterpreteerd worden, is een tweede. Hij laat zien in wiens handen bepaalde kranten, tijdschriften, radio- en tv-stations, drukkerijen, uitgevershuizen, enzovoort zijn, zoals de New York Times, New York Post, New York World, Washington Post, Philadelphia Inquirer, Random House, Walt Disney, Hollywood, Wall Street Journal, NBC, ABC en dat er vele (dwars)verbindingen zijn met talloze netwerken, commissies (b.v. de CFR en de Trilaterale Commissie), geheime genootschappen (zoals de Ronde Tafel), banken, enzovoort.
Lees hier over de media in Nederland...
In De ware geschiedenis van de Bilderberg-Conferentie wijdt Daniel Estulin een heel hoofdstuk aan ‘journalistieke hoeren’, die, in dienst van de mediamagnaten, informatie gecensureerd beschrijven, zoals de Washington Post, Newsweek, Time, Wall Street Journal en The Economist. (2007, blz. 40-51) Ook John J. Mearsheimer en Stephen M. Walt schrijven hierover (zij het op een andere wijze) in hun boek De Israëllobby (2007, m.n. blz. 217-224), waardoor ze prompt werden beschuldigd van antisemitisme. De nieuwste tendens is trouwens, dat degenen die onderscheid maken tussen judaïsme (het joodse geloof) en zionisme (politiek-religieuze ideologie die wortelt in bepaalde Bijbelse visies en naar een ‘Groot-Israël’ streeft, dat zich uitstrekt tot over de grenzen van bepaalde landen in het Midden-Oosten) ook beschuldigd worden van antisemitisme. In Zionism in the Age of the Dictators van Lenni Brenner lezen we: ‘Als antizionistische Jood is de auteur eraan gewend beschuldigd te worden dat antizionisme gelijkstaat met antisemitisme en “Joodse zelfhaat”.' (1983, het voorwoord) Brenner beschrijft herhaaldelijk dat zionisme en kritiek op de staat Israël volstrekt niets te maken hebben met antisemitisme. Dat woorden als antisemitisme en antisemiet vaak misbruikt worden tegen hen die kritiek hebben op het zionisme, is eerder een poging om deze mensen monddood te maken dan een genuanceerde poging om helderheid te krijgen op begrippen als zionisme, judaïsme en antisemitisme. Er zijn bovendien minstens tweehonderdvijftig miljoen mensen die Arabisch spreken, een Semitische taal. Daarvan spreekt zo’n twee procent Hebreeuws, de bewoners van Israël. (Dries van Agt, Een schreeuw om recht, 2009,blz. 259)
Ongetwijfeld zal er bij een aantal auteurs die over het zionisme schrijven een antisemitische mentaliteit meespelen, maar men mag dit zeker niet generaliseren. Zo schreven Mearsheimer en Walt naar aanleiding van hun onderzoek naar 'de Israëllobby’: ‘Het is dus onjuist – en verwerpelijk – om te zeggen dat Joden of pro-Israëlische krachten de media beheersen en bepalen wat die media over Israël beweren.’ (blz.217) Tegelijkertijd ontkennen ze niet dat er een grote invloed van de Israëllobby en andere lobby's uitgaat op bijvoorbeeld de media.

Een ander Joods geluid
Een groeiend aantal mensen is aan het wakker worden en krijgt door hoe een en ander in elkaar steekt, ook binnen Joodse kringen. Steeds meer klinkt er ‘een ander Joods geluid’ en horen we van protesten van Joodse burgers in Israël. Zo protesteerden tienduizenden tegen ultraorthodoxe Joden, de zogeheten charedische Joden of charedim, die bijvoorbeeld het achtjarige meisje Na’ama Margolese uit Beit Shemesh bespuwden omdat ze niet kuis gekleed zou zijn. De charedim is een groep van tussen de vijfhonderduizend tot een miljoen leden, die zichzelf als de ‘zuivere joden’ beschouwen. Ze gaan gekleed in lange zwarte jassen en hebben afhangende pijpenkrullen, die onder een zwarte hoed uitsteken. Overal in Israël willen ze hun invloed doen gelden door een streng orthodoxe uitleg van de Talmoed. Scheiding van de seksen in het openbaar vervoer is een van de maatregelen die ze voor heel Israël zouden willen invoeren. Maar tienduizenden in Israël eisen gelijkheid voor mannen en vrouwen in het openbaar vervoer en klagen iedere vorm van discriminatie aan. Hun aantal groeit. Vele Israëli’s staan trouwens een vreedzame relatie voor tussen hen en de Palestijnen. Ze zoeken naar andere oplossingen dan gebiedsuitbreiding en geweld, dat alleen maar met meer geweld beantwoord wordt en dat met zich meebrengt dat er wederzijds een beschuldigende vinger wordt uitgestoken. Demonstraties voor vrede in Israël of protesten tegen de regering krijgen niet veel aandacht in de media. Net zo min als militairen die dienst weigeren, wat in Israël gelijkstaat met landverraad.
Zij die bereid zijn dieper na te denken, beseffen dat alleen verdraagzaamheid, geweldloosheid, coöperatie, respect en het loslaten van dogma’s oplossingen kunnen zijn voor de grote problemen van de Palestijnen. Kritiek dient niet bij voorbaat gezien te worden als een aanval of als een poging antisemitisme aan te wakkeren.

Verzwegen Joodse auteurs

Joodse auteurs als de politicoloog Norman G. Finkelstein, die de Holocaust overleefde en onder andere De drogreden van het antisemitisme. Israël, de VS en het misbruik van de geschiedenis en De Holocaustindustrie schreef, mag Israël niet meer in.
Zo ondervindt ook de Joodse historicus Ilan Pappé problemen, en waren de Israëlische regering en de ultraorthodoxe Joden de inmiddels overleden godsdienstwetenschapper en internationaal voorvechter van de mensenrechten, Israël Shahak, die in Jeruzalem woonde, liever kwijt dan rijk. Ook linguïst en filosoof Noam Chomsky kreeg ook felle kritiek toen hij het in zijn boek De wereld na 11 september opnam voor de Palestijnen en scherpe kritiek gaf op de bezetting van Palestijns gebied. Hij sprak van ‘een zeer wrede bezetting’, een bezetting die 'extra hardvochtig' is (20042, blz. 27). De Britse Joodse historicus Tony Judt werd grootgebracht in een gezin van ‘linkse zionisten’. Maar na de Zesdaagse Oorlog ( juni 1967) maakt hij een crisis door. Hij krijgt gewetensproblemen met betrekking tot het zionisme en geeft scherpe kritiek op de staat Israël (niet op de Joodse mensen zelf) en schrijft in The New York Review of Books (2003) dat Israël onderweg is naar een ‘agressief, onverdraagzame, fanatiek godsdienstige, etnische staat’. Er brak een harde tijd aan voor Tony Judt. Toen Richard Goldstone zijn kritisch rapport uitbracht over het gewelddadige optreden van Israël in de grote Gaza-oorlog (dec. 2008), werd hij niet alleen belemmerd in zijn onderzoek, maar zou hij later zijn gegevens ‘bijstellen’, waarschijnlijk onder zware druk.

Tony Judt

Ook Henry Makow laat zijn kritische stem op velerlei wijzen horen. Musicus, componist en auteur Gilad Atzmon schreef vanuit zijn Joodse achtergrond een moedig boek, The Wandering Who? A Study of Jewish Identity Politics. Hieruit blijkt dat de auteur goed op de hoogste is van het verschil tussen zionisme en judaïsme. Hij waagt het op te komen voor het Palestijnse volk, wat hem veel kritiek opleverde, onder andere van de bekende Israëlische criticus Alan Dershowitz, die ook regelmatig Finkelstein heftig attaqueert. Atzmon heeft veel te melden in zijn boek. Over het Joodse geloof, de staat Israël en de economie. Bovengenoemde auteurs en vele anderen lieten zich kritisch over een aantal zaken uit. Omdat ze Joods zijn kunnen ze natuurlijk niet van antisemitisme beschuldigd worden, maar lijden ze volgens degenen die hen beschuldigen aan ‘zelfhaat’. Maar zou het niet zo kunnen zijn dat juist zij die oprechte kritiek geven en van ‘zelfhaat’ beschuldigd worden, een grote liefde hebben voor het Joodse volk en zich diep teleurgesteld voelen omdat ze nauwelijks gehoord worden? Zelfs koningen luisterden vroeger naar hun hofnar, die soms scherpe kritiek gaf, zij het humoristisch, ironisch, soms zelfs spottend.

Gilad Atzmon, musicus en schrijver

WikiLeaks anders bekeken
En natuurlijk was er in 2011 nog steeds WikiLeaks, dat een wereld opende van ongeweten contacten tussen de top van de wereld, dat ons informeerde over de ‘dubbelspraak’ binnen de machtselite en over de achterklap en kleingeestigheid waarvan zij zich soms bedient. We kregen veel informatie over talloze beschamende zaken op het gebied van politiek, media, economie, oorlogsvoering, enzovoort. Hierover hebben de mainstreammedia wel uitgebreid informatie gegeven.
Ook vernamen we de laatste berichten over Bradley Manning, die al achttien maanden onder mensonwaardige omstandigheden in de gevangenis zit, verdacht van het doorgeven van honderdduizenden vertrouwelijke documenten aan WikiLeaks-leider Julian Assange, die nu zelf gevaar loopt veroordeeld te worden. In het boek Inside WikiLeaks. My Time with Julian Assange at the World’s Most Dangerous Website wordt door computerwetenschapper Daniel Domscheit-Berg, voormalig spreekbuis van WikiLeaks, een en ander blootgelegd. Een belangrijk boek, dat veel nog onbekende informatie geeft. Verbazingwekkend is dat na al de uitgelekte ‘Cables’ alles gewoon weer doorgaat als voorheen. Slijt het geheugen van veel mensen onder invloed van chemtrails, gifstoffen in voedsel, medicijnen en vaccins? Of lijden we gewoon collectief aan geheugenverlies door de overstelpende overvloed aan informatie en desinformatie?

Olieramp in de Golf van Mexico
De olieramp in de Golf van Mexico in 2010, veroorzaakt door onverantwoorde olieboringen door British Petroleum (BP), waarbij tijdens een boring op vijfduizend voet diepte het olieplatform Deepwater Horizon explodeerde, behoort tot de grootste olieramp aller tijden en overtreft die van de Exxon Valdez in Alaska in 1989. Zesentachtig dagen achtereen stroomden miljoenen liters olie per dag weg. Zo’n zesduizend km kust werd vervuild. Miljoenen vissen, vele dolfijnen, meer dan honderdduizend vogels en duizenden zeldzame zeeschildpadden vonden een afschuwelijke dood. Zee- en landflora liepen zeer ernstige schade op. Talloze vissers raakten brodeloos, het toerisme kwam tot stilstand. De criminele olieboring veroorzaakte een milieuramp van ongekende omvang en bedreigt tot op heden zelfs de warme golfstroom in de oceanen. De vervuiling in de zee werd ‘bestreden’ met de zwaar giftige chemicaliën corexit 9500 en 9527A (in Europa ten strengste verboden), waardoor de olie in drabbige slierten naar de bodem zakte, zodat satellieten de vervuiling niet meer konden zien. Daarnaast werden miljoenen liters olie op het water gewoon in brand gestoken, waardoor vooral de lucht enorm vervuilde en vergiftigd werd. Inmiddels moeten we maar aannemen dat het grote gat in de zeebodem (in een aardplaat) sinds de derde week van september 2011 afgesloten zou zijn door het dubieuze bedrijf Halliburton, waar mensen als Cheney en Bush aandelen in hebben. Zeer veel methaangas kwam vrij en heeft zich vermengd met de chemicaliën. Menigeen betwijfelt overigens, of het gat wel echt volledig dicht is. Oceanologen en toxicologen zijn van mening dat deze ramp jaren (mogelijk decennia) dramatische gevolgen zal hebben voor het milieu.

Meer dan honderdduizend schadeclaims zijn intussen ingediend en driehonderdvijftig advocaten zijn dagelijks aan het werk. Inmiddels gaan in hetzelfde gebied de boringen alweer gewoon door, ondanks de harde maatregelen die Obama had aangekondigd met betrekking tot olieboringen. Obama liet zich niet veel later fotograferen in het zwaar vervuilde zeegebied, om zo te laten zien dat er geen gevaar meer was. ‘Geen gevaar voor de volksgezondheid’ klinkt de standaardformule over de hele wereld als er ergens een (chemische) ramp heeft plaatsgevonden.



De grote olie- en gasmaatschappijen in Amerika en Europa zoeken hongerig naar nieuwe energiebronnen en zijn in Amerika al begonnen met het zeer riskante exploiteren van schaliegas. Ook in Europa zijn er serieuze plannen om schaliegas aan te boren. Nederland is ook al druk bezig met onderzoek hiernaar. Waar gaat de volgende milieuramp plaatsvinden? In het uiterst kwetsbare Antarctica, waar naar olie en gas geboord wordt? Of tegelijkertijd in vele landen? Na de verzakkingen en lichte aardbevingen, veroorzaakt door jarenlange kolen-, gas- en oliewinningen, worden door de overheid nog steeds de schitterende mogelijkheden van de nulpuntenergie (Tesla) en andere methoden genegeerd. Het draait allemaal om geld, geld en nog eens geld. De Mammon heeft overal zijn machines, marionetten en monsters.

Zware aardbevingen. Een nucleair drama. Stormen en overstromingen
In 2011 waren er ook veel aardbevingen. Een aantal wordt niet eens meer in de media vermeld. Christchurch (Nieuw-Zeeland) schudde en beefde op 22 februari en nog lang daarna. Op 11 maart was er een immense aardbeving in Japan, gevolgd door een vernietigende tsunami. Tegelijkertijd werd een nucleair drama van ongekende omvang zichtbaar in Fukushima en omgeving. Gesmolten kernreactoren, hoge straling (o.a. van cesium), die gemeten werd en wordt, tot in Europa, Australië, Canada en Amerika toe, ja, in heel de wereld. Veel informatie wordt verborgen achter een nucleair rookgordijn. En het drama is nog lang niet opgelost. De talloze nabevingen zorgden niet alleen voor veel schrik, maar sinds Fukushima heeft het leven in Japan een immense oplawaai gekregen, die maar moeilijk lijkt te herstellen en voor generaties gevolgen heeft. Net als bij de olieramp in de Golf van Mexico worden vele soorten kanker al zichtbaar. Op internet circuleren berichten dat Haarp er wel eens iets mee te maken zou kunnen hebben. Na de rampzalige aardbeving en tsunami teisterde niet veel later de tyfoon Talas hele delen van Japan. De Japanse regering zoekt al naar mogelijkheden om een Japanse technopolis te bouwen in een niet-aardbevingsgevoelig gebied van India. Turkije bleef ook niet gespaard en werd eveneens door aardbevingen opgeschrikt (o.a. 23 oktober jl.).

 Tsunami Japan

Vele orkanen (Irene in de VS) en (tropische) stormen joegen in 2011 over de wereld. In België dreef in Hasselt een zware regenstorm het Pukkelpopfestival uiteen, wat dramatische gevolgen had. Talloze overstromingen spoelden grote delen land weg: in China, Pakistan, Rio de Janeiro, Queensland (Australië), Thailand, de Filipijnen. Tienduizenden doden en gewonden. Honderdduizenden daklozen. De schade ten gevolge van alleen al de aardbevingen (Fukushima uitgezonderd): 350 miljard dollar. Bijna twee keer zoveel als in 2010.

De aarde roerde zich ook begin 2012. Een aardbeving in Japan (7 op de schaal van Richter), modderstromen bij de Fuji-eilanden, een aardbeving in Sumatra (gelukkig met niet al te grote gevolgen), bosbranden in Chili, een hittegolf in Australië, overstromingen in Nederland en België, hevige sneeuwval in de Alpengebieden, overstromingen, modderstromen en stormen in vele landen. Zou het niet helpen als we met zijn allen het geestelijk klimaat verbeteren?

Hongersnood
Hongersnood in Somalië deed honderdduizenden mensen op de vlucht slaan (o.a. richting Kenia), op zoek naar voedsel, terwijl in het Westen miljoenen tonnen voedsel per jaar worden weggegooid. In Laredo (Texas) doodde een vrouw haar kinderen en daarna zichzelf omdat ze geen voedselbonnen kreeg. In Amerika staan dagelijks miljoenen mensen in de rij voor voedsel. Circa 32 miljoen Amerikanen leven al op voedselbonnen. Maar ook in Europese landen schuiven miljoenen aan voor voedsel (in Engeland b.v.) Voedselschaarste ligt wereldwijd op de loer. Een wereldwijde hongersnood wordt gevreesd. Maar, zoals Gandhi eens zei: 'There is enough for every ones need, not for every ones greed' (‘Er is genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht'). Een kleine groep multimiljardairs en miljonairs ontregelt de hele wereld door grenzeloze hebzucht. Steeds meer mensen worden zich dat bewust. De aarde zou moeiteloos het dubbele aantal mensen kunnen herbergen. Het probleem is niet een beperkte voedselvoorraad in verhouding tot te veel mensen, maar de meedogenloze vraatzucht van hen die zich als de ‘sterksten’ opstellen in een door henzelf gecreëerde strijd om het leven en hun medemensen genadeloos uitbuiten, vaak geïnspireerd door neodarwinistische principes, die iedere vorm van menselijkheid vertrappen.

Ook presidenten sterven
Half december 2011 stierf Vavlac Havel, toneelschrijver en president van voormalig Tsjecho-Slowakije. Zijn heftig verzet tegen de communistische overheersing leverde hem jaren van vervolging en gevangenisstraf op. Regelmatig liet hij een kritisch geluid horen tegen de concentratie van macht van de Europese Unie. Een zeer gewaardeerd mens en fascinerend schrijver verliet onze aarde.
Eind december 2011 stierf de ‘geliefde leider’ van Noord-Korea, Kim Jong-il, die met ijzeren vuist zijn land regeerde, het land atoomwapens bezorgde, een leger van meer dan een miljoen mensen financierde, voor gigantische hongersnoden zorgde en zich als een god liet aanbidden. De dictator kreeg een indrukwekkende staatsbegrafenis. Overal klonk gehuil en geweeklaag. De vlaggen van de ambassades van de VN hingen halfstok. Zo doen we dat als een dictator sterft, als een volk zijn ziel verloren heeft en vrijheid kreupel door de straten gaat. De jeugdige Kim Jong-un, nu al ‘geweldige leider’ genoemd, zal het land verder leiden. Veel zal er niet veranderen. De ‘geweldige leider’ liet al weten, dat hij slechts 30% van de bevolking nodig heeft om zijn land te runnen. In de werkkampen zitten al jaren zo’n zeventigduizend christenen opgesloten. Net als in Afghanistan, Saoedi-Arabië, Somalië en Iran zijn het vooral christenen, maar ook vele anderen, die zwaar vervolgd worden. Noord-Korea staat op de Amerikaanse lijst van ‘schurkenstaten’ (G.W. Bush). Schurken vallen eens schurken aan.

Kim Jong-un

In Europa lieten velen een traan om Steve Jobs, een god die voor vele ‘jobs’ zorgde in de wereld van de computers en het gezicht van Apple was. Een man die een groot vertrouwen had in de elektronica en computertechnologie. ‘One apple a day keeps the doctor away!’, luidt een oud Engels spreekwoord. Of dit ook voor de technologische toekomst geldt?
Zonnestormen en scheiding van dimensies
Wat zouden we doen als alle computers, gsm’s, satellieten, besturingssystemen, internet, logistiek, kortom alle elektronica en elektriciteit zouden uitvallen door een mogelijk immense zonnestorm, die de Nasa rond midden december 2012 voorziet? Vluchten? Ondergronds gaan wonen, met alle ellende van dien? Of een stukje land of huisje kopen rondom de magische Bugarach in Zuid-Frankrijk? Wegtrekken naar het Drakengebergte in Zuid-Afrika? De Belgische klokkenluider Patrick Geryl voorziet dat de door de Nasa voorzegde superzonnestorm rampzalige gevolgen zal hebben voor de hele planeet (Frontier, 1 november 2011, blz. 27-31). Volgens hem zal niet alleen wereldwijd het elektriciteitsnet vernietigd worden, maar zullen ook alle kernreactoren smelten en supervulkanen tot uitbarsting komen. Gigantische gevolgen dus die zouden kunnen samenvallen met de totale ineenstorting van de wereldeconomie, een oorlog met Iran, die zou kunnen uitgroeien tot een derde wereldoorlog, waarbij de Olympische Spelen in Londen nog net even brood en spelen kunnen verschaffen aan een misleide mensheid.

Niemand echter kan voorzien of er vóór die tijd nog iets anders staat te gebeuren. Of bijvoorbeeld een toenemend bewust zíjn van de mens van de ernst van de wereldsituatie niet een bepalende factor kan zijn, of er niet hulp van buitenaf komt. Of dat er vóór die tijd een wisseling van dimensies plaatsvindt, waarbij het ‘kaf van het koren gescheiden wordt', het onheilzame van het heilzame, het kwade van het goede, en toebereide zielen als ‘wijze maagden’ een andere dimensie kunnen binnengaan, waarin zich een totaal andere werkelijkheid openbaart, alle dualiteit verdwenen zal zijn en de essentie van licht en liefde zich volledig openbaren kan.
Wij zijn in essentie een spiritueel wezen. Waar zouden we naartoe moeten vluchten, wij, die hier en nu één zijn met het Al?
De machtselite heeft de afgelopen tijd luxueuze ondergrondse steden gebouwd en vele cruiseschepen zijn reeds door de overheid geconfisqueerd voor het geval er een ramp uitbreekt. Maar heeft men zich wel eens gerealiseerd dat overleven in catastrofale omstandigheden een ellendige aangelegenheid kan zijn? Waarom hechten we ons zo aan wat vergankelijk is en de wortel is van veel lijden? De Boeddha heeft dit in talloze leringen diepgaand uiteengezet.

Niet hechten aan internet
Zeker, internet vervult momenteel een belangrijke functie in het wakker worden van mensen, al zal dit een tijdelijk hulpmiddel zijn. Bij goed gebruik kan internet (facebook, twitteren) een doeltreffend middel zijn in de strijd tegen de dictatuur en de naderende fascistische wereldorde. De machtselite beseft dit maar al te goed. Daarom hebben diverse overheden vergaande plannen ontwikkeld om internet te censureren of eventueel uit te schakelen. Een begin hiermee is al gemaakt. In China en een aantal Arabische landen wordt internet al gecensureerd, maar ook in Amerika. Het zal niet lang meer duren of Europa is aan de beurt. Een dag 'op zwart gaan', zoals Wikipedia en Google half januari deden, is natuurlijk een belangrijk signaal, maar zal de machtselite niet afschrikken. Onder het mom van 'terrorisme' en ‘bedreiging van de democratie’ kunnen heel wat websites uitgeschakeld worden door wetten die nimmer democratisch tot stand zijn gekomen, maar ons zogenaamd moeten beschermen. Beschermen tegen wie en tegen wat?



Bewustwording en geweldloos protest laten horen zijn belangrijke signalen, maar tegelijkertijd dienen gebruikers van internet ook ethisch om te gaan met het verspreiden van informatie en beelden om onnodige confrontaties te vermijden.
Internet is als extern geheugen van de mens uiteindelijk slechts een flauwe afspiegeling van het kosmisch geheugen, het ‘levensboek’ of 'akasha', waar ieder mens toegang toe heeft als hij of zij zich op spirituele wijze ontwikkelt. Alle informatie uit verleden, heden en toekomst wordt volgens precieze wetten van energie en informatie behouden. Er bestaat een onvernietigbare kosmische bibliotheek, waar wij als mensheid toegang toe kunnen krijgen als we voldoende ontwaken aan onze innerlijke geestkracht. Het zijn de krachten van de duisternis die ons daarvan af willen houden. Als we internet kunnen zien als een tijdelijk hulpmiddel en intussen de kracht van de geest ontwikkelen door kwaliteiten als mededogen, vriendelijkheid, geduld, aandacht, respect voor het leven, uitmondend in de alles doordringende energie van de liefde, gaan we niet alleen verstandig met internet om, maar vooral met onszelf. Dit staat niet gelijk met een ‘halfzachte’, maar met een bewuste levenshouding, die op de juiste tijd de juiste kracht kan manifesteren.

Die kracht reikt uit boven iedere voorspelling of prognose van een mogelijk einde van de wereld op 21 december 2012. Zeker, ooit komt er een einde aan 'de oude wereld’. Dat was ook wat de Maya’s voorzagen en in hun complexe kalender vastlegden, door de media zo verkeerd uitgelegd als ‘het einde van de wereld’. Dat voorzagen ook alle oude volken en dat wisten ook de wijzen uit alle antieke culturen, zoals die van India, Babylonië, Egypte, Perzië, Griekenland. We verkeren midden in de hevige ‘barensweeën’ van een grote overgangstijd. Daarover, en over allerlei andere belangrijke zaken, meer in Nieuwsbrief februari deel 2, 3 en 4.
© Marcel Messing, februari 2012

'Wij staan aan de vooravond van een wereldtransformatie.
Alles wat we nodig hebben is de juiste crisis
en de naties zullen de nieuwe wereldorde aanvaarden.’
David Rockefeller
 
Spanningen nemen toe. Dubbelspraak van Obama
China, Japan en Zuid-Korea besloten niet zolang geleden om over niet al te lange tijd de dollar niet meer als ‘standaardmunt’ te aanvaarden. China is op weg om de grootste wereldeconomie te worden, ondanks een tijdelijke vermindering in groei.

Niet voor niets controleerde president Obama eind vorig jaar een deel van de Amerikaanse oorlogsvloot, vlak voor de Chinese Kust (nabij de Gele Zee). Amerika is op zoek naar ‘nieuwe horizonten’, deze keer richting Azië. Begin november verklaarde Obama in het Australisch parlement dat Azië het belangrijkste gebied is voor de militaire expansie van de VS. (http://globalresearch.ca)
En terwijl Obama na bijna negen jaar oorlog half december 2011 de troepen uit Irak terugtrok en hun werk aldaar ‘een buitengewone prestatie’ noemde, beweerde hij zonder haperen dat er ‘een soeverein, stabiel en onafhankelijk Irak, met een representatieve regering die door het volk gekozen was’, werd achtergelaten.

‘Welcome home’, scandeerde de president drie keer achtereen aan het einde van zijn toespraak
, gevolgd door: ‘God bless you! God bless America!’

De Amerikaanse god is kennelijk een soort opperbevelhebber van de lucht-, land- en zeemacht, met wie Amerikaanse presidenten een rechtstreekse telefoonverbinding onderhouden. Echtgenote Michelle liet met het oog op de verkiezingen fijntjes weten dat haar man keurig zijn verkiezingsbelofte had gehouden. Immers in november 2008 had Obama in een tv-interview beloofd dat hij niet op zijn campagnebelofte zou terugkomen om de troepen terug te trekken uit Irak. Maar hij zei er wel bij dat hij de militaire focus dan richting Afghanistan zou leggen, waar Amerika zich trouwens eind 2014 ook uit wil terugtrekken (wellicht nog wel eerder, nu onlangs bekend werd dat de Taliban door zowel Pakistan als Afghanistan gesteund worden). De woorden van Barack Obama en Michelle waren nauwelijks weggestorven in een mistige wind, of enkele dagen later dreigde er al een burgeroorlog in Irak uit te breken.

Oeroude strijd. De oorlog in Irak is niet voorbij
De oeroude strijd tussen soennieten en sjiïeten in Irak laaide weer op. De nieuw ‘gekozen’ president Nouri al-Malaki loert al op de alleenheerschappij en ontsloeg inmiddels zijn vice-president, die een doodseskader zou leiden. De veiligheidsdiensten van Al-Malaki worden overigens beschuldigd van onwettige detentie en foltering van burgers.
Irak soeverein? Stabiel? Onafhankelijk? In Bagdad staat de grootste Amerikaanse ambassade ter wereld. En natuurlijk repte Obama er met geen woord over, dat de oorlog tegen Irak volstrekt  onrechtmatig was
, in elkaar gezet door de Amerikaanse neoconservatieve kliek, in samenwerking met Wall Street en de Angelsaksische ‘connectie’ o.l.v. Tony Blair.
Toen de Amerikaanse troepen uit Irak vertrokken schreef de Iraakse columnist Emad Risin: ‘Dit is alleen een einde voor de Amerikanen. Niemand weet of de oorlog nu ook voor ons voorbij is.’ Maar ook al zijn de Amerikanen vertrokken, er is gezaaid. Eens zal de oogst rijpen. Ook al is de machtselite over een tijdje ‘vergeten’ wat men zaaide, de vruchten zullen er zijn.

Tijdens een korte ceremonie bij de luchthaven van Bagdad (15 december 2011) ter gelegenheid van de terugtrekking van de Amerikaanse troepen zei de Amerikaanse minister van defensie Leon Panetta, voormalig directeur van de CIA en opvolger van generaal b.d. Michael C.. Hayden: ‘We verspilden hier een heleboel bloed… om te bereiken dat het land soeverein en onafhankelijk zou worden en in staat zichzelf te beveiligen.’

 Leon Panetta
In de bestseller De oorlogen van Obama van de internationaal onderscheiden journalist Bob Woodward, die vooral bekendheid kreeg wegens het mede onthullen van het Watergateschandaal van oud-president Nixon, kan men meer over de tragische oorlogen van Obama lezen en zich verbazen dat deze president de Nobelprijs voor de vrede heeft gekregen.

Een verscheurd Irak
Een totaal verscheurd Irak, in de Bijbel bekend als het land van de Eufraat en de Tigris (Sumerië), is het resultaat van twee bloedige oorlogen, waarbij alleen al vóór en tijdens de eerste oorlog circa een miljoen kinderen door honger en ziektes om het leven kwamen vanwege de toen door Groot-Brittannië en Amerika ingestelde voedselboycot.
Als een van de oudste landen ter wereld werd Irak aan flarden gereten door het jongste land ter wereld, Amerika. Welke oeroude broedertwist werd hier uitgevochten onder de noemer van het onschadelijk maken van ‘massavernietigingswapens’ en het ‘brengen van democratie’ en ‘regime-change’?
Misschien denkt men dat nu de belangrijkste koppen afgeslagen zijn van de Hydra, het negenkoppige mythische slangenmonster? Uit het bloed van haat en wrok zullen nieuwe slangenkoppen groeien. Welke demonische krachten brachten de mens zover?
Was Saddam Hoessein, net als kolonel Kadafi, niet een tijdlang een goede ‘vriend’ van het Westen, voordat hij gedemoniseerd werd, mede omdat hij uit de pas begon te lopen en net als Kadafi voorstander was van een gouden standaard en de machtselite hem dus graag kwijt wilde?

Wie leverde Saddam Hoessein gifgas tegen de Koerden?
Natuurlijk, Saddam Hoessein gebruikte gifgas tegen de Koerden, waardoor duizenden op een afschuwelijke wijze om het leven kwamen. En hij was een dictator waar niet mee te spotten viel. Maar wie leverde hem het gifgas? En wie inspireerde hem mogelijk? Groot-Brittannië was lang wereldmacht nummer 1 en had ooit de grootste zeemacht ter wereld. ‘Brittannia rules the waves,’ klonk het lange tijd over heel de wereld. Niet alleen India werd in naam van Hare Majesteit door Groot-Brittannië geknecht, maar ook vele andere landen in de wereld.
Toen de Eerste Wereldoorlog ten einde liep, werd Engeland zich bewust van de betekenis van een sterke luchtmacht, om zodoende opstandige onderdanen binnen zijn wereldrijk, die vaak als ‘barbaren’ werden gezien, vanuit de lucht te kunnen bombarderen.
Het was onder het bewind van Winston Churchill, die toen minister van koloniale zaken was, dat door het Bureau van de ‘Royal Airforce’ in Caïro het verzoek bij Churchill werd ingediend om gifgas te mogen inzetten ‘tegen recalcitrante Arabieren’. Wie dit waren? Wel, de Koerden en Afghanen! In ieder geval geen Arabieren.
De Britse koloniale machthebbers gebruikten wel eens meer racistische woorden, zoals ‘nikkers’. Gifgas werd in die tijd als een van de grootste gruwelen gezien. India had een grote weerstand tegen het gebruik ervan en vreesde een opstand in het land als er gifgas zou worden gebruikt. Churchill reageerde woedend. Hij mediteerde niet een paar keer per dag zoals Gandhi, die hij een ‘halfnaakte fakir’ noemde, maar die wel via geweldloosheid (ahimsa) India bevrijdde van de Britse slavernij en daarmee ook een einde wist te maken aan de rooftocht naar grondstoffen en goedkope arbeidskrachten door het Britse rijk.

 Gandhi

Helaas, India lijkt Gandhi
 steeds meer te vergeten, is nu zelf een nucleaire macht geworden (net als Pakistan) en een belangrijke wapenleverancier. Hoe reageerde Churchill op de weerstand van India tegen gifgas? We citeren zijn reactie:
‘Ik begrijp die teergevoeligheid over het gebruik van gifgas niet. […] Ik ben sterk voor het inzetten van gifgas tegen onbeschaafde stammen […] Het is niet nodig alleen dodelijke gassen te gebruiken; er kunnen ook gassen worden gebruikt die groot ongemak veroorzaken en flink wat terreur verspreiden en toch geen ernstige, blijvende gevolgen voor de meeste slachtoffers hebben. […] [We] kunnen onder geen beding instemmen met het niet-gebruiken van wapens die beschikbaar zijn en een spoedig einde kunnen maken aan de wanorde die aan de grenzen van ons rijk heerst. Dit zal Britse levens redden. We zullen elk middel gebruiken dat de wetenschap ons verschaft.’ (Noam Chomsky, De wereld na 11 september, 20042,blz. 92-94)

 Darwins Origin of Species

Zo gaat men om met ‘onbeschaafde stammen’, een term die beïnvloed werd door het boek van Charles Darwin Over het ontstaan der soorten door middel van natuurlijke selectie, of het behoud van bevoordeelde rassen in de strijd om het leven (1859) en het neodarwinisme.
Zo ging Churchill, 32ste graad vrijmetselaar, ingewijd druïde en net als Goebbels zeer goed op de hoogte van de geschiedenis van de graal, met inwoners van het Britse rijk om. Vol wraak en haat liet Churchill, toen de oorlog met Duitsland eigenlijk al was beslist, de prachtige Duitse stad Dresden platbombarderen.
Als later Saddam Hoessein de Koerden met gifgas aanvalt, had hij massavernietigingswapens (behalve atoombommen) gekregen van het Westen. (Chomsky, Mislukte Staten. Machtsmisbruik en de aanslag op de democratie, 2008, blz. 36)

  
Gifgasaanvalen  op Koerden

Terroristen en staatsterrorisme
Zeker, Saddam Hoessein was een ijzingwekkend dictator. Maar dictators als Hitler, Stalin, Mussolini, Franco, Mao en vele anderen worden niet door een boze god in de wieg gelegd. Zij krijgen hun griezelig gezicht door mensonwaardige bijdragen en ingrepen van vele adviseurs, politici, topbankiers en generaals. Con Coughlin, adjunct-directeur van The Sunday Telegraph en voormalig correspondent in Beiroet, die de oorlog van Irak tegen Iran versloeg, schreef een boek over Saddam Hoessein, getiteld Saddam. Biografie van een dictator. Aanbevelingswaardig.
Chomsky wees er herhaaldelijk op dat terreurdoorn terroristen alleen maar te begrijpen is als men ook het staatsterrorisme onderzoekt. (De wereld na 11 september, blz. 37-58) Ook Andreas von Bülow, expert op het gebied van de inlichtingdiensten en voormalig staatssecretaris van defensie in het kabinet van Helmut Schmidt en vervolgens minister van onderzoek en technologie, wees op de betekenis van het staatsterrorisme. In zijn boeken Die CIA und der 11. September. Internationaler Terror und die Rolle der Geheimdienste en Im Namen des Staates is hier meer over te lezen.

Het einde van menselijkheid
Een regering die niet meer democratisch gecontroleerd wordt door de burgers, maar in handen gevallen is van het militair-industrieel complex, heeft niet alleen de eigen democratie verraden, maar ook ieder moreel recht verspeeld om ‘in naam van de democratie’ regimes te  veranderen, zeker als dit ook nog met geweld gepaard gaat.
Door het monopolie op de macht en de wapens kan een regering zelfs een gevaar worden voor de burgers, terwijl het militair-industrieel complex op de achtergrond de verkiezingen van premiers en presidenten mede bepaalt. Wij kunnen de huidige situatie in onze wereld pas begrijpen als we doordringen tot de verborgen achtergronden van het machtsspel. Pas dan kan er vanuit een collectief bewustzijn en geweldloosheid zo gehandeld worden, dat er een beslissende invloed kan ontstaan op het verloop der wereldgebeurtenissen.
Het gebruik van het zwaar giftige ontbladeringsmiddel ‘Agent Orange’ door Amerikaanse militairen tijdens de oorlog in Vietnam (geproduceerd door I.G. Farben, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog ook Zyklon B maakte, een chemisch middel om de Joden te vergassen), is een gruweldaad, die haat en vijandschap verergert. Nog steeds wordt dit middel in oorlogen ingezet. Engeland had overigens de opdracht gegeven om I.G. Farben (eigendom van David Rockefeller) niet te bombarderen.

 Zyklon B

Het inzetten van twee atoombommen op Hiroshima en Nagasaki om Japan te verslaan, getuigt eveneens van een vorm van terreur, die op dat moment niet alleen een einde maakte aan de oorlog, maar ook aan iedere vorm van menselijkheid. 
Dit soort gruweldaden betekent niet alleen een explosie van iedere vorm van eerbied voor het leven, maar is vooral het begin van een totale ondergang van iedere vorm van innerlijke beschaving, die de wereld onherroepelijk naar de afgrond zal voeren.
Iedere staat die (schrikwekkende) wapens inzet tegen een andere staat, zaait daarmee het zaad voor een nieuwe oorlog, voor terrorisme. Eens zal dit zaad opgroeien en een gezicht krijgen dat de veroorzakers van het lijden zal opzoeken. Zo blijft het rad van lijden maar draaien.

Radicaal andere oplossingen
Wij willen hier zeker niet de ene staat negatief afschilderen ten opzichte van een andere staat. Tragisch genoeg hebben vele landen zich in de loop der geschiedenis overgegeven aan gruweldaden. Al lange tijd wordt de mens geknecht door een machtselite die nog steeds haar gang kan gaan en geïnspireerd wordt door demonische geesten, waar de meeste wetenschappers niets over willen horen.
Wij pleiten hier voor radicaal andere oplossingen, op basis van ware tolerantie, mededogen, vriendelijkheid, vergevingsgezindheid en geweldloosheid. Als wereldleiders deze weg in de zeer nabije toekomst niet willen of kunnen bewandelen en niet vanuit hun hart proberen problemen op te lossen, hoeft men geen profeet te zijn om de tragische afloop van de wereldgeschiedenis te zien. Wie plannen maakt voor oorlogen dient te beseffen dat hij zelf eens oorlogen zal oogsten.

Alles al tevoren gepland. PNAC-programma en het drama Irak
In het PNAC-programma (Project for the New American Century) stond al vóór 9/11 tot in detail beschreven welke ‘schurkenstaten’ in aanmerking komen om door de Amerikaanse machtselite te worden aangevallen (zie mijn boek Worden Wij Wakker? (20074,blz. 64) en bekijk vooral het onthullende filmpje
van de voormalige Amerikaanse viersterrengeneraal, Wesley Clark.
op onze website www.wijwordenwakker.org

 Wesley Clark

Clark leidde als oppercommandant van de Navo ‘Operation Allied Forces'. Hij was werkzaam bij het ministerie van defensie en werd in 2004 genomineerd als kandidaat voor de presidentsverkiezingen. In het filmpje gaat hij uitgebreid op het PNAC-programma in en vertelt openlijk dat alles ruim tevoren gepland was!
In het reeds eerder genoemde boek van Chomsky, Mislukte Staten, beschrijft de auteur dat onder Bill Clinton het begrip ‘terroristische staten’, woorden die afkomstig zijn van de 'familie Bush, uitgebreid werd met het woord ‘schurkenstaten’. Een paar jaar later werd het begrip ‘mislukte staten’ uitgevonden, ‘waartegen de VS zich moesten bewapenen en die ze moeten helpen, soms door ze te verwoesten. Nog later kwam de ‘as van het kwaad’, die de VS volgens de wil van de Heer moeten vernietigen om zichzelf te verdedigen, zoals Hij zijn nederige dienaar in Washington geopenbaard heeft. Ondertussen escaleert de dreiging van terreur, van nucleaire proliferatie en misschien van “apocalypse soon". (blz. 123)



Conservatieve christenen en Apocalyps
Als Chomsky spreekt over ‘apocalypse soon’, moeten we weten dat er in Amerika nogal wat (rijke) conservatieve christenen zijn die aangesloten zijn bij de ‘neoconservatieve beweging’, die het zionistische streven van de staat Israël financieel en godsdienstig steunt.
Deze ‘christenen’ geloven zelfs in een versnelling van de apocalyptische wereldgeschiedenis als de dramatische en rampzalige gebeurtenissen uit het laatste boek in de Bijbel, het Boek Openbaring  of de Apokalyps, een beetje gestimuleerd worden. Oorlog en geweld zijn voor hen volstrekt geoorloofde middelen. Ook een aantal orthodoxe moslims gelooft vanuit de Koran dat de ‘eindtijd’ versneld kan worden. Zelfvervullende profetie?
'In naam van de democratie’ heeft Amerika reeds menig land vernietigd of ‘naar het stenen tijdperk’ gebombardeerd. Zij die dit naar voren brengen, worden maar al te snel als mogelijke ‘vijanden van Amerika’ gezien. Velen beseffen echter niet dat juist vrijheidslievende en waarheidslievende critici hun kritiek geven om tomeloos lijden in de wereld te voorkomen, ook in Amerika.

Waar waren de massavernietigingswapens?
President Obama wist dat de massavernietigingswapens
die Irak zou bezitten en de reden vormden tot de tweede oorlog met Irak, nimmer gevonden waren.
Zou het binnen de internationale verhoudingen niet helend zijn geweest, als Obama tijdens zijn toespraak ter gelegenheid van het vertrek van de Amerikaanse troepen uit Irak zijn diepe verontschuldiging voor deze dramatische oorlog had aangeboden en gezegd zou hebben dat alleen ware broeder- en zusterschap tussen de volken een oplossing voor alle wereldproblemen is? Helaas. Ook zei Obama niets over de talloze leugens van Bush en Blair tijdens deze oorlog.
Blair werd inmiddels door de paus ingewijd in de ‘Orde van Malta’,
 een geheime orde die een wereldwijde invloed en macht heeft. De hoogingewijde vrijmetselaar Napoleon Bonaparte bestreed in zijn tijd onder meer het ‘Malteser Rijk’.

   Maltezer ordekruis, Blair en de paus

Als ridder van de Orde van Malta trekt Blair met zijn ‘Faith Foundation’
 predikend de wereld rond en ontving reeds diverse (vredes)prijzen. Overigens zijn er ruim twaalfduizend adellijke mannen vanuit heel de wereld ridder van de Orde van Malta. Onder hen een aantal wereldleiders.
Wat zou Christus hiervan vinden? Zou hij in deze tijd op Malta zijn toevlucht zoeken? Dat Blair met zijn ‘ondernemingen’, ‘stichtingen’ en lezingen miljoenen als zakcentje bijverdient is nagenoeg bekend. Minder bekend is dat hij ook veel bijverdiensten heeft als ‘senior adviseur’, waarbij hij alleen al van topbankier J.P. Morgan (aan Rotschild gelieerd) zo’n twee miljoen pond per jaar ontvangt. (Jamie Doward, in: The Guardian, 7 januari 2012)

Wereldwijde nucleaire besmetting
Natuurlijk werd er tijdens de oorlog in Irak ook een harde en bittere strijd geleverd vanuit de Irakezen, waren de dagelijkse aanslagen een nachtmerrie voor de Amerikaanse soldaten en zijn ze dat nu voor vele Irakezen. Maar zou het uit het oogpunt van een poging tot beginnende verzoening niet heilzaam zijn geweest als president Obama openlijk het geweld van Amerika aan de kaak had durven stellen? Iets, dat hij tijdens zijn verkiezingscampagne wel deed? Had het niet van zedelijke moed getuigd als hij had durven spreken over het gebruik van de door de Conventie van Génève verboden wapens, zoals verrijkt uranium, waardoor er nu in Irak duizenden misgeboorten zijn en talloze kinderen gruwelijk verminkt zijn. Hele steden en dorpen zijn besmet met kankerverwekkende gifstoffen. Een ware ecocide. Er heerst op diverse plaatsen hongersnood, er is sprake van ondervoeding en oogsten verdorren. (New Statesmen, 30 september, 2010) Voeg deze feiten naast de wereldwijde besmetting door radioactieve straling die vrijkwam (en nog steeds vrijkomt) ten gevolge van de nucleaire rampen in Fukushima (die vele malen de ramp van Tsjernobyl overtreft), en we weten precies in wat voor een gevaarlijke en kritieke situatie de wereld is terechtgekomen. Over de hele wereld is het aantal gevallen van kanker de laatste jaren dramatisch toegenomen.
Een mogelijk bombardement op de nucleaire installaties van Iran
zou de mondiale nucleaire vergiftiging catastrofaal maken.

Terwijl tallozen naar sportwedstrijden of soapseries kijken, zich vermaken in casino’s, hun tweede of derde vakantie plannen, terwijl sommige zich spiritueel noemende mensen van mening zijn dat je alles maar aan God moet overlaten en anderen de pioniers in onze wereld hartelijk bedanken voor het nemen van het voortouw, wordt onze planeet buitengewoon ernstig bedreigd en beseffen veel mensen nog te weinig dat we allemaal ogen, handen, harten, hoofden en voeten zijn van het ene Bewustzijn.

Talloze slachtoffers. Abu Ghraib niet gesloten
Geen woord ook sprak Obama over de meer dan anderhalf miljoen Irakese doden die tijdens de twee oorlogen tegen Irak gevallen zijn. Geen woord over de vier miljoen ontheemden, de tienduizenden weeskinderen, de talloze ontwrichte huwelijken en gezinnen. De 4500 gesneuvelde Amerikanen en de 30.000 (zwaar)gewonden werden al eerder in de media vermeld, maar over de talloze getraumatiseerde Amerikaanse en Irakese soldaten, wier levens compleet verwoest zijn, en over de vele zelfdodingen onder de soldaten, werd door de president geen woord gesproken. Geen woord ook over de gruwelijkheden die plaatsvonden in ziekenhuizen en in de beruchte gevangenis Abu Ghraib nabij Bagdad, waar oud-minister van defensie Donald Rumsfeld, samen met Cheney en G.W. Bush, martelingen toestonden en waar seksuele perversies plaatsvonden. Niet al het fotomateriaal werd door Obama vrijgegeven. Te explosief materiaal. Geen woord ook over het vaak wetteloos optreden van Blackwater, een huurleger dat door de VS
 in zowel Irak als Afghanistan werd ingezet. In 2011 overtrof het aantal gecontracteerde huurlingen (155.000) het aantal soldaten van de VS (145.000)!

 Blackwater heet sinds enige tijd Academi


Het senaatsrapport van Carl Levin en John McCain over dit gruwelijk gebeuren spreekt duidelijke taal. Ook in andere geheime gevangenissen, zoals nabij Boekarest (Roemenië) en in Guantanamo Bay
, vonden vreselijke dingen plaats. ‘Met opgeheven hoofd’ Irak verlaten? Zeker, onder het regime van Saddam Hoessein was er geen enkele vorm van democratie en was er sprake van vele wreedheden. Maar hoe ziet Irak er nu uit? Wie zal als eerste het hoofd buigen om elkaar vergeving te vragen voor deze misdaden tegen de menselijkheid?

De plundering van het museum van Bagdad
Geen woord ook, tot slot, van president Obama over de plunderingen in het vermaarde museum te Bagdad in april 2003. Zijn voorganger G.W. Bush bood hiervoor nimmer zijn excuses aan. Wel merkte minister Rumsfeld op, dat hij er niet van op de hoogte was dat er nog zoveel ‘potscherven’ in dat museum bewaard werden.



In het museum van Bagdad worden onder meer Sumerische en Babylonische kleitabletten bewaard, die betrekking hebben op de geschiedenis van onze planeet, het zonnestelsel, de kosmos en het ontstaan van de mens. Een grote schat aan kennis. Talloze teksten zijn nog niet ontsloten en gaan terug tot de oudste tijden. De kleitabletten
 bevatten uitzonderlijke overleveringen over de ‘kosmische strijd der goden’, ‘de schepping van de mens’ en de ‘goden van daarboven’ (annunaki of nefilim), die in ruimtevoertuigen’ naar onze planeet afdaalden (Athrahasis en Enuma Elish); over ‘sterrenpoorten’ en verloren oude kennis, de zogeheten paleowetenschap.
De plundering van het museum te Bagdad past in de reeks van het vernielen van al die overleveringen die de mens kunnen inlichten over zijn werkelijke afkomst. Niet voor niets werd in de 4de eeuw de vermaarde bibliotheek van Alexandrië en het Museion, gesticht door Ptolemaeus I (286 v. Chr.), verwoest. Dit is triest genoeg het lot geweest van veel oude bibliotheken.

Oude kennis uit Babylonië?
Riep G.W. Bush in 2003 uit: ‘Let freedom reign!’, aan het eind van zijn oorlog zei hij zonder enige emotie: ‘Mission accomplished.’ 
Acht jaar later spreekt Obama over ‘een buitengewone prestatie’ die door het Amerikaanse leger verricht was.  Dit soort uitlatingen behoort tot de dubbelspraak uit Orwells boek 1984,
waarin gezegd wordt: ‘Vrijheid is slavernij’.  

 Orwells 1984
Was er behalve een grote belangstelling voor olie, gas en grondstoffen ook een grote belangstelling voor verborgen oude kennis uit Babylonië, kennis die in talloze geschriften geprezen wordt en terugreikt tot vóór de grote (Atlantische) vloed?
Saddam Hoessein bracht zichzelf graag in relatie tot de vermaarde Babylonische koning Hammurabi (18de eeuw v. Chr.) en wilde het museum te Bagdad tot het grootste ter wereld maken en het vroegere Babylon volledig herbouwen. Hoogmoed? Of was Saddam Hoessein, die ook de Isjtarpoort helemaal wilde laten vernieuwen, op de hoogte van bepaalde sterrenpoorten die toegang geven tot andere dimensies? Volgens de kleitabletten kwamen Isjtar en andere ‘goden’ via een sterrenpoort 
naar de aarde. Feit is, dat veel antieke kostbaarheden die betrekking hebben op het verre verleden van de mensheid verdwenen zijn. Ook al wordt beweerd dat de ‘meeste schatten’ die uit het museum van Bagdad geroofd werden, zijn terugbezorgd, ontbreekt er nog een aantal, waarvan de betekenis nog niet geheel duidelijk is.

De twee oorlogen in Irak zijn een vleesgeworden nachtmerrie van demonie. Veel Amerikaanse soldaten zijn er oprecht van overtuigd dat zij vochten voor de veiligheid van het vaderland. Zij waren en zijn te goeder trouw en werden speciaal ‘getraind’ voor deze ‘missie’. Velen van hen gaan nu door een hel. De honingzoete woorden van hun president zouden wel eens spoedig tot bijtend zout in hun mond kunnen worden. ‘Vice-koning’ J. Paul Bremer merkte al bij zijn komst in Irak op dat er te veel mensen in Irak woonden en verdeelde snel na de invasie talloze contracten onder grote bedrijven.

Een ‘onafhankelijk’ Irak, mijnheer de president? ‘Veilig’? President Obama, die zich voor de verkiezingen heftig verzette tegen de oorlog in Irak, kon niet nalaten tot zo’n drieduizend soldaten in een luchtmachthangar in Fort Bragg
(Noord-Carolina) te zeggen: ‘We hebben het beste leger ter wereld.’ ‘Met opgeheven hoofden’ konden de soldaten dus Irak verlaten en dankzij de beëindiging van deze oorlog zou Amerika sterker worden en de wereld veiliger. ‘Jullie kwamen op voor Amerika. Nu moet Amerika voor jullie opkomen.’ Bedoelde Obama dat de kans groot is dat er binnenkort op hun (invaliditeits)uitkering gekort gaat worden wegens de enorme Amerikaanse schuld? Een schuld die de Amerikaanse regering er overigens niet van weerhoudt weer nieuwe oorlogen voor te bereiden, die de hele wereld op de rand van de afgrond zullen brengen. Is men dan toch het lijstje van het PNAC-programma aan het afwerken? Trouwens, komen al die militairen werkelijk op voor Amerika? Of vochten tallozen onwetend voor een machtselite die slechts de eigen belangen nastreeft? ‘Dubbelspraak’ zou Orwell dit soort uitlatingen noemen. Een ander woord voor ‘leugens’. Stond er op ‘het ministerie van waarheid (Miniwa) niet de spreuk: ‘Oorlog is vrede?’

 Orwell, 1984, latere uitgave

Jezuïetenwijsheid of jezuïetenstreken? De jezuïetenorde
De Spaans-Baskische oud-militair Ignatius van Loyola (1491-1556), die na zijn mislukte militaire loopbaan de militante Orde der jezuïeten stichtte, die een wereldwijde macht wist te verwerven, leerde de jezuïeten het volgende: Als de overste zegt dat iets zwart is terwijl je duidelijk ziet dat het wit is, moet je toch vanuit de gelofte van gehoorzaamheid zeggen dat het zwart is. Jezuïetenwijsheid heet dat. Volgens anderen past hier beter het woord ‘jezuïetenstreek’.

 Ignatius van Loyola

In het onthullende boek van Edmond Paris, Histoire secrète des Jesuítes (1970), lezen we niet alleen hoe hun macht reikte tot in China, Japan, de Verenigde Staten, Latijns-Amerika, Rusland en vele landen van Europa, maar ook hoe deze machtige op militaire leest geschoeide ‘mystieke militaire orde’ bepalend werd binnen de macht van Rome.

Orde der jezuïeten: inspiratiebron voor Hitler
In de Tweede Wereldoorlog nam Hitler de jezuïetenorde, die hij adoreerde en waardoor hij ten zeerste geïnspireerd was, als voorbeeld voor zíjn op te richten Orde, de SS. De SS werd geleid door Himmler, die net als Hitler een groot respect had voor de jezuïeten en hun ‘principes’. De ‘spirituele oefeningen’ van Loyola werden (in een andere vorm natuurlijk) geënt op de SS. IJzeren discipline, totale gehoorzaamheid (‘Befehl ist Befehl’) en volledige trouw en onderwerping aan de leider. Himmler kreeg als opperste leider van de SS de titel ‘Reichsführer SS’, een titel die ontleend was aan die van de ‘generaal-overste’ van de jezuïeten. Hitler, Goebbels en Himmler, van oorsprong katholiek, hadden alle drie een grote bewondering voor de jezuïeten en hun Orde.
Goebbels, gepromoveerd op de graal, was opgevoed op het seminarie van de jezuïeten. Hitler liet zijn getrouwen weten dat hij in Himmler, die was grootgebracht in de geest van de jezuïeten, ‘onze Ignatius van Loyola’
 zag.
Hitler zelf zal later door Goebbels worden uitgeroepen tot de nieuwe messias, ‘de verlosser der mensheid’, die geleidelijk Christus als Messias zal vervangen. De generaal van de jezuïetenorde in de Tweede Wereldoorlog, graaf Halke von Ledochowski, was betrokken bij de ‘samenwerking tussen de Duitse geheime dienst en de orde der jezuïeten’. (Paris, blz.. 272) Veel is hier nog over te zeggen.

Hoe de jezuïeten aan hun rijkdom 
kwamen, waarom ze bepaalde geheime codes gebruiken (o.a. in bepaalde brieven), hoe hun kadaverdiscipline precies werkt, waarom ze betrokken waren bij koningsmoorden en de Franse Revolutie en waarom ze uit diverse landen werden gezet, wordt beschreven door Herman H. Somers, theoloog, filosoof en psycholoog, in zijn boek Geheim en wijsheid der jezuïeten. Het epos van een militaire orde - 1540-1990. (1991)
Dat in de vorig eeuw de jezuïet en paleontoloog Teilhard de Chardin naar aanleiding van zijn opvattingen over schepping en evolutie, onder druk van de generaal-overste van zijn Orde, een spreekverbod kreeg van Rome, is begrijpelijk. Als men gaat tornen aan ideeën die als wit verkocht worden en vervolgens ontdekt dat ze zwart zijn…  Om niet te generaliseren: veel jezuïeten pogen te goeder trouw hun innerlijk pad te volgen, maar met de Orde als geheel (vooral de top) is iets grondigs misgegaan.

Adam Weishaupt en de Orde
De van huis uit Joodse filosoof Adam Weishaupt was jarenlang ‘opgevoed’
 door de jezuïeten en werd benoemd tot professor canoniek recht aan hun universiteit te Ingolstadt.
Ondanks zijn afkeer van de jezuïetenorde, nam Weishaupt veel over van haar hiërarchische structuur toen hij in 1776 de Orde der Illuminati stichtte, die vooral via geheime genootschappen en loges een wereldwijde invloed zou krijgen.


De kadaverdiscipline, het gebruik maken van geheime codes, de kennis van wetten en het inwijdingssysteem van de Orde der Illuminati
 vertonen sterke overeenkomsten met de Orde der jezuïeten. Dezelfde overeenkomsten vindt men later terug in ‘de Orde’, beter bekend als ‘Skull and Bones’, opgericht aan de Universiteit van Yale, waar onder andere Bush senior en Bush junior lid van zijn. Weishaupt had overigens diverse contacten met Franse en Amerikaanse filosofen en vrijmetselaars die betrokken waren bij de Franse en Amerikaanse revolutie.

De Nationale Defensiewet, bedreiging van de democratie?
Of de totstandkoming van de Nationale Defensiewet iets met ‘de Orde’ heeft te maken, weten we niet. Wat we wel weten is dat op 31 december 2011 president Obama ‘The Indefinite Detention Bill’ tekende, in 2012 bekend geworden als de National Defense Act (NDA), de Nationale Defensiewet.
Deze wet schakelt het recht van de burger op een advocaat en een burgerlijke rechtspraak (‘habeas corpus’) volledig uit voor inwoners in de VS, maar ook met de mogelijkheid voor burgers buiten Amerika!



Zorgde de Patriot Act 
 er al voor dat de burgerrechten en de privacy in zowel Amerika als Europa grondig werden teruggedraaid omdat de angst voor nieuwe aanslagen er goed inzat, de Nationale Defensiewet gaat een forse stap verder en reduceert de rechten van de burger die verdacht kan worden van terrorisme praktisch tot nul. Ook al zegt Obama dat hij met enige tegenzin de wet ondertekende en van mening is dat toepassing ervan getoetst dient te worden aan de grondwet,  zullen we uiterst kritisch moeten volgen hoe een en ander in de praktijk uitwijst.

Door de Nationale Defensiewet
 (NDA) is het mogelijk geworden dat al diegenen die van terreur verdacht worden zonder enige vorm van proces over heel de wereld door Amerikaanse militairen kunnen worden opgepakt en voor onbepaalde tijd in de gevangenis belanden. Advocaten en burgerlijke gerechtshoven worden uitgeschakeld, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor militaire processen en tribunalen. Hiermee is tegelijkertijd het Statuut van de Mensenrechten, zoals neergelegd door de Verenigde Naties, getorpedeerd. Alleen al een verdenking is voldoende om zonder enige burgerlijke rechtspraak gedetineerd te worden. Wat ‘terrorisme’ precies is, wordt voortaan door militairen bepaald. Een dergelijke situatie trad ook op vlak voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog. Reden tot zeer grote alertheid!

Is dit feit wel goed doorgedrongen tot de westerse parlementen? Hoe reageren parlementariërs hierop? Wanneer horen we hun stem? Is dit niet de lakmoesproef waar onze volksvertegenwoordigers en ministers voor staan? Zullen we hen hierover binnenkort vol moed horen spreken? Niet beïnvloed door allerlei opiniepeilingen van bureaus, die zelf graag de publieke opinie beïnvloeden door steeds maar weer het aantal zetels te noemen dat een politieke partij zou krijgen als er nú verkiezingen waren? Net als bij de ratingbureaus kunnen kritische vragen worden gesteld over het functioneren van opiniebureaus.

Is er inzake deDefensiewet niet sprake van een grove schending van het internationaal recht? Kan iemand die alleen maar kritisch is en voor het heil van deze planeet opkomt, straks ook gearresteerd worden, waarbij militairen zich beroepen op de Defensiewet?
Dat deze wet de sluiting van Guantanamo Bay ‘in de weg’ staat, moge duidelijk zijn. Alweer een verkiezingsbelofte geschonden. Maar niemand lijkt zich er echt aan te storen. Hoeveel mensen moeten er eerst opgesloten worden zonder enige vorm van burgerlijk proces?



'Opvolger' van de Patriot Act
De Nationale Defensiewet kwam vooral tot stand door de inspanning van senator Carl Levin en is de ‘opvolger’ van de na de aanslagen van 9/11 haastig aangenomen Patriot Act. Carl Levin, die zowel een Israëlisch als een Amerikaans paspoort bezit
, is tevens voorzitter van The Armed Services Committee (Comité van de krijgsmacht). Inmiddels is de chef van Obama’s staf, William Daley, die de opvolger was van Rahm Emmanuel, opgevolgd door Jack Lew.Carl Levin onderhoudt goede contacten met Jack Lew. Zowel Rahm Emmanuel (nu burgermeester van Chicago), Jack Lew en Carl Levin hebben nauwe relaties met de CFR en met de regering van Israël.

Om over na te denken
'Heden ten dage kan in de VS het pad naar totale dictatuur door strikt wettelijke middelen geplaveid worden, ongezien en niet gehoord door het Congres, de president of het volk. (...)
Voor de buitenwereld hebben we een constitutionele regering. Maar binnen onze regering en politiek systeem is een ander lichaam werkzaam, dat een andere vorm van regering vertegenwoordigt, Een bureaucratische elite die van mening is dat onze grondwet ouderwets is en die er zeker van is dat zij zal winnen. (...)
Alle vreemde ontwikkelingen in de buitenlandse politieke overeenkomsten kunnen herleid worden tot deze groep, die bezig is om ons te veranderen en ons aan hun genoegens aan te passen. (...) Deze politieke actiegroep heeft zijn eigen locale politieke organisaties ter ondersteuning, zijn eigen pressiegroepen, zijn eigen gevestigde belangen, zijn steunpunt in onze regering en zijn eigen propaganda-apparaat.’
Senator William Jenner, in een toespraak op 23 februari 1954
. (Phoebe en Kent Courtney, America’s Unelected Rulers: The Council on Foreign Relations, 1962, blz.1-2)

‘Het doel van de Council on Foreign Relations 
is het doen oplossen van de Amerikaanse soevereiniteit en van de nationale onafhankelijkheid in een almachtige en unieke wereldregering.’
Chester Ward (voormalig admiraal en oud-lid van de CFR in een memo van 1975)

De moedige visie van Hannah Arendt
De Duitse historica Hannah Arendt
, die zich in de jaren voorafgaande aan de oprichting van de staat Israël intensief bezighield met de zionistische politiek, vooral veroorzaakt door de machtsgreep van Hitler, vluchtte in 1941 naar Amerika en verliet in 1943 de zionistische beweging. Ze was het fundamenteel oneens met de manier waarop er naar een Joodse staat werd gestreefd. Als een van de eersten voorzag ze dat Palestijnen en Arabieren in een dergelijke staat tweederangsburgers zouden worden.



In haar baanbrekend boek Het Zionisme bij nader inzien schreef ze in mei 1948, een paar dagen voordat de staat Israël werd uitgeroepen en de eerste oorlog met de Arabische buurlanden uitbrak, de moedige woorden: ‘Zelfs al zouden de Joden de oorlog winnen, dan nog zou het uitlopen op de vernietiging van de unieke mogelijkheden en de unieke prestaties van het zionisme in Palestina. Het land dat zou ontstaan, zou er heel anders uitzien dan de droom van Joden overal ter wereld, van zionisten en niet-zionisten. De ‘zegevierende’ Joden zouden gaan leven in een land omringd door een geheel vijandige Arabische bevolking, in isolement binnen grenzen die voortdurend bedreigd worden, zozeer in beslag genomen door fysieke zelfverdediging, dat alle andere belangen en activiteiten erin zouden verdrinken.’

De woorden van Hannah Arendt zijn uiterst actueel. Ze nam definitief afscheid van het zionistisch ideaal van de Weense journalist en auteur Theodor Herzl (1860-1904), die een eigen staat voor de Joden als doel van het zionisme zag, beschreven in zijn boek De Jodenstaat (1896).

De oprichting van de staat Israël
In 1948 deed Ben-Gurion
, de eerste premier van de staat Israël, de volgende zionistische uitspraak: ‘De status-quo handhaven is niet genoeg. We moeten een dynamische staat opzetten, die gericht is op expansie.’ In 1938 schreef hij al: ‘Nadat we door het stichten van een staat een sterke macht zijn geworden, zullen we een eind maken aan de verdeling en onze staat uitbreiden tot hij heel Palestina omvat.’ Een jaar eerder schreef hij: ‘Een Joodse deelstaat is niet het eind, maar slechts het begin. Ik ben er zeker van dat we er niet van weerhouden kunnen worden om ons te vestigen in de andere delen van het land en de regio.’
En in een toespraak tot de Generale Staf in mei 1948 zei Ben-Gurion: ‘We moeten ons erop voorbereiden om tot het offensief over te gaan. Ons doel is Libanon, Trans-Jordanië en Syrië te verpletteren. De zwakke plek is Libanon, want het moslimregime daar is kunstmatig en gemakkelijk te ondermijnen. We zullen daar een christelijke staat stichten en daarna verpletteren we het Arabische Legioen en elimineren we Trans-Jordanië. Syrië zal voor ons bezwijken. Dan bombarderen we Port Said, Alexandrië en de Sinaï en nemen ze in.’ (Dries van Agt, Een schreeuw om recht. De tragedie van het Palestijnse volk, 2009, blz. 95-96)

 
Ben-Gurion en zijn toespraak bij de oprichting van de staat Israël

Woorden die nog steeds actueel zijn.
Op 14 mei 1948, bijna gelijktijdig met het vertrek van de Britse troepen uit Palestina, riep Ben-Gurion de staat Israël uit.
 Wie de dramatische geschiedenis van de oprichting van de staat Israël bestudeert, zal zich afvragen of de machtselite van toen de oprichting van de staat Israël niet al voorzien had en in wezen het Joodse volk gijzelde binnen zionistische plannen, die momenteel de brandstof zijn voor een mogelijke derde wereldoorlog, zeker gezien al hetgeen zich nu in de Arabische wereld afspeelt.
Lenni Brenner
, door een aantal mensen als een controversieel auteur beschouwd, beweert dat het project Palestina al vóór 1945 vaststond bij de zionisten. In zijn boek Zionism in the Age of the Dictators wordt dit gedetailleerd beschreven. (1983, blz. 79-103) Brenner ziet het zionisme als een politieke ideologie, die wezenlijk verschilt van het judaïsme als een religieuze leefwijze.



‘Vrede in het Midden-Oosten is essentieel voor de staat Israël…’
Hannah Arendt had het niet gemakkelijk toen ze haar boek Het zionisme bij nader inzien publiceerde, maar ook niet bij haar andere publicaties: The Jew as pariah en Eichmann in Jerusalem. Lijdt zij aan ‘zelfhaat’, waarvan men haar toen beschuldigde en waarom men haar lange tijd tot ‘persona non grata’ verklaarde? Of getuigt ze van kwaliteiten van werkelijkheidszin, grote integriteit en mededogen, die juist ten dienste kunnen komen van het Joodse volk, maar wellicht niet zomaar geaccepteerd zullen worden door hen die dromen van een Groot-Israël op Bijbelse gronden? Een dergelijk Groot-Israël zal ten koste gaan van de levens van talloze broeders en zusters en uiteindelijk gedoemd zijn te mislukken, omdat het leven in diepste essentie op coöperatie is gebouwd en niet op afstoting, uitstoting, negatie of gevoelens van suprematie.

De Joodse mensen hebben veel geleden onder de negatieve gevoelens van anderen. Juist voor hen ligt er wellicht in de boeken van Hannah Ahrendt een mogelijke bijdrage tot de oplossing van het schrijnend conflict, waarmee heel de mensheid verbonden is.
‘Vrede in het Midden-Oosten is essentieel voor de staat Israël, voor de Arabische bevolking en voor de westerse wereld. Het verschil met een wapenstilstand is dat vrede niet van buitenaf kan worden opgelegd; vrede kan alleen het resultaat zijn van onderhandelingen, van wederzijdse compromissen en een daaruit voortvloeiend akkoord tussen Joden en Arabieren.’ (Het zionisme bij nader inzien, 2005, blz. 123).

En aan het slot van dit boek schrijft Hannah Arendt:
‘Nationale soevereiniteit, zo lange tijd het symbool bij uitstek van vrije nationale ontwikkeling, is het grootste gevaar geworden voor de nationale overleving van kleine naties. Gezien de internationale situatie en de geografische ligging van Palestina is het niet waarschijnlijk dat de Joodse en Arabische volken een uitzondering op deze regel zullen worden.’ (blz. 167)

Verzoening en liefde
Israël en de Palestijnen kunnen in de huidige, uiterst kritieke wereldperiode alleen maar via onderhandelingen, het geven en herwinnen van vertrouwen, het niet meer dreigen met geweld en vanuit een besef dat zij elkanders broeders en zusters zijn, tot vrede komen.
Pas dan kan er tot een afspraak gekomen worden om binnen de beschikbare ruimte elkáár de noodzakelijke ruimte te geven, volgens beginselen van redelijkheid en menselijkheid. Iedere andere methode zal uiteindelijk tot wederzijdse vernietiging leiden. De krachten achter het wereldtoneel, die belang hebben bij dit tragische conflict, zouden daarbij moeten afzien van wapenleveranties en ernstig moeten streven naar vermindering van het geweld en van de inzet van wapens. Natuurlijk zal dit niet zomaar gebeuren, gezien de macht van de wapenindustrie. Bovendien zijn er lange en diepe sporen van haat en wrok getrokken. Maar een andere oplossing is er eenvoudigweg niet. Zij die winst trachten te halen uit een naderend wereldconflict zullen uiteindelijk de allergrootste verliezers worden. Dat leert de Grote Wet, die de kosmos doordringt en die binnen vele gerechtshoven niet meer gekend wordt. Verzoening en liefde. Wie durft te overwegen die in te zetten als krachtigste ‘wapens’, waardoor de mens voorgoed ontwapend wordt? 
‘De overwinnaar veroorzaakt vijandschap.
De verslagene leeft in smart.
Gelukkig leeft hij die tot kalmte is gekomen,
vrij is van overwinning en nederlaag.’
De Boeddha
(Dhammapada, vers 201)



‘Wij weten meer van oorlog dan van vrede,
beter hoe te doden, dan hoe te leven.’
Generaal Omar N. Bradley
(voorzitter van de Verenigde Chefs van Staven van het Amerikaanse leger,
in een rede te Boston, 10 november 1948)
 
Drones of jobs?
De menselijke geschiedenis is vol geweld. Maar dat is niet altijd zo geweest.
Talloos zijn de mythische verslagen over een ‘gouden tijd’, waarin de volken in vrede met elkaar leefden en in harmonie met de natuur. Talloos zijn ook de verhalen en de overleveringen over hoe het kwaad en het geweld in de wereld zijn gekomen. In mijn boek Het huis op de rots gebouwd is daar meer over te lezen. Geweld zal altijd geweld oproepen. De giftige spreuk waarmee vele generaties zijn opgevoed, ‘Si vis pacem, para bellum’ (‘Als gij vrede wilt, bereid u dan voor op oorlog’), is een grove leugen. Als je vrede wilt, dien je alles te doen om aan vrede te werken. Appelmoes krijg je ook niet door boontjes op het vuur te zetten.

President Obama, de leider van de ‘vrije westerse wereld’ (waar is die te vinden?), bracht in korte tijd het aantal drones (onbemande, technologisch uiterst geavanceerde vliegtuigjes, die vreselijke slachtpartijen op de grond veroorzaken; http://nl.wikipedia.org/wiki/Onbemand_luchtvaartuig
) van 2000 op 7000.

   
Drones in allerlei maten en vormen doen overal hun werk

Steeds meer bases voor Amerikaanse drones worden pijlsnel opgericht (o.a. op de Seychelle-eilanden in de Indische Oceaan). Tevens wordt in stilte gewerkt aan de ‘dragonfly’, een drone van enkele centimeters, die via minicamera’s die door minirobotjes worden bestuurd, hele bevolkingsgebieden vanuit de lucht kan controleren en ook levensgevaarlijke explosieven kan vervoeren. Voor tunnelgebieden worden ‘surveillance snakes’ ontwikkeld. ‘Draken’ en ‘slangen’. Welk addergebroed ontwikkelt deze duivelse technologie? Waarom laten we niet overal ons protest horen in woord en geschrift? In naam van de waarheid en van de waardigheid van al wat leeft?

Obama sprak tijdens zijn verkiezingscampagne, mede gesponsord door Goldman Sachs, ook over ‘jobs’. ‘Jobs. Jobs. Jobs!’ Veel meer banen moesten er komen! Maar hoe kan dat gerealiseerd worden met een enorm ‘defensie’-budget?  Nog nooit is de werkeloosheid in Amerika zo groot geweest. Volgens officiële bronnen bijna 9%, maar inofficiële bronnen spreken van veel hogere cijfers, ondanks Obama’s claim dat er tijdens zijn presidentschap miljoenen banen zijn bijgekomen. Hij zegt er niet bij hoeveel banen er verdwenen zijn.

Hoe lang kan een wereldrijk bouwen op een fundament van leugens en bruut geweld, op controle en vernietiging van de menselijke waarden? Talloze Amerikanen die wars zijn van oorlog en geweld, die het hart op de goede plaats hebben, beginnen dit te beseffen, verlangen naar vrede, verzamelen hun krachten. Zij maken zich sterk om bijvoorbeeld Bush en Blair aan te klagen voor misdaden tegen de menselijkheid. Maar laten we op onze hoede blijven. De reus met lemen voeten kan nog zeer woedend worden voordat hij door zijn eigen geprojecteerde krachten geveld wordt. Wie banen wil scheppen, moet niet nog meer uitgaven doen voor het voeren van oorlogen of het laten maken van oorlogstuig.

Overal drones? De Olymische Spelen
Landen als Israël en Rusland hebben ook drones en Nederland wil er een paar gaan aanschaffen.
Engeland overweegt om tijdens de Olympische Spelen het land door een reeks drones, militaire helikopters en vliegtuigen te laten bewaken
, terwijl enkele (oorlogs)schepen, voorzien van raketten, in onder andere de Thames gestationeerd zullen worden. Het leger zal op grote schaal paraat zijn (circa 13.500 soldaten), inclusief een aantal scherpschutters.Tevens is men volop bezig met het samenstellen van een groot team van medisch personeel, dat onmiddellijk actief kan worden in het geval van een plotselinge uitbraak van een pandemie (veroorzaakt door een terroristische aanslag met een of ander virus). The Guardian, maar ook andere kranten, publiceren er openlijk over. ‘Enjoy the games!’

Wat ‘verwachten’ de regering en het Olympisch Comité eigenlijk als van 27 juli tot 12 augustus de Spelen plaatsvinden en van eind augustus tot september De Paralympische Spelen? Verwachten ze dat de ‘goden’ van de Olympos vanaf hun hoge berg hun bliksemschichten van scalarenergie of plasmagolven naar de mensheid zullen slingeren, omdat ze vertoornd zijn vanwege achterstallige betalingen van Olympisch goud dat ze niet kregen toen zij de ‘overwinning’ op de mensheid behaalden? Wordt het ‘slagen’ van de nieuwe wereldorde straks ‘gevierd’? Worden de anti-liefdeskrachten straks ten volle ontketend? Of zal er alleen maar hardgelopen worden om de eindsprint te halen?

In Duitsland werd onlangs het vliegverbod voor drones in het civiele luchtruim opgeheven.

 Contoledrone met camera aan de onderzijde

Doel: volledige controle vanuit de lucht, zoals straks ongetwijfeld in alle EU-landen en in heel Amerika zal gebeuren als we niet pijlsnel onze stem laten horen tegen de vele grootschalige controle- en bewakingsprogramma’s’ van de diverse regeringen. India is op dit moment gestart met de organisatie van de grootste biometrische databank ter wereld, waarin van iedere bewoner in India een vingerafdruk en irisscan 
bewaard zal worden.

     Biometrische identiteit India

Zogenaamd om de armen tegemoet te komen bij een rechtvaardige verdeling van voedsel en goederen in het geval hun identiteitskaart ontvreemd is… Alles gaat nu razendsnel!

Een storm van wakker worden
Niet de geblinddoekte Vrouwe Justitia regeert onze wereld, al lijkt dit zo. De Grote Wet van zaaien en oogsten vereffent iedere gecreëerde disharmonie. Wat men uitzendt, zal men eens ontvangen, totdat er geleerd is dat alleen kwaliteiten als mededogen, vergevingsgezindheid en liefde, (negatieve) resultaten kunnen tegenhouden of oplossen.
Niet haat en oorlog, maar licht en liefde zijn de essentie van het bestaan, al kunnen velen dat niet meer zien of weigeren ze dit nog langer te geloven.
De komende tijd zullen op allerlei ‘fronten’ energieën heftig met elkaar in botsing gaan komen. Er waait niet alleen een storm van vernietiging over de wereld, maar ook een storm van verontwaardiging, van wakker worden, van een ‘zo kan het niet meer langer’. Laten we hopen dat de machtselite haar plannen in de nabije maanden niet doorzet, want uiteindelijk zal ze ook zelf slachtoffer worden. Wie de wereld wint, zal zichzelf verliezen en de weg van lijden gaan. ‘Zoals een kalfje uit duizend koeien de moeder vindt, zo vindt de daad de dader.’ Dit hield de Boeddha (600 v. Chr.) zijn tijdgenoten voor.
Iedere confrontatie met een ander of met een ander land is een confrontatie met en in zichzelf.

Confrontatie met China en Rusland?
En terwijl president Obama dus overweegt om eind 2014 alle Amerikaanse troepen uit Afghanistan terug te trekken, verklaarde hij in november 2011 dat hij met zijn veiligheidsdienst overlegd had om ‘onze aanwezigheid en missies in de Aziatische Pacific [lees: China] tot topprioriteit te maken
’. En dus werd er een nieuw militair akkoord gesloten tussen Australië en de VS. Oorlogsschepen, oorlogsvliegtuigen en 2500 mariniers werden naar de stad Darwin gestuurd, vlak aan de grens met China. Cynisch genoeg leverde Amerika ook veel wapens aan China, een methode die de Rohtschilds als superbankiers al toepasten tijdens de oorlog tussen Engeland (o.l.v. de hertog van Wellington, bijgenaamd ‘Iron Duke’) en Frankrijk (o.l.v. Napoleon Bonaparte) in 1815. Op deze wijze konden de partijen tegen elkaar worden uitgespeeld, waardoor de Rothschilds zelf de grootste winst konden maken.

‘Toevallig’ haalt Hillary Clinton tijdens de oplopende spanning tussen China en Amerika de banden aan met India, Japan, Taiwan, Singapore en Zuid-Korea, terwijl het aantal gevechtsboten, vliegtuigen en (nucleaire) onderzeeërs overal wordt uitgebreid. Tegelijkertijd ontmoet Obama een aantal Oost-Aziatische leiders (o.a. Indonesië) om de hegemonie van de VS te verzekeren. De relatie met Myanmar (Burma), waarmee China net een contract had afgesloten over de aanleg van een grote stuwdam, wordt verstevigd.

 Hillary Clinton

China heeft overigens ook in Afrika veel zakelijke belangen vanwege de broodnodige grondstoffen. China is de grootste handelspartner van Myanmar en wint steeds meer aan invloed in Pakistan en Vietnam.
Amerika, dat nu China en Rusland uitdaagt, zou eens serieus spreuk 30 uit de Tao Teh Tsjing van de Chinese wijze Lao Tsu (6de eeuw v. Chr.) moeten overwegen:
‘Waar legers kamperen, groeien distels en doornen. Op grote oorlogen volgen jaren van onheil.’

Niet alleen China, maar ook Rusland wordt stap voor stap door de VS omsingeld
, in samenwerking met de Navo. Raketten, radarinstallaties, oorlogsboten, bases langs de grenzen van Polen, Roemenië, Turkije, Spanje, Tsjechië, Slowakije en Bulgarije. Er wordt naarstig gezocht naar nieuwe bases in de voormalige Sovjetrepublieken. Gog en Magog uit de Bijbel lijken vlees en bloed te krijgen.
Amerika én Rusland zouden veel van de Siberische mystica Anastasia kunnen leren. Zij leeft in volstrekte harmonie met de natuur en woont zonder enige bezitting in de cederbossen. Zelfs wilde dieren worden tam in haar omgeving. Anastasia is goed op de hoogte van wat er zich in de wereld afspeelt, zonder door de media geïnformeerd te zijn. Ze leeft in grote verbondenheid met de geest van het universum en leert eerbied te hebben voor alle levende wezens, respect voor de natuur, in het besef dat de mens een spiritueel wezen is en dat alles wat leeft doorademt wordt door de Geest van liefde.
Dat is nog eens iets anders dan oorlog maken. Maar wie is er nu geïnteresseerd in Anastasia?

 Anastasia, boek van Wladimir Megre

Steeds meer oorlogsdreiging
Oorlogsdreiging is er niet alleen tussen Amerika, China en Rusland.
Terwijl intussen het hele Midden-Oosten ontregeld is, worden tegelijkertijd vele Afrikaanse landen die rijk aan grondstoffen zijn, gedestabiliseerd (Ivoorkust, Kongo, Nigeria, Soedan, Kenia…) of hebben met allerlei vormen van aanslagen te maken van fanatieke moslimgroepen. Zo is in het westen van Nigeria de islamitische groep Boko Haram
actief, die met Kerstmis 2011 vooral in de publiciteit kwam vanwege diverse bloedige aanslagen op christelijke kerken, waarbij honderden mensen om het leven kwamen.
Volgens sommigen zou dit bloedbad niet of maar gedeeltelijk door Boko Haram zijn aangericht. De meningen lopen uiteen. Duidelijk is wel dat Boko Haram – de naam betekent ‘westerse opvoeding is zondig’ – de christenen zoveel mogelijk naar Zuid-Nigeria wil verdrijven.



De president van Nigeria, Goodluck Jonathan
, die eind januari ook aanwezig was bij het Wereld Economisch Forum (WEF) in Davos (waarover meer in deel 3 van deze Nieuwsbrief), weet niet hoe hij een en ander moet aanpakken. Maar ‘good luck’ of ‘bad luck’, krijgt hij nu adviezen van westerse adviseurs. Is Nigeria op weg naar een burgeroorlog? Wordt er achter de schermen gespeeld met een ingrijpen in Nigeria? Gaan er straks drones over Nigeria vliegen? Er zijn berichten dat dit al gebeurt, maar harde bewijzen zijn er (nog?) niet.

Als gieren, hongerig naar steeds weer nieuwe prooien, ‘vliegen’ drones, die veelal de naam van roofvogels hebben, in steeds grotere aantallen over onze aarde. In plaats van in ieder land een boom van vrede en liefde te planten, worden hele landen geplunderd en leeggezogen. Zieke wereldleiders die spreken over vrede, maar niets anders dan oorlog voeren en de mond vol hebben van democratie, vernietigen met ijzingwekkende wapens hele landen, zogenaamd om de bevolking te bevrijden van dictatuur en ellende. Drie vingers van de hand die met de wijsvinger richting vijand wijst, wijzen naar henzelf.
Er moet een pijnlijke leegte in deze leiders zijn, een diepe gekwetstheid, een grote eenzaamheid, die zij trachten op te vullen met macht en rijkdom, in feite surrogaten voor de liefde, die, als de innerlijke strijd gestreden is, zich in het hart van een mens als een vogel van vrede nestelt.

Schaakstukken voor het eindspel



De schaakstukken voor het eindspel staan opgesteld. Zbigniew Brzezinski 
beschreef een en ander nauwgezet in zijn boek The Grand Chessboard. American Primacy and its Geostratic Imperatives (1997). Hierin staan de arrogante plannen beschreven van de internationale machtselite om zich deze planeet toe te eigenen. Als een van de belangrijkste topadviseurs van diverse Amerikaanse presidenten, lid van de Ronde Tafel, medeoprichter van het halfgeheime genootschap de Trilaterale Commissie, lid van de CFR, trouw bezoeker van Bilderbergconferenties, voormalig ‘nationaal veiligheidsadviseur’ van president Carter, vriend van de Rothschilds, David Rockefeller, Henri Kissinger en Soros, onderhoudt Brzezinski ook goede contacten met de regering van Israël en met diverse geheime diensten.
Al in zijn boek Between two Ages: America’s Role in the Technotronic Era (1976) kondigde hij het ‘technotronisch tijdperk’ aan, waarin totale controle en bewaking van de mensheid door de meest moderne technieken in de nabije toekomst zal plaatsvinden. In The Grand Chessboard is de blauwdruk te vinden van dingen die nú aan de gang zijn, volledig door de machtselite gepland.

‘Verslag van ijzeren berg’
Report from Iron Mountain van Leonard C. Lewin is een uiterst merkwaardig boek, dat door sommigen als een ‘satire’ wordt beschouwd en door anderen als een serieus (regerings)document. Het zou door een denktank de wereld zijn ingestuurd. Hierin lezen we hoe oorlog en vrede voor de machtselite instrumenten zijn om bepaalde machtsdoelen te realiseren. Daarbij vormen (wereld)oorlogen de basis om de wereld draaiend te houden, geheel volgens de marxistische theorie. (Duitse vert., Bericht aus Iron Mountain, 2011, blz. 22) Dat kapitalisme en marxisme (communisme) wel eens twee bewust opgezette systemen kunnen zijn volgens het hegeliaanse principe dat uit de botsing van these (kapitalisme) en antithese (communisme) een synthese voortkomt, in dit geval de NWO, wordt door weinig mensen beseft. Veel bewijsmateriaal is daarvoor aan te voeren, maar binnen het kader van deze ‘Nieuwsbrief’ is dit helaas niet mogelijk. Toch één voorbeeldje van Lawrence Patton McDonald (1935-1983), Amerikaans Congreslid, die in 1976 onderstaande boodschap wereldwijd verspreidde, voordat hij tijdens een aanval van de Koreaanse luchtmacht werd gedood.

‘Het doel van de Rockefellers en hun bondgenoten is een unieke wereldregering te creëren
, waarbij het superkapitalisme en het communisme onder dezelfde vlag gecombineerd worden en onder hun controle. […] Hoor ik hier iets van een samenzwering? Ja, inderdaad.
Ik ben ervan overtuigd dat er een dergelijk complot is, van een internationale omvang, gedurende vele generaties gepland, en van een ongelooflijk kwaadaardig karakter.’

Seksueel misbruik in de rooms-katholieke Kerk
Nog net voor het einde van 2011 kwam het rapport van de Commissie-Deetman uit. Alsof er wereldwijd nog niet genoeg ellende op allerlei gebied was geweest, alsof onze maatschappij al niet meer dan genoeg was opgeschrikt door misbruik van kinderen, zelfs van baby’s (in onder andere kinderdagverblijven). Alsof er nog niet genoeg naar boven was gekomen over sommige leraren die zich niet konden beheersen op scholen. En alsof er nog niet voldoende bekend was geworden over wijdvertakte pornonetwerken, waarbij ook via internet op grote schaal kinderen misbruikt worden…

Uit het rapport van de Commissie-Deetman blijkt dat er binnen de rooms-katholieke Kerk in Nederland in de periode tussen 1945 en 1981 zo’n tienduizend tot twintigduizend jongeren (vóór het achttiende jaar) slachtoffer werden van seksueel misbruik door ‘geestelijken’. Het ‘Wir haben es nicht gewusst’ van kardinaal Simonis wordt inmiddels door niemand meer geloofd.



Velen zijn hun vertrouwen in de Kerk volledig kwijtgeraakt. Hoewel het rapport melding maakt van onderzoek dat zich uitstrekte van 1945 tot mei 2010, is er niet expliciet sprake van conclusies ná 1981. Waarom niet? Komt er nóg een commissie die deze periode moet onderzoeken?

Na de kruistochten, de vervolging van ketters, gnostici en mystici, de uitroeiing van de katharen en diverse andere ‘ketterse’ groeperingen in de Middeleeuwen, na de systematische onderdrukking van de vrouw en de vele financiële schandalen in de rooms-katholieke Kerk, nu ook nog het seksueel misbruik. Niet nieuw overigens. Wie het boek van filosoof-theoloog Karlheinz Deschner De kerk en haar kruis leest (reeds verschenen in 1978), treft een overzicht van seksueel misbruik door ‘geestelijken’ aan van het vroege christendom tot de moderne tijd. In Het huis op de rots gebouwd besprak ik uitgebreid een aantal andere schandalen. (2010, blz.176 t/m 192)



Ook berichtten de media in België vlak voor het einde van 2011 dat Vangheluwe, voormalig bisschop van Brugge, mogelijk meer kinderen misbruikt zou hebben (in internaten). Vangheluwe zelf was van mening dat er te zwaar getild werd aan zijn relaties met kinderen. Die opmerking leverde hem half januari 2012 een uitwijzing op uit een Frans nonnenklooster, waar hij voorlopig onderdak had verkregen. Nauwelijks waren we aan het bijkomen van het grootschalig misbruik van kinderen door geestelijken in Amerika, Ierland, Duitsland, Engeland, België en andere landen (onlangs nog Polen), en nu dit weer. Stemmen klinken om in Nederland en België ook een onderzoek te doen naar misbruik van kinderen door nonnen.

Niet doorleefde seksualiteit. Betekenis van het celibaat
Spijtig en pijnlijk is deze narigheid voor al die goedwillende priesters en zusters die zich tot de dag van vandaag zo hard hebben ingezet (en inzetten) voor een betere wereld, gebaseerd op christelijke waarden. In hen is er een nauwelijks besproken pijn en verdriet aanwezig. In velen van hen is er iets geknakt. Maar wellicht dat het pijnlijke rapport van Deetman tot een uitzuivering leidt, waardoor steeds meer mensen een onderscheid gaan maken tussen hetgeen Jezus voorleefde en onderrichtte en wat er van geworden is.
Niet doorleefde seksualiteit zal altijd grote problemen opleveren bij hen die een gelofte van kuisheid (moeten) afleggen. Seksualiteit is een oerkracht, die gekend moet worden en op waardige en liefdevolle wijze tussen mensen beleefd kan worden, ja, zelfs tot mystieke ervaringen kan leiden als ze ontdaan is van zelfzucht.

Pas als seksualiteit beleefd en doorleefd is, kan op een spontane wijze ‘brahmacharya’ ontstaan, het ‘huwen met brahman’, de ongrond van alle zijn. ‘Brahmacharya’ is een van de wegen die tot Zelfrealisatie kan leiden, de manifestatie van de ultieme natuur van de mens. In plaats van brahmacharya wordt in het Westen van ‘celibaat’ gesproken, dat vertaald kan worden als ‘huwen met de hemel’. Celibaat betreft het innerlijk pad van transformatie van de seksuele energie via het kundalinivuur in de innerlijke levensboom, het ruggenmergkanaal. In de mysterietaal wordt de innerlijke levensboom ‘de wijnstok’ genoemd, waarin ‘de rivier des levens’ stroomt, het slangenvuur. (Zie mijn boekje Van levensboom tot kruis, 20063, blz. 21-44)

Juist degenen die seksualiteit scherp als zondig veroordelen, hebben er vaak de grootste problemen mee. Lees maar eens de geschiedenissen van ‘heiligen’, die vechten met ‘de duivel’, het ‘beest’, ‘de draak’. In het Oosten bestaat een lange traditie van tantra, vaak zo verkeerd begrepen in het Westen. Tantra is een weg om via de seksualiteit tot transformatie van deze krachtige energie te komen, vanuit de erkenning van de ander als een goddelijk wezen. In tantra wordt het seksueel verlangen getransformeerd tot een spiritueel verlangen naar realisatie van het Zelf.

Veel priesters in kerken zijn eigenlijk slachtoffer geworden van een onderdrukte en onbegrepen energie, die op zich neutraal is. Mededogen past ook hier. Naast primaire zorg en aandacht voor de door hen gemaakte slachtoffers, dient er ook hulp gegeven te worden aan hen die slachtoffer werden van een onbegrepen energie. Wie steeds maar weer een pingpongballetje onder water duwt, zal merken dat het steeds omhoog springt. Men kan het beter laten drijven, tot het wegebt, uit het zicht verdwijnt en andere kwaliteiten het ‘pingpongbaleffect’ overnemen: tederheid, genegenheid, vriendelijkheid en tot slot ware liefde.

Neem het niet! Tijd voor verzet
Niet zo lang geleden schreef de 93-jarige Franse filosoof Stéphane Hessel het opzienbarende pamflet Indigenez vous, vertaald als ‘Neem het niet!’

Vanuit grote verontwaardiging over allerlei wantoestanden in de wereld roept hij hierin de mensheid op om op vreedzame en geweldloze wijze in verzet te komen. Hij wijst op de schrijnende kloof tussen arm en rijk, de onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting, de slechte behandeling van immigranten, de wanhopige situatie waarin de Palestijnen verkeren (Gaza en de westelijke Jordaanoever).

Hessel overleefde concentratiekamp Buchenwald, was betrokken bij de opstelling van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en schroomt niet om als Joods denker de staat Israël scherp te bekritiseren. Miljoenen over heel de wereld lezen zijn pamflet, dat bijdraagt tot het grote wakker worden. Velen laten zich erdoor inspireren bij het ondernemen van acties.

De gebeurtenissen in de wereld lijken in de loop van dit jaar samen te komen: financieel-economisch, politiek, sociaal en religieus. Het lugubere schaakspel lijkt in menig opzicht een beslissend stadium te bereiken. Zullen we met voldoende mensen in staat zijn om vanuit de kracht van de geest en de liefde dit eindspel mede te bepalen?
 

‘Beste Atheners,
als jullie werkelijk denken
dat het leven alleen maar om geld gaat
en ik sterven moet omdat ik zeg dat geld onzin is,
dan sterf ik liever dan dat ik mijn kritiek inslik.’


Socrates (469-399 v. Chr.)
 
*
‘Geef me de controle over het geld van alle naties
en het kan me niet schelen wie de wet maakt.’
Mayer Amschel Rothschild (1743-1812)
(internationaal topbankier,
grondvester van de Rothschilddynastie
)

 
Naar een financiële dictatuur?
De wereldeconomie verkeert in zwaar weer. Dat horen we dagelijks. In Europa wordt al maanden ingespeeld op de angst van een dreigende ineenstorting van Europa, de eurozone, de euro. Regeringen overleggen regelmatig met elkaar. Ministers van financiën, bankiers en financieel experts lopen van vergadering naar vergadering. Het licht in de gebouwen van Brussel brandt dag en nacht. In Davos werden voor de wereldelite de rode lopers weer eens uitgerold. Achter de coulissen wordt er listig geschoven met pionnen die gemakkelijk inzetbaar zijn op het internationale schaakbord. Is de burger de weg kwijt, de machtselite kent die maar al te goed. De weg naar een financiële dictatuur. De weg naar een nieuwe wereldorde.

Wereld Economisch Forum  
Op woensdag 25 januari kwamen ze voor een vijfdaagse conferentie van het Wereld Economisch Forum (WEF)
  in het Zwitserse Davos bijeen. Zo’n paar duizend mensen, tegen hoge entreeprijzen. Staatshoofden, ministers, toppolitici, ceo’s van bedrijven, topbankiers en topeconomen. Thema’s: de crisis in de wereldeconomie, de toekomst van de Europese Unie en de euro, de schuldencrisis, het klimaat, de conflicten (oorlogen) in de wereld, de dreiging van een oorlog met Iran…



Onder hen premier van Engeland David Cameron en voormalig premier Gordon Brown; Timothy Geithner, de Amerikaanse minister van financiën en adviseur van Goldman Sachs; bondskanselier Merkel uit Duitsland; president Sarkozy uit Frankrijk; president Shimon Peres en minister van defensie Ehmud Barak uit Israël; Salam Fayyad, eerste minister van de Palestijnen; Bruno Ferrari, staatssecretaris economie uit Mexico; Jonathan Goodluck, president van de federale republiek Nigeria; Neelie Kroes, vice-voorzitter van de Europese Commissie; topbankiers van onder andere The Bank of America, Barclays, J.P. Morgan Chase & Co, Deutsche Bank, Goldman Sachs, IMF en de Wereldbank; ceo’s van grote bedrijven en ‘fondsen’, zoals BP, Chevron, Coca-Cola, Pepsi-Cola, Nestlé, Dupont, Microsoft Corporation, Siemens, Volkswagen, Bill & Milinda Gates Foundation, Mabel van Oranje, ceo van ‘The Elders’ en lid van de Europese tak van de CFR en een aantal topeconomen, waaronder Joseph. F. Stiglitz.
Naast een uiterst geavanceerd camerasysteem zorgden een leger van zo’n 5000 Zwitserse soldaten en een uitgebreide politiemacht voor de bewaking. Buiten, in de vrieskou, kampeerden een aantal Occupiers. Sommigen van hen waren gevraagd om deel te nemen aan enkele bijeenkomsten, want ‘constructief overleg’ was welkom.



Grote afwezigen waren de leiders van Griekenland, Spanje en Italië. Verder weinig afgevaardigden uit Rusland en China. China vierde net nieuwjaar volgens de Chinese tijdsrekening. Dat was de organisatie ‘vergeten’.
Een paar duizend mensen uit de ‘top’ van de wereld bijeen in het luxueuze skicentrum Davos
.
Op zoek naar oplossingen van de grote wereldproblemen. Velen onder de aanwezigen zijn echter zelf de probleemveroorzakers, al spreekt men daar niet graag over. Er is niet veel nieuws onder de zon. Het is allemaal al eens eerder geprobeerd. Hoezo? Even naar Italië en Hongarije, daarna terug naar Davos.

Club van Rome en Club van Boedapest
In 1968 kwam in Belagio (Italië) op het privé-landgoed van de Rockefellerfamilie ‘De Club van Rome’ 
tot stand, bestaande uit een groep van honderd mensen. De familie Rockefeller, verwant aan de Rothschilds, is altijd zeer royaal met het ter beschikking stellen van haar landgoederen of grond als het gaat om wereldwijde belangen waarin zij een beslissende rol kunnen spelen. Zo overhandigde John D. Rockefeller op 25 maart 1947 een cheque ter waarde van $ 8.500.00 aan Trygve Lie, de eerste secretaris-generaal van de VN. De bedoeling van deze ‘gift’ was om de grond te kunnen kopen op Manhattan Island waarop het gebouw van de Verenigde Naties gevestigd zou worden. Die grond was eigendom van de familie Rockefeller. (Marcel Messing, Worden Wij Wakker?, 20074, blz. 86)

Belangrijkste oprichters van De Club van Boedapest waren Umberto Agnelli, eigenaar van het Italiaanse autobedrijf Fiat, en Fiatdirecteur Aurelio Peccei. Agnelli is een bekend Bilderberger en 32ste graad vrijmetselaar
. De 32ste graad is de hoogste graad van inwijding. Voor de 33ste graad (een eregraad) wordt iemand gevraagd als hij geschikt wordt geacht voor het geven van supervisie. Agnelli is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de bloedlijnen van de ‘zwarte adel’ (geldaristocratie). Ook Peccei is Bilderberger en 32ste graad vrijmetselaar. Doel van de Club van Rome: ‘De grenzen aan de groei’ wereldwijd onderzoeken, want onze planeet verkeert in gevaar.

Toen De Club van Rome na een aantal jaren geen resultaat boekte, werd er in 1993 een nieuwe club opgericht. Deze keer moest het ‘spirituele’ element vooropstaan.
De uit Hongarije afkomstige musicus, filosoof en humanist Ervin Laszlo, voormalig secretaris van De Club van Rome en vriend en rechterhand van Agnelli, richtte na overleg met Agnelli De Club van Boedapest
op. Waren het bij De Club van Rome vooral zakenlieden, ceo’s van bedrijven, politici, ingenieurs en economen die de mondiale problemen en oplossingen ervan onderzochten, in De Club van Boedapest zijn het vooral kunstenaars, schrijvers, musici, filosofen, politici met een diepere visie op de wereld, vernieuwende wetenschappers en spirituele leiders die naar creatieve oplossingen moeten zoeken van de wereldproblemen. Een gouden rand van beroemdheden, ‘de ereleden’, omringt deze ‘primaire werkers’, die de kern van De Club van Boedapest vormen. Diverse ‘ereleden’ behoren echter tot de machtselite van de wereld, andere ‘ereleden’ kennen weer mensen uit die wereld…

     Lazlo en Gorbartsjov
   
In Laszlo’s boek Je kunt de wereld veranderen. Naar duurzaamheid en vrede in een nieuwe wereld (2004) schrijft Mikhail Gorbatsjov (erelid van de Club van Boedapest)
het voorwoord. In al dit soort clubs komen we steeds weer dezelfde namen tegen, dezelfde personen die elkaar overal ter wereld kennen en die nieuwe, inspirerende denkers, wetenschappers en kunstenaars aantrekken die bereid zijn met hen mee te denken. Het old boys network is wereldwijd vertakt, bovengronds en ondergronds.

Waartoe leidt dit allemaal?
Waar hebben al deze clubs toe geleid? Tot een revolutie in het denken? Tot radicaal nieuwe ideeën en de zichtbare concretisering ervan? Of werden en worden deze clubs door de machtselite opgericht, gestimuleerd en gebruikt als dekmantel om hun plannen voor een nieuwe wereldorde te realiseren, terwijl intussen de publieke opinie heerst dat er door de top van de wereld toch veel gedaan wordt om de wereldsituatie te verbeteren? Wie zijn ogen open heeft, ziet dat er in de wereld niets ten goede verandert. Integendeel zelfs. Hoe luider de roep om verandering, om ‘change’ klinkt, hoe zekerder we ervan kunnen zijn dat het om een door de machtselite aangestuurde ‘change’ gaat. Welke veranderingen brachten ons de G7? De G8? De G10? De G12?

Welke veranderingen brachten ons de talloze klimaatconferenties van Kyoto tot Durban, behalve dat ze miljarden verslonden? En waarom brengen ze geen veranderingen? Heel eenvoudig. Als zij die de meeste problemen veroorzaken zelf zouden moeten veranderen, bijvoorbeeld door af te zien van het aanwenden van fossiele brandstoffen en plaats te maken voor hen die een pleidooi houden voor nulpuntenergie en andere vormen van goedkope en schone energie, dan zou het heel snel afgelopen zijn met hun macht en rijkdom! ‘Change!’  Zeker, maar dan wel ten gunste van henzelf.
Niet voor niets werd de grote subsidie voor het onderzoek van Nikola Tesla door topbankier J.P. Morgan
(bevriend met de Rothschilds en Rockefellers) onmiddellijk ingetrokken toen Tesla in een brief van 3 juli 1903 liet weten dat hij vooral bezig was met een project van ‘draadloze energieoverdracht’. (Margaret Cheney, Nikola Tesla. Erfinder, Magier, Prophet, 2005, blz. 204)

    JP Morgan en Nikola Tesla
   
Niet veel later brandde zijn laboratorium af. De Rockefellerfamilie, een van de grootste eigenaren van de farmaceutische, olie- en gasindustrie, heeft eveneens nimmer belangstelling getoond voor ‘draadloze energie’/nulpuntenergie. Dus dan maar een ‘club’ oprichten om de wereldproblemen te ‘onderzoeken’, waardoor er ‘verandering’ kan komen…
Wie de achtergronden van de ‘change’-techniek, een soort ‘shapeshift’-techniek, doorkrijgt en doorziet hoe bepaalde clubs, commissies en genootschappen in elkaar zitten, weet voorgoed dat zij die talloze mensen stimuleren om naar oplossingen te zoeken, zelf maar al te vaak de probleemmakers zijn. Al mag dit niet gegeneraliseerd worden, want sommigen worden, zonder dat ze het beseffen, misleid of vanwege hun idealisme gebruikt. Terug naar Davos.

Naar ‘een nieuw wereldmodel’
Oprichter en voorzitter van het jaarlijkse World Economic Forum, de 73-jarige professor in de economie, Klaus Schwab, merkte bij de opening van het forum op: ‘We verkeren in een tijdperk van ingrijpende verandering, dat met spoed vraagt om nieuwe wegen van denken in plaats van meer business as usual… Kapitalisme in zijn huidige vorm heeft geen plaats meer in de wereld rondom ons.’

 Klaus Schwab

Schwab pleitte voor een andere moraal, wees op de zware tijd waarin de mensheid leeft en benadrukte dat talenten gemobiliseerd moeten worden in plaats van het kapitalisme te bevorderen. Hij riep de leiders op zich meer in te spannen om het verloren vertrouwen van het publiek te herwinnen en wees erop, dat ‘het huidige wereldbestuur’ gefaald heeft en dat de wereldleiders naar ‘een nieuw wereldmodel’ moeten zoeken omdat we midden in een grote transformatie verkeren. De ‘Global Shapers’, een groep van jonge ‘wereldleiders’
, werden gestimuleerd om op positieve wijze mede vorm te geven aan de toekomst van de wereld.

De in Ravensburg geboren Klaus Schwab
studeerde summa cum laude af in de economie aan de universiteit van Fribourg. Hij ontving vele prijzen (o.a. de Daniël David Prize in 2004) en eredoctoraten. Verder publiceerde hij diverse boeken, richtte het Forum van Jonge Wereldleiders op, bekleedde diverse leerstoelen en werd benoemd tot erehoogleraar aan de Ben-Gurion University van Israël en aan de China Foreign Affairs University. Van 1996 tot 1998 was hij vice-voorzitter van de Commissie voor Ontwikkelingsplanning. Verder is hij lid van het Peres Centum Voor Vrede. Toen tijdens het World Economic Forum te Davos in 2006 een artikel werd verspreid van een zekere Mazin Qumsiyeh (gepubliceerd in WEF’s Global Agenda Magazine)  , waarin een pleidooi werd gehouden voor een boycot van de staat Israël, verontschuldigde Schwab zich tijdens het Joods-Amerikaans Congres voor dit artikel.

Tijdens de WEF-bijeenkomst zei miljardair David Rubenstein
, medeoprichter van de machtige Carlyle Group, die net als Halliburton, Bechtel en vele andere Amerikaanse multinationals een grote invloed heeft op de Amerikaanse regering, dat ‘als we niet zeer snel het huidige economische model verbeteren, we het spel verloren hebben’.
Shimon Peres merkte op dat hij ervan overtuigd was dat vrede tussen de Palestijnen en de Israëli’s mogelijk is op basis van een ‘twee-staten-oplossing’, maar Fayyad achtte de tijd niet rijp om hierover te onderhandelen. De Palestijnse kwestie ligt natuurlijk uiterst gevoelig.


Peres, die eens uitgebreid de Rothschilds prees omdat ze zoveel voor de staat Israël hebben gedaan (o.a. de financiering van de Knesset, het parlement, en het Hoger Gerechtshof), was in het verleden met onder andere Sharon betrokken bij de keiharde ‘Iron Fist’-operaties
in het door Israël bezette deel van Libanon in 1985. Peres gaf zijn goedkeuring voor de uitbreiding van de nederzettingen, die ‘integraal deel zullen uitmaken van het toekomstige Israël’. (Noam Chomsky, Mislukte Staten. Machtsmisbruik en de aanslag op de democratie, 2008, blz. 185, 191, 197, 206, 221)

Bill Gates, het WEF en goede doelen
Bill Gates, oprichter van Microsoft
, zag de kans schoon om tijdens het WEF namens de Bill & Melinda Gates Foundation een bedrag van $750 miljoen toe te zeggen om aids, tuberculose en malaria te bestrijden.

 Bill en Melinda Gates

‘Het zijn zware economische tijden, maar dat is geen excuus om geen hulp te bieden aan de armsten der wereld’, deelde Bill Gates een enthousiast publiek mee.
Multimiljardair Gates strooit regelmatig met geld voor goede doelen.
In 2010 pleitte hij voor een ander ‘goed doel’: vaccinatie van de hele wereldbevolking
. Hiertegen kwam veel protest, met alle ellende rond de Mexicaanse griep nog vers in het geheugen. (cf. Marcel Messing, Vaccineren of niet?, 2009)

Goede doelen doen het natuurlijk altijd goed. Dat weet ook multimiljardair Warren Buffet 
, een vriend van Bill Gates, en met hem vele andere multimiljardairs, die elkaar allemaal kennen.
In het verleden was David Rockefeller al door zijn accountants aangespoord om geld aan goede doelen te geven. Dat zou zijn vrekkig imago verbeteren en zijn belastingdruk verminderen. Bill Gates financiert met zijn Stichting talloze grote, controversiële projecten, een aantal in samenwerking met de farmaceutische industrie. Zo stopt hij tientallen miljoenen dollars in de voor velen beruchte Global Seed Vault
, in de media bekend als Doomsday Vault (letterlijk: ‘(graf)kelder van de dag des oordeels’), in het ijs van Svalbard (Noorwegen), zo’n 1100 kilometer van de Noordpool. Hij doet dit in samenwerking met de Rockefeller Foundation, de Monsanto Corporation, de Syngentia Foundation en de Noorse regering.

  
Global Seed Vault in Noorwegen

Ook steunt Gates de onderzoeksactiviteiten van Ray Kurzweil, een van de meest vooraanstaande Joodse futurologen en uitvinders ter wereld. Kurzweil is onder andere de uitvinder van de scanner, de spraakherkenning en de synthesizer. Hij ontving talloze eredoctoraten en prestigieuze prijzen, was adviseur van enkele Amerikaanse presidenten en is adviseur van het Pentagon en de Nasa. Kurzweil wordt gezien als een toonaangevend wetenschapper op het gebied van de toekomstige robottechnologie en kunstmatige intelligentie. Hij is van mening dat de huidige mens vervangen zal worden door de robotmens, de ‘posthumane mens’, de ‘transhumane mens’.

  
In Kurzweils boek The Singularity is near. When Humans Transcend Biology (20092, blz. 374-376) bespreken Kurzweil en Gates op quasi-religieuze wijze de ontwikkeling naar de ‘transhumane mens’ en het plan van Kurzweil om ‘de materie en de energie in het universum met intelligentie te doordringen’, waardoor het universum zal ‘ontwaken, bewust worden en ongelooflijk intelligent zal zijn’. Een ‘soort charismatisch besturingssysteem’, dat volgens Kurzweil  ‘dicht in de buurt van God komt’.

Kurzweil is er kennelijk niet van op de hoogte dat alle grote wijzen, mystici en gnostici weet hebben van een altijd aanwezige kosmische intelligentie, Bewustzijn zonder begin of einde, waarin licht en liefde de hoogste kwaliteiten zijn. Dit Bewustzijn, deze intelligentie heeft vele verlegenheidsnamen, zoals God, tao, Ain Soph, brahman, Dát, oergrond, ongrond.
‘Alle materie komt voort uit en bestaat alleen maar door een kracht…
Achter deze kracht moeten we het bestaan van een bewuste en intelligente Geest aannemen.
Die Geest is de baarmoeder van alle materie.’
Max Planck (1858-1947)
(ontdekker van de kwantumtheorie)
De artificiële intelligentie die Kurzweil in het universum én in de mens wil inbrengen, getuigt niet alleen van onwetendheid, maar vooral van hybris.

De robotmens, drager van een artificiële intelligentie, die volledig door een ‘besturingssysteem’ gecontroleerd kan worden, is overigens geen nieuw plan. Reeds in Het Geheime Boek van Johannes en in Het evangelie van Filippus uit de Nag Hammadigeschriften wordt gesproken over ‘gevallen engelen’ (‘gevallen wachters’, anunnaki of archonten), die in de mens een ‘namaakgeest’ willen brengen om hem ‘eeuwig tot slaaf’ te maken. Wetenschappers als Kevin Warwick en José Manuel Rodrigues Delgado zijn hier al enkele jaren mee bezig, gesteund door het militair-industrieel complex. (Worden Wij Wakker?
, blz. 198-200)

 De 'namaakmens'

Wat liefdadigheidswerken betreft is het interessant om te weten dat een belangrijk principe van het Anglo-Amerikaanse bedrijfsrecht is, dat ‘bedrijven uitsluitend uit mogen zijn op materiële winst. Ze mogen liefdadige werken verrichten, maar alleen als die een positieve invloed hebben op hun imago, en bijgevolg op hun winst en marktaandeel’. Soms gaan rechtbanken hier nog verder in. Zo merkte een hoger gerechtshof in Delaware op: ‘Hedendaagse rechtbanken erkennen dat de zakelijke voordelen die nu wettelijk aan vennootschappen zijn toegekend, onaanvaardbaar zullen worden voor de vertegenwoordigers van een wantrouwig publiek, tenzij vennootschappen zich meer inzetten voor liefdadigheid en onderwijs.’ Met andere woorden, ‘een wantrouwig publiek’ mag niet inzien hoe het vlechtwerk van staat en ondernemingen in elkaar zit. (Chomsky, Mislukte Staten, blz. 228)

These, antithese, synthese
De openingstoespraak van Klaus Schwab in Davos heeft ons iets belangrijks te vertellen. Als ‘het huidige wereldbestuur’ gefaald heeft, de economische crisis ten top stijgt en we ‘in een tijdperk van ingrijpende verandering’ verkeren, dan is de oplossing nabij: ‘een nieuw wereldmodel’, een nieuwe (financiële) wereldorde, het uiteindelijke doel van de machtselite.
Het kapitalisme (these) heeft afgedaan en het communisme als politiek-economisch systeem (antithese) staat op instorten. Beide systemen werden door de machtselite gecreëerd om volgens de hegeliaanse methode na een geslaagde confrontatie met elkaar tot de gewenste synthese te komen: de beoogde nieuwe (financiële) wereldorde. Dan zal de macht van Wall Street ongehoord groot zijn en zullen de grote banken (topbankiers) in staat zijn om landen versneld over te nemen. Na de wereldmarkt decennialang via kapitalisme en communisme gemanipuleerd te hebben en krachten tegen elkaar te hebben uitgespeeld, is nu de tijd rijp voor de radicale, wereldomvattende ‘change’, reeds voorbereid door president Obama, wiens belangrijkste sponsor Goldman Sachs (een Rothschildbank) was.
Merkel en Sarkozy (Merkozy), die vóór de bijeenkomst van Davos al verklaarden nimmer de eurozone te zullen verlaten en alles te zullen doen om de euro te redden, hebben in ieder geval in belangrijke mate bijgedragen tot de machtsconcentratie van Brussel
.

 Merkel en Sarkozy

Dit is absoluut geen garantie voor de redding van de Europese economie of de wereldeconomie. Integendeel. Daar waar processen aan de gang worden gebracht die de burger volledig aan de kant zetten en waar steeds opnieuw gedreigd wordt met ellende en chaos als de initiatieven van de machtselite niet worden opgevolgd, staat men niet alleen dichter dan ooit bij een moreel failliet, maar ook bij een wereldwijd economisch bankroet.



Hoe pijnlijk ook, zal dit wereldwijd economisch bankroet voor een immense uitzuivering zorgen, die tot binnen de marmeren muren van de grote banken zal doorwerken en de werkelijke val zal inleiden van een systeem dat uit puur eigenbelang door een kleine machtselite in elkaar werd gezet en voor tomeloos lijden heeft gezorgd. De machtselite die de nieuwe wereldorde propageert, tracht niet alleen de ‘oude wereldorde’ in stand te houden, maar wil die via globalisering zelfs uitbreiden
tot haar wereldimperium.

De vaart erin
Om de vaart erin te houden, na lange tijd de stap voor stap methode te hebben toegepast, begon maandag 30 januari jl., meteen na het WEF in Davos, een nieuwe, ‘informele’ Europese top in Brussel, bijeengeroepen door de voorzitter van de EU, Herman van Rompuy
.
Deze keer werd er niet alleen vergaderd over schuldenlasten, maar ook over meer banen, sociale onderwerpen, de toekomst van de wereldeconomie, het noodfonds, de noodzaak van verandering. Gezien de crisissituatie in Griekenland, Spanje, Portugal en Ierland, overheerste natuurlijk toch het economische aspect. Omdat er enkele dagen tevoren heftige demonstraties waren in Griekenland, nadat was uitgelekt dat dit land wel eens onder curatele van een financieel eurocommissaris zou komen, werd een mogelijk besluit hierover uiteindelijk tegengehouden. ‘Als de Grieken zelf geen leiderschap en controle kunnen uitoefenen op de hervormingen, moet die er komen vanuit het buitenland’, had de Duitse minister van economie Philip Rösler laten weten.

Er zullen de komende maanden nog meer ‘topbijeenkomsten’ gehouden worden. Menig minister en europarlementariër kan het hele gebeuren niet meer volgen, laat staan de burger, die steeds meer het gevoel heeft uitgesloten te zijn en zijn boosheid (nog) verdringt. Verschijnselen van vermoeidheid treden op. Dat is vaak het moment om contracten en wetten te ondertekenen, waar straks niemand meer onderuit kan komen. Vergelijk het ondertekenen van de Patriotact meteen na 9/11
.

Vele politici en ambtenaren zijn onwetend schaakstukken geworden op het internationale schaakbord. Ze zullen niet willen of kunnen toegeven dat een onzichtbare hand hen snel heen en weer schuift, terwijl er nauwelijks enige tijd voor overweging is of om de eigen positie binnen het geheel te kunnen bepalen. Zullen er binnenkort parlementariërs en ambtenaren zijn die het spel doorhebben? Zullen ze dan zeggen dat, gezien de omstandigheden toen, er niet anders beslist kon worden? Of zullen enkelen onder hen ruiterlijk durven toe te geven dat ze op grote schaal misleid zijn en dat ze degenen die hiervoor gewaarschuwd hebben niet altijd serieus hebben genomen?

Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM)
Tijdens de ‘informele’ Europese top in Brussel keurden de Europese leiders het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM) goed
. Het ESM is een permanent noodfonds. De goedkeuring ervan vond plaats zonder goedkeuring vooraf van de burgers. Het ESM vervangt het tijdelijke Europese noodfonds, dat alleen maar kon functioneren door steeds weer nieuwe stortingen van de eurolanden.



De komende jaren zijn de eurolanden wettelijk verplicht tezamen minstenstachtig miljard euro in het ESM te storten
. Wie dat betaalt? De burger, met wie niets overlegd is. De nieuwe president van het IMF, Christine Lagarde, verklaarde trouwens al vóór de ondertekening van het ESM, dat er minstens duizend miljard euro in dit fonds moet komen.
Zoals gebruikelijk bij ‘informele’ bijeenkomsten, wordt er veel beloofd. Zo beloofden de landen van de EU (uitgezonderd Engeland en Tsjechië) hun begrotingen nauwkeuriger op te stellen om een nieuwe schuldencrisis te voorkomen. Zo zal Nederland de komende tijd nog eens circa zeven tot acht miljard extra moeten bezuinigen. Ook werd er tijdens de ‘informele’ top gesproken over het scheppen van meer banen en economische groei. En natuurlijk kwam ook de kwestie Syrië ter sprake.

Alleenheerschappij van het ESM
Wat weinigen beseffen is, dat bestuur en staf van het goedgekeurde ESM nu statutair de alleenheerschappij hebben gekregen om te beslissen hoeveel geld er steeds nodig is in dit permanent noodfonds. Met andere woorden: de eurolanden zijn voortaan verplicht een gevraagd aanvullend bedrag te storten.



Zo zal bijvoorbeeld België de komende vijf jaar zo’n 2,75 miljard euro in het ESM moeten storten. Nog iets dat men dient te weten: zij die het ESM besturen en zij die het uitvoerend werk doen, worden gevrijwaard van iedere gerechtelijke vervolging en genieten onschendbaarheid. Nog meer concentratie van macht bij de Europese Centrale Bank (ECB), het ESM met zijn staf en de nieuwe eurocommissaris Financiën. Kortom, een nog grotere afhankelijkheid van de in Brussel geconcentreerde financiële aristocratie. Deze geldadel liet overigens al vóór de bijeenkomst van Davos weten dat er een eind is gekomen aan het kapitalistisch systeem en dat er naar andere wegen gezocht moet worden om de financiële orde in Europa te redden.
Machtsgreep onder onze ogen
Onder onze ogen heeft zich een machtsgreep voltrokken die vergaande consequenties zal hebben en een eind zal maken aan het eigen beslissingsrecht van ieder euroland.
Is de weg nu vrijgemaakt voor een financiële autoriteit die een financiële dictatuur kan uitoefenen? Griekenland, Portugal, Spanje, Ierland, en in mindere mate Italië, zitten financieel in zwaar weer. Tot hoelang kunnen schulden worden kwijtgescholden als de ‘donorlanden’ zelf steeds meer onder druk komen te staan, hún schuldenlast steeds hoger wordt en hun begroting straks niet meer klopt? Hoeveel eurocommissarissen Financiën zullen er straks worden aangesteld die de beslissingsbevoegdheid krijgen over de begroting van de eurolanden? Voorlopig wordt Griekenland (nog) niet onder curatele van zo’n commissaris gesteld en wordt er nog geld in de reeds failliete Griekse economie geïnjecteerd, terwijl niemand openlijk durft te spreken over de grote wapenleveranties van vooral Duitsland, Frankrijk en de VS aan Griekenland, die in maart betaald moeten worden. Griekenland moet immers, gezien zijn strategische ligging, een sterk leger hebben, aldus minister van buitenlandse zaken Droutsas.



Dus: meer oorlogsvliegtuigen van Europese makelij, apachehelikopters uit de VS, fregatten uit Frankrijk, patrouilleboten, ammunitie voor leopardtanks en vooral een aantal Duitse U-boten
. Wie betaalt dit allemaal? Heel eenvoudig. De burger, die hier voor de zoveelste keer niet van op de hoogte is en niet beseft dat achter de schermen ook het ‘wereldleger’ steeds meer gestalte krijgt en dat de pas verstrekte leningen ongetwijfeld zullen moeten worden aangewend om de wapenleveranties aan Griekenland te kunnen betalen.
 


‘Ieder geweer dat wordt gemaakt, ieder oorlogsschip dat te water wordt gelaten,
elke afgevuurde raket betekent uiteindelijk diefstal
van degenen die hongerig zijn maar niet worden gevoed,
die kou lijden maar niet worden gekleed.’

Generaal Dwight Eisenhouwer (1890-1969)
(oud-president van de VS en tijdens de Tweede Wereldoorlog
opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten
en later van de NAVO-strijdkrachten)

Als het nu echt eens mis zal gaan?
Maar wat gebeurt er als het nu echt eens mis zal gaan? De pensioenkassen leger worden, de schulden van gezinnen moeilijker af te lossen zijn, de huizenmarkt nog meer tot stilstand komt? Pessimisme, doemdenken of gewoon goede zorg, die echter niet graag gehoord wordt?
De Nederlandse Bank heeft al bij monde van haar directie laten weten dat Nederland onderweg is naar een derde financiële crisis. Naast de kredietcrisis en de schuldencrisis is er nu de vastgoedcrisis. Complete kantoorgebouwen en talloze zakenpanden staan al een hele tijd leeg. Er werd ijverig in geïnvesteerd door pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen, banken… Er is nu een structureel overaanbod, dat binnenkort tot mogelijke halvering van de waarde zal leiden, terwijl de burger te horen kreeg dat steeds meer thuiswerken en thuiswinkelen via internet de oorzaken zijn van de leegstand van gebouwen. Meestal worden mensen pas wakker als ‘goldfingers’ rechtstreeks in hun portemonnee zichtbaar worden.

Hongerige wolven



En terwijl tallozen in de economisch zwakkere landen opgingen in verontwaardiging, protest, chaos, verdriet en woede, verfijnden de schaakspelers de structuur van hun naderende nieuwe (financiële) wereldorde, balancerend langs de afgrond van het mogelijke. Een luguber spel, dat niet bedoeld is om de wereldeconomie te redden of zomaar te laten instorten, maar dat in elkaar is gezet om het ‘oude’ financiële systeem compleet op te blazen en alle macht naar één centrale bank toe te zuigen. Daarbinnen zullen dan de machtigste bankiers een syndicaat vormen en als octopussen de mens meedogenloos leegzuigen, manipuleren en controleren. De mens zal dan gereduceerd zijn tot slaaf.

Diverse landen parkeerden de afgelopen tijd hun geld bij de ECB, in de hoop nog een beetje rente voor zichzelf te krijgen, dat anderen onthouden wordt. Daardoor kon er ook geld in het tijdelijke Europese noodfonds gepompt worden. Maar wat gaat er na een paar maanden, na een half jaar gebeuren?
Onder druk van het IMF en Wall Street verslinden de ECB en het ESM als hongerige wolven steeds meer geld van de burgers van de eurolanden. Wanneer is de burger, die hun open muilen steeds maar weer vult, zelf aan de beurt? Nú is er nog een kans binnen de nationale parlementen om een aantal zaken te keren. Maar de tijd dringt...
Welke minister of parlementariër maakt nog tussen al het getwitter, de spoeddebatten en de moties van wantrouwen tijd vrij om eens na te denken over wat er eigenlijk allemaal aan de gang is? Wie van hen leest na alle e-mails, tweets en andere internetberichten een boek dat van beslissende invloed kan zijn op hun besluitvorming of stemgedrag? Onder onze ogen speelt zich ook nog de ondergang van de wijsheid af.

Houdgreep van de Goldfingers
Terwijl de Occupybeweging de financiële centra van New York (Wall Street), Londen, Parijs, Amsterdam en vele andere plaatsen (zoals het Vaticaan) bezet hield en haar verontwaardiging liet horen over de manipulaties van bankiers en politici, bezette Goldman Sachs diverse landen, waarover verderop meer.

  
Een sluwe en ondergrondse strategie werd zichtbaar voor hen die kunnen zien hoe alles wat Goldman Sachs aanraakt, net als bij de Frygische koning Midas, getransformeerd wordt in goud, terwijl daarvoor in de plaats waardeloze ‘waardepapieren’ worden uitgedeeld. Maar wie alles in goud verandert, heeft ten slotte zelf geen eten en drinken meer. Intussen sterven er door de goudmagie van vele banken dagelijks tienduizenden mensen door honger, dorst, armoede, ellende. Op het schaakbord van de machtselite zijn zij slechts ‘nutteloze eters’(Kissinger). Zij vervullen niet eens een rol op het schaakbord, maar liggen ernaast.
Ondanks hun tactiek om alles in de hoogste versnelling af te wikkelen zodat velen het spel niet meer kunnen volgen, ziet een aantal schaakmeesters met lede ogen toe dat steeds meer mensen wakker worden. Helaas zijn er in de politiek nog een aantal naïeve of onwetende politici die goedwillend de druk op de financiële ketel willen houden, zonder precies te weten wie het kookpunt van de opgeblazen hete lucht bepaalt. Ze pleitten ijverig voor een eurocommissaris Financiën, wilden ons overtuigen dat Brussel toch echt meer beslissingsbevoegdheid moest krijgen (samen met de banken natuurlijk) en beweerden hierbij zonder te kleuren dat de afzonderlijke landen niets aan beslissingsbevoegdheid hoeven in te leveren. Een politicus riep zelfs dat er een ‘bazooka’ moest worden ingezet. Hopelijk werd hij niet geïnspireerd door commandant der strijdkrachten Peter van Uhm, die half december voor zijn toespraak op de ideeënbeurs TedX te Amsterdam een grote mitrailleur had meegenomen om voor het aanvankelijk verbijsterde publiek te demonstreren dat democratie en vrijheid slechts met wapens gebracht konden worden.

 Van Uhm

Van Uhm, binnenkort met pensioen, heeft veel meegemaakt, niet alleen als generaal, maar vooral als mens. Hij verloor zijn zoon in Afghanistan bij een aanslag. Zijn speech maakte wereldwijd veel los. In Amerika is zijn toespraak opgenomen in het militaire lesprogramma. Maar, geweld zal steeds geweld blijven oproepen. Het is nimmer een oplossing of een weg tot vrede. Lao Tsu zei al:
‘Wapens zijn onheilswerktuigen
en geen werktuigen voor de edele mens.
Hij gebruikt ze als hij echt niet anders kan…
Als er veel mensen in een oorlog omkomen,
moeten we treuren.
Wie een oorlog wint,
moet erom rouwen.’
Tao Teh Tsjing, 31
en:
‘… Wat anderen leren, leer ik ook:
Zij die geweld gebruiken
sterven geen natuurlijke dood.
Dat wil ik tot grondbeginsel van mijn leer maken.’
Tao Teh Tsjing, 43


Lao Tsu

Hypnotische truc

De chaotische toestand waarin zich de laatste maanden een en ander in de wereld en de EU  heeft afgespeeld en zich nog steeds afspeelt, is precies wat de elite achter de schermen nodig heeft én creëert. Uit deze chaos zal uiteindelijk haar nieuwe (financiële) wereldorde oprijzen. De meestergoochelaars hebben al een ondoorzichtig wit doek opgehangen, waarachter de grote tovertruc zal plaatsvinden. Terwijl niemand op de gladde vingers van de goldfingertovenaars 
let, nemen ze ons straks met één knip met de vingers zo snel bij de neus,  dat de meeste mensen het niet eens zullen merken. Een hypnotische truc.
Dit is ronduit dramatisch. De komende tijd zal de financiële elite alles op alles zetten om het gegoochel met hypotheken, leningen, spaarrekeningen, aandelen, obligaties, verzekeringen, pensioenen, beurzen, de huizen- en de vastgoedmarkt naar een hoogtepunt of beter gezegd naar een dieptepunt te voeren.

Dan, op het dieptepunt van alle financiële en sociale ellende zullen ze met één ruk het witte doek wegtrekken en het verbaasde publiek razendsnel hun oplossing aanbieden. Hun ‘nieuwe’ (financiële) wereldorde, gebaseerd echter op dezelfde verlangens en eindeloze begeerten van de oude orde. Maar nu geconcentreerd in de handen van een financiële aristocratie. Met economische veranderingen en een betere verdeling van geld, goederen en diensten heeft dit luguber spel niets te maken. Dat kan ook niet, want alles in de nieuwe wereldorde is gebouwd op oude verrotte fundamenten, die tijdelijk gerestaureerd zijn met de belastingcenten van de burgers.

‘De waarheid zal ons vrijmaken’
Als het werkelijk nieuwe aanbreekt – en dat zal misschien eerder gebeuren dan we vermoeden – zullen we wereldwijd het kraken horen van alle oude fundamenten en getuigen zijn van de totale ineenstorting van het wereldbouwwerk van corruptie, speculatie, immoraliteit en zelfverrijking, een bouwwerk dat opgetrokken werd ter bevoordeling van de machtselite en van hen die zich aan hun normen, waarden en eisen wilden aanpassen.
Dan zal er geen wit meer doek zijn waarachter ook maar iets verborgen wordt. Integendeel, de volledige waarheid zal aan het licht komen. En die waarheid zal de mens vrijmaken. ‘U zult de waarheid kennen en de waarheid zal u vrijmaken.’ (Johannes 8:32) In de entreehal van het CIA-gebouw te Langley in Virginia is deze tekst in de muur gegrift.

 
Langley, CIA hoofdkwartier
      
De CIA heeft kennelijk nooit beseft dat dit ‘u’ slaat op burgers uit vele landen die de leugens beginnen te ontdekken die de CIA, vergezeld van geweld, verspreidt om bepaalde doelen ter wille van ‘vrijheid en democratie’ te realiseren. De ontdekking van de waarheid zal de burgers in de komende tijd in toenemende mate vrijmaken. En zij die leugens en angst verspreiden en daarbij geweld gebruiken, zullen verantwoording moeten afleggen voor Vrouwe Justitia, die eerherstel zal krijgen, en/of voor hun innerlijk tribunaal.
Het tijdstip nadert dat over heel de wereld de mensen massaal gaan ontdekken wie hun leiders zijn, hoe leugens, angst en terreur mensen tegen elkaar hebben uitgespeeld, hoe de waardigheid van de mens en van het leven diep gekrenkt werden en worden, ja, op grote schaal kapot zijn gemaakt.

Landen bezetten
Op dit moment kunnen de Goldfingers nog actief zijn en landen bezetten. Maar ook voor hen nadert het tijdstip van totale ontmaskering.
Toen eind verleden jaar in Griekenland chaos en woede hun hoogtepunt bereikten, blies Papandreos het door hem voorgestelde referendum plotseling af. Dit was te voorzien, want hij onderhoudt internationaal goed contact met de banken. Dat geldt ook voor zijn opvolger Papademos
, die onder meer vice-president was van de ECB, topeconoom bij de Federal Reserve (FED) in Boston, gouverneur van de Griekse Bank, lid van de door Rockefeller opgerichte Trilaterale Commissie en topadviseur van Goldman Sachs.

Terwijl het demoniseren van Griekenland vooral plaatsvond door de internationale pers, het vooroordeel dat alle Grieken lui zijn en alleen maar aan het strand van de Middellandse Zee liggen en sommige politici de zuidelijke landen denigrerend ‘die knoflooklanden’ noemden, wreven de schaakspelers zich intussen in de handen. Zij denken altijd vele zetten vooruit. Lopers en ‘overlopers’ worden intensief op het schaakbord heen en weer geschoven. Twee torens zijn sinds 9/11 al gevallen. Nu nog zorgen dat de koning door de gecreëerde chaos de veldslag niet meer overziet, dat de koningin geen steun meer kan zoeken bij haar ‘onderdanen’ en dan in één keer het veld van pionnen uitdunnen door een geweldige crisis. Schaakmat! Revanche onmogelijk.
Griekse tragedie
Begin 2012 verklaarde voormalig president van De Nederlandse Bank (DNB) Nout Wellink, dat Nederland de 4 ½ miljard dollar die het in Griekenland geïnvesteerd had, zeer waarschijnlijk niet meer zou terugkrijgen. Iets tevoren had zijn opvolger Klaas Knot nog gezegd, dat we de lening hoogst waarschijnlijk wél zouden terugkrijgen, mogelijk zelfs met een beetje rente. Minister van financiën Jan Kees de Jager was daar ook van uitgegaan.


 
Griekenland krijgt de nieuwe lening van zo’n slordige 130 miljard euro pas als er nog meer wordt bezuinigd, de broekriem nog een gaatje strakker wordt aangetrokken.
En terwijl het Griekse parlement dagelijks vergadert, de eurolanden onder leiding van het koppel Merkozy de druk opvoeren, breekt er in Griekenland nieuwe onrust uit. Het leger werkelozen groeit, het aantal mensen dat dagelijks de voedselbank bezoekt loopt op tot een paar honderdduizend en dagelijks zijn er duizenden zwervers te zien die verdwaasd in vuilnisbakken scharrelen.
Gevaar van overstroming en besmetting geweken?
Intussen wordt de verhouding tussen Griekenland en de andere eurolanden er niet beter op. Spraken sommige landen een poosje geleden nog over een gedeeltelijke kwijtschelding van de Griekse schuld, andere landen zijn hier radicaal op tegen. Precies op 7 februari, toen er over de Griekse schuldenlast vergaderd werd, klonk tussen al het getwist door de stem van eurocommissaris Neelie Kroes, die de digitale agenda beheert (en dus niet die van Financiën). In een interview met de Volkskrant van die dag zei ze onomwonden dat de euro ook wel zonder de Grieken kan. Nog diezelfde dag sloot premier Mark Rutte zich hier met opgewekte stem bij aan, eraan toevoegend dat natuurlijk alles gedaan moest worden om Griekenland ‘erbij te houden’. Volgens Rutte heeft Europa inmiddels een sterkere positie verkregen. ‘Het noodfonds is verstevigd’, ‘er zijn dijken opgehoogd’ en ‘het gevaar voor “besmetting” is veel minder geworden’. En minister Jan Kees de Jager haastte zich om hetgeen de minister-president gezegd had, te beamen.
Hoorden we enkele weken daarvoor van diverse politici en financieel deskundigen precies het tegenovergestelde, nu bereiken alweer andere geluidsgolven ons oor. Ruim een week voordat Neelie Kroes haar visie liet horen, liet minister-president Jean-Claude Juncker van Luxemburg weten, dat als Griekenland niet aan zijn verplichtingen zou (kunnen) voldoen, het land maar beter de eurozone kon verlaten. Erg bemoedigend voor Griekenland zijn dit soort signalen natuurlijk niet.



Voor hoe lang is het ‘overstromingsgevaar’ trouwens geweken? Zijn alle dijken wel gecontroleerd door betrouwbare dijkbewakers? Is het toeval dat uitgerekend op de dag waarop in Noord-Griekenland de noodsituatie werd uitgeroepen vanwege een grote overstroming van de rivier de Evros, Kroes, Rutte en de Jager hun uitspraken deden?
Is het een idee om de internationaal bekende virologen Ron Fouchier en Ab Osterhaus van het Medisch Centrum van de Erasmus Universiteit in Rotterdam te laten nagaan of er misschien toch een gevaar van ‘besmetting’ bestaat? Immers, de laatste tijd hebben er op het schaakbord van de EU diverse ongecontroleerde mutaties plaatsgevonden.
Nadat Ron Fouchier er met onderzoeksgeld uit Amerika met zijn team in slaagde om in een zwaar beveiligd laboratorium het al in principe zeer gevaarlijke vogelgriepvirus H5N1 na vijf mutaties om te zetten
in een dodelijk virus  , zouden ze misschien de regeringen van Europa advies kunnen geven of er al dan niet een zeer gevaarlijk en dodelijk virus op de loer ligt. Een virus dat uiterst besmettelijk is voor de hele wereldeconomie en dat ontsnappen kan uit het laboratorium van de eurocommissaris Financiën. (Zie ook:
Papademos en de driekoppige hellehond Cerberus
Zal Papademos de nieuwe Heracles zijn, die als een titaan eerst de financiële Augiasstallen schoonmaakt voordat hij de andere elf heldendaden gaat voltooien? Maar, zoals de Griekse mythe over Heracles leert, is het twaalfde werk, het naar boven halen van de driekoppige hellehond Cerberus uit de onderwereld, het moeilijkst.
  
Papademos zou nog wel eens voor grote verrassingen kunnen komen te staan als de Griekse hel echt losbreekt. De schuld van Griekenland zou wel eens een collectieve schuld kunnen blijken te zijn, die als ‘een besmettelijke ziekte’ een onvermijdelijke collectieve uitwerking krijgt. Alles is één. Alles is met elkaar verbonden. Niemand of niets staat op zichzelf. Dat wisten de oude wijzen, dat wisten de mythische volken, dat weet in onze tijd de moderne fysica.

Natuurlijk, het economisch beleid van Griekenland verdient zeker geen schoonheidsprijs. Er zijn grove fouten gemaakt en er is sprake van malversaties. Ondanks alle financiële injecties lijkt voor een groeiend aantal financieel deskundigen een faillissement van Griekenland  onafwendbaar. Gaat maart de beslissende maand worden voor Griekenland? Gaat de voorhang van het Griekse theater straks helemaal opengeschoven worden om heel Europa getuige te laten zijn van een Griekse tragedie als Griekenland straks inderdaad zijn schulden niet meer kan betalen? Zal het land, van wie het woord ‘Europa’ afkomstig is, de euro dan moeten verlaten? Krijgt de eventuele terugkeer naar de drachme dan een ‘drachmatiserende’ werking op heel Europa? Ontstaat er dan toch onverhoopt een domino-effect voor andere zwakke landen? Gaan andere landen dan toch ‘besmet’ worden? Volgen er dan toch nog meer ‘overstromingen? Laten we hopen dat de toorn van Zeus Vrouwe Europa niet al te hard zal treffen.

Tot 20 maart is Griekenland in elk geval ‘gered’ van een faillissement. De trojka (IMF, ECB en eurocommissie) liet op 9 februari bij monde van Draghi, de president van de ECB, weten dat de extra lening van 130 miljard dollar aan Griekenland verstrekt zal worden, omdat de Griekse regering, na menige deadline te hebben overschreden, eindelijk heeft toegezegd de noodzakelijke bezuinigingen en hervormingen door te voeren. Er zal een verdere korting op de pensioenen plaatsvinden, 15.000 ambtenaren zullen ontslagen worden, de minimumlonen gaan er 22% op achteruit en er zal bezuinigd worden bij Defensie en andere ministeries. Buiten het parlementsgebouw en in de straten protesteerden tijdens de besluitvorming talloze woedende Grieken. Massale stakingen en betogingen zijn al aangekondigd. Het is de vraag of Papademos straks bestand zal zijn tegen het vervaarlijke gebrul van de driekoppige hellehond Cerberus en het geblaf van het Europese driekoppige ‘monster’ (trojka), die er achter de schermen toch voor moet zorgen dat de wapenleveranties betaald worden. Ook al heeft Papademos uitstekende contacten met de bankwereld, als de volkswoede straks drievoudig wordt vanwege het verlies aan banen, inkomen en voedsel, zullen noch zijn krachtige handen, noch een ijzeren leiband geschikt zijn om deze Cerberus in bedwang te houden. Wat Griekenland nodig heeft is een hondenfluisteraar, niet een dompteur. Zelfs de ministers van financiën van de eurolanden die op 9 februari ’s avonds bijeenkwamen om nog eens van gedachte te wisselen over het besluit van de trojka zullen ontdekken dat de zak met hondenbrokken zo goed als leeg is. Van hen mag Griekenland nog even goed nadenken hoe het land nog eens 325 miljoen euro extra gaat bezuinigen. Papademos deed op de televisie een dramatische oproep aan het parlement om toch vooral in te stemmen met de bezuinigingen, omdat Griekenland ‘aan de rand van de afgrond staat’.  Pas als het parlement akkoord zou gaan, wordt er groen licht gegeven. En het parlement ging akkoord, onder luid protest van een aantal parlementariërs die tegenstemden en meteen op non-actief werden gezet omdat hun stemmen ‘tegen het partijprogramma ingingen’. Buiten waren er hevige rellen, ontlaadden zich woede en frustratie, gingen anarchistische en communistische groepen met elkaar op de vuist, al dan niet aangestuurd door hen die belang hebben bij chaos. Er vielen vele gewonden en tientallen gebouwen werden in brand gestoken, waaronder een aantal banken. Of de toezegging van de dertig miljard euro uitstel van het fallissement van Griekenland betekent zal de nabije toekomst uitwijzen. Griekenland lijkt het proefmodel te zijn van de machtselite. In ieder geval zullen de Griekse politici in verband met de naderende verkiezingen naar twee partijen moeten luisteren: die van het volk en die van de trojka, met de mogelijkheid dat ze zelf in de tussenruimte zullen verdwijnen.
Variatie op Socrates
Konden al die knappe economen niet voorzien wat er nu gebeurt? Is Europa niet eindeloos meer dan een door de machtselite gereduceerde financiële melkkoe? Zouden we met een variatie op Socrates niet beter kunnen zeggen: ‘Beste Grieken, als jullie werkelijk denken dat voor ons het leven alleen maar om geld draait en dat wij door al die financiële ellende samen met jullie ten onder zouden moeten gaan, terwijl we allemaal weten dat geld alleen maar gebakken lucht is, is het dan niet veel beter om dit probleem in oprechte vriendschap voor eens en altijd samen op te lossen?’ Mogelijk zouden er dan voortaan Olympische Spelen gehouden kunnen worden zonder terreurdreiging en zonder de noodzaak om het leger, de politie of drones in te zetten. Dan zou waarschijnlijk zelfs Zeus het niet meer in zijn hoofd halen om, vermomd als stier, Vrouwe Europa te ontvoeren, zoals eens in het verre verleden gebeurde.



Economische crisis voorzien?
In januari van dit jaar startte Commissie de Wit met de openbare verhoren van hen die betrokken waren bij de verkoop en aankoop van ABN-Fortis. Tijdens die verhoren hoorden we herhaaldelijk de opmerking dat niemand de grote economische crisis had kunnen voorzien. Nout Wellink zei het ook verschillende keren.
Toch voorzagen Wellink en de economen van de ECB eind 2008 een ‘economische krimp’. Men was dus gewaarschuwd. En in een tv-uitzending van NOVA op 12 december 2008 verklaarde Arthur Doctors van Leeuwen, oud-voorzitter van de AMF (Autoriteit Financiële Markten), dat toezichthouders onvoldoende op de hoogte zijn van de ‘grote verknooptheid’ van de financiële sector als geheel. Hoe goed waren de financieel deskundigen trouwens op de hoogte van de dramatische gebeurtenissen rond de verkoop en aankoop van ABN-Fortis? Gaan er na hernieuwde vragen van Commissie de Wit nu procedures opgestart worden waardoor alles tot op de bodem wordt uitgezocht? Zijn we toch voor een paar miljard opgelicht? Zijn er vergissingen gemaakt met een paar nullen? Of was alles okay omdat men met elkaar had afgesproken dat alles okay was?
  
Sinistere rol van de centrale banken en de Federal Reserve
Eigenlijk waren we dubbel gewaarschuwd, want de toezichthouders zagen wel de desastreuze gevolgen van de geldpolitiek van de Amerikaanse centrale banken, dat als het zwaard van Damocles boven iedere regering hing. De Federal Reserve (FED) bestaat immers uit een aantal particuliere banken, die noch door de burger, noch door de Amerikaanse regering zijn ingesteld. (Marcel Messing, Het huis op de rots gebouwd
, 2010, p. 134-144.)

De FED is een geweldige schuldmachine, die ervoor heeft gezorgd dat de gouden standaard ‘verdween’ en er papiergeld en digitaal geld voor in de plaats kwamen. Een meesterlijke goocheltruc, die echter dramatische gevolgen heeft voor heel de wereld.
De bankiers van de FED zijn persoonlijk niet aansprakelijk. Ze zorgen voor enorme schuldenlasten, scheppen virtueel geld uit het ‘niets’ en krijgen hun werkelijke geld van de burger, dat ze vervolgens tegen hoge rente uitlenen aan vooral commerciële banken, onder andere in Europa. 
President Franklin Delano Roosevelt (1882-1945) was de eenendertigste president van de VS en  – zoals de meeste Amerikaanse presidenten – een hoogingewijde vrijmetselaar (32ste graad)  . Op 21 november 1933 schreef hij in een brief aan een zakenpartner: ‘De echte waarheid van de kwestie is [bedreiging van de republiek door de onzichtbare regering van internationale bankiers], zoals jij en ik weten, dat een financieel element (curs. M.M.) in de grote instellingen de regering al sinds de dagen van Andrew Jackson in bezit heeft genomen.’ (Perloff, The Shadows of Power, 19927, blz. 3-4) Roosevelt zelf echter, had grote persoonlijke belangen bij een aantal banken.
Andrew Jackson (1767-1845) was de zevende president van de VS en eveneens 32ste graad vrijmetselaar. Hij verzette zich heftig tegen de economische privileges van de geldaristocraten, onder andere door de opheffing van het charter van de United States Bank (1837), die onder controle stond van de Rothschilds. (Perloff, blz.20) Deze maatregel, waarvoor Jackson enkele keren met de dood werd bedreigd, maakte hem populair onder het volk, dat in hem een beschermer van zijn belangen zag. Dit bankcharter was de eerste poging om Amerika op te zadelen met een particuliere centrale bank. Met de wettelijke bekrachtiging van de FED in 1913 is deze poging echter gelukt en wist dit ‘financieel element’ in diverse lagen van de regering te infiltreren.

 Dollarbiljet met bovenin de tekst 'FEDERAL RESERVE NOTE'

‘Iedere staatslening bewijst het onvermogen van de staat en zijn falen om zijn eigen rechten te begrijpen. De leningen hangen als het zwaard van Damocles boven het hoofd der regeringsleiders, die, in plaats van tijdelijk belastingen te heffen bij hun burgers, hun handen uitstrekken en om de weldaden van onze bankiers bedelen. Buitenlandse leningen zijn bloedzuigers, die nimmer van het regeringsorganisme verwijderd kunnen worden, tenzij ze er vanzelf af vallen of de staat ze met geweld van zich afschudt. Maar de staten zullen deze bloedzuigers niet van zich afschudden. Integendeel, ze zullen het aantal eerder vermeerderen, zodat ze tot slot onvermijdelijk aan deze zelfveroorzaakte aderlating te gronde zullen gaan. […] Een lening is de uitgave van staatsobligaties, die de geldelijke verplichting met zich meebrengt een rente te betalen die evenredig is met de geleende som geld. Als er vijf procent voor de lening betaald wordt, zal de staat in twintig jaar een gelijkwaardig bedrag betaald hebben aan rente als de aanvankelijk geleende som geld. In veertig jaar heeft de staat dit bedrag tweemaal betaald; in zestig jaar is de geleende som verdrievoudigd, terwijl de lening nog steeds een onbetaalde schuld blijft.’
Uit: Protocol 20
Of men de Protocollen al dan niet aanvaardt als een blauwdruk van de machtselite, een eenvoudig rekensommetje laat al gauw zien hoe bijvoorbeeld de nabije toekomst van  Griekenland eruit zal zien. Griekenland heeft een torenhoge staatsschuld en is inmiddels volledig in de greep van de ECB, het IMF, de Wereldbank, de FED en een aantal andere banken. Welk land volgt? Protocol 20 gaat er trouwens van uit dat ons ‘dierlijk brein’ het spel van ‘staatsleningen’ en rente niet eens zal doorhebben. Wat een bescheidenheid!
Nu is ook in één keer te begrijpen waarom menig grote bank boven alle andere gebouwen in grote steden uittorent. Van ‘hoeksteen’ tot ‘topsteen’ zijn de banken gebouwd met het geld van de burgers, die de banken kennelijk dankbaar moeten zijn voor de hoge rente op hun leningen. Waar de burgers met een beperkte ruimte moeten woekeren, woekeren veel banken met hún geld.
Malafide praktijken
Alleen al in de VS is de nationale schuld 4700 keer groter dan toen de Federal Reserve in 1913 werd opgericht. Lees het informatieve boek van de bekende onderzoeker, auteur en filmer Edward Griffin The Creature from Jekyll Island. A Second Look at the Federal Reserve (1994).

     Edward Griffin

Schokkend is ook het boek Das Greenspan Dossier. Wie die US-Notenbank das Weltwährungssystem gefährdet (2004) van financieel deskundigen Roland Leuschel en Claus Vogt. De auteurs leggen de wereldwijde speculaties bloot die plaatsvinden op de geld- en huizenmarkt en laten zien hoe er bijvoorbeeld bij het verlenen van rente en goedkope (hypotheek)leningen allerlei malafide praktijken plaatsvinden. Volgens hen ligt de hoofdverantwoordelijkheid van dit wanbeleid volledig bij voormalig president van de FED, Sir Allan Greenspan.
Senator Ron Paul en de FED
Senator Ron Paul, voor de tweede keer kandidaat voor het Amerikaanse presidentschap, maar  door de mainstreammedia, Republikeinen en Democraten steeds weer geboycot tijdens de verkiezingsstrijd, beschrijft in zijn boek End the FED (2009) hoe groot de macht van de FED is. Al jaren verzet hij zich moedig hiertegen. Herhaaldelijk verklaart hij dat de huidige wereldwijde financieel-economische crisis te wijten is aan het economisch wanbeleid van de FED, dat berust op kapitalistische dogma’s, die ook de oorzaak waren van de Grote Depressie in de jaren dertig.

 Ron Paul

Vooral Greenspan kreeg scherpe kritiek van Ron Paul. De opvolger van Greenspan bij de FED, Benjamin Bernanke, trok niet voor niets op 8 november 2002 in een toespraak ter gelegenheid van Milton Friedmans negentigste verjaardag (noodgedwongen) het boetekleed aan en verklaarde dat de Grote Depressie inderdaad aan de FED te wijten was. (Messing, 2010, blz. 137)

Atzmon over Greenspan
Atzmon spreekt in zijn boek The Wandering Who? A Study of Jewish Identity Politics niet alleen over het joodse geloof en de staat Israël, maar ook over de economie. Over Greenspan, die net als Bernanke het zionisme steunt, schrijft hij: ‘Greenspan is geen amateur-econoom, hij weet wat hij aan het doen was. Hij wist heel goed dat zolang als Amerikanen het goed doen, huizen kopen en verkopen, dat hun president [G.W. Bush] dan kon doorgaan met het verwezenlijken van de “Wolfowitz doctrine” en de PNAC-filosofie, met het vernietigen van de “slechte Arabieren” in naam van de democratie, het liberalisme, de ethiek en zelfs van de “rechten van de vrouw”.’ (2011, blz. 27)

Wie zich verder wil verdiepen in de (wereld)economie kan diverse artikelen lezen van econoom, bedrijfsadviseur en oud-bankier Ad Broere op de website www.wijwordenwakker.org
. Raadpleeg vooral zijn website www.adbroere.nl. Vanuit een grote kennis van de (wereld)economie zet hij uiteen hoe de bankwereld in elkaar zit, stelt wezenlijke vragen bij economische dogma’s, kiest bewust voor ‘een menselijke economie’, beschreven in zijn gelijknamige boek, en reikt een aantal radicaal andere mogelijkheden aan om met geld en met elkaar om te gaan. Zijn laatste boek, Ending the Global Casino, heeft vele ogen geopend.

Wel degelijk vele waarschuwingen
Er waren dus wel degelijk vele waarschuwingen dat het zou misgaan met de wereldeconomie. Er waren zelfs duidelijk signalen dat de Amerikaanse economie op weg is naar een faillissement. En al jaren werd er overal ter wereld hevige kritiek gegeven op de grote banken met hun bonuscultuur.

Worden we nog niet wakker wanneer eind januari 2012 Stephen Hester, ceo van de Royal Bank of Scotland
(RBS) en opvolger van de omstreden Sir Fred Goodwin, boven zijn salaris van 1,2 miljoen pond ook nog eens een bonus krijgt van ruim 1 miljoen pond + het vooruitzicht van nog eens 8 miljoen pond als beloning voor zijn werkzaamheden ? (The Wall Street Journal, 27 januari) En dat terwijl er voor deze bank een ingrijpende reorganisatie op komst is en er straks een paar duizend mensen op straat staan. 
Twee dagen later deelde Goldman Sachs nog een bonus uit van 2,5 miljoen dollar aan zijn topbankier en stelde Barclays voor om bestuursvoorzitter Bob Diamond een bonus van 10 miljoen pond te geven. Een diamanten handdruk? Intussen klinken in Nederland geluiden vanuit de SP en de PvdA om álle bonussen bij de banken en verzekeringsmaatschappijen af te schaffen. Maar rechtgeaarde liberalen en conservatieve christenen zullen zo’n voorstel niet gauw steunen. Minister Jan Kees de Jager vindt de voorstellen te ver gaan. Hij hoopt op het ‘zelfregulerend vermogen’ van bedrijven en banken. En gelijk heeft hij, want hún vermogen reguleert zichzelf al jaren…  Krishnamurti zei eens, dat een te groot inkomen een vorm van geweld is.

Dreigende ineenstorting van de wereldeconomie
Wie het boek Power of Money. Rise and Decline of the American Century van F. William Engdahl (2008) heeft gelezen, had op de hoogte kunnen zijn van de malaise die al een tijd aan de gang is. Engdahl was niet de enige die deineenstorting van de wereldeconomie voorzag
. Tegelijkertijd legde hij bloot wat er zich achter de schermen van de machtselite afspeelt.



Vooraanstaande Duitse economen, zoals Wilhelm Hankel, Wilhelm Nölling en K.A. Schachtsneider hebben al jaren kritiek op de EU, de euromanipulaties en de vele leugens rondom het redden van de euro en de eurozone, beschreven in hun boek Das Euro-Abenteuer geht zu Ende (2011).
Ook kritisch zakenman en beurscommentator Wolfgang Köhler waarschuwde jaren geleden voor de dreigende ineenstorting van de wereldeconomie vanwege de gecorrumpeerde geld- en goederenmarkt (Wall Street Panik. Banken ausser Kontrolle, 2008). De bekende econoom Antony C. Sutton
 waarschuwde al in 1995 in zijn boek The Federal Reserve Conspiracy voor de macht van de FED en de negatieve gevolgen die deze zou krijgen op de wereldeconomie. In diverse andere boeken beschrijft hij de grootschalige manipulaties van Wall Street, dat rechtstreeks betrokken is bij vele oorlogen. Sutton heeft als geen ander de wereld herhaaldelijk gewaarschuwd voor de gevolgen van een gecorrumpeerde wereldeconomie. Zijn boeken zouden verplichte literatuur moeten zijn voor ministers van financiën, parlementariërs, goedwillende bankiers, studenten in de economie en politieke wetenschappen.In 1984 waarschuwde financieel deskundige Herbert Amstrong voor een chaos in de nabije toekomst, die ‘plotseling, als een flits uit de hemel’, over heel de wereld zou komen met grote gevolgen voor miljarden mensen.
Welke boeken lezen topbankiers en politici die verklaren dat niemand dit alles heeft kunnen voorzien? Wie zijn hún adviseurs? Of wist een aantal van hen wel wat er aankwam?

‘Samenzweringstheoretici’
Moeiteloos kunnen we nog tientallen titels van boeken aandragen en namen van vele economen noemen die al jaren geleden de economische malaise zagen aankomen. 
En een aantal onderzoekers dat zich diepgaand bezighoudt met de verborgen achtergronden van de politiek en de wereldeconomie voorzag dit ook al jaren. Ondanks de tegenwind die ze voortdurend kregen en ondanks het feit dat ze door de mainstreammedia het etiket ‘samenzweringstheoretici’ of ‘complotdenkers’ kregen opgeplakt, ontdekten zij, op grond van feitenmateriaal, dat alle grote beslissingen in de wereldpolitiek en de wereldeconomie door de machtselite van A tot Z wordt gepland. Niets in de wereldpolitiek gebeurt toevallig. Dat zei de derde Amerikaanse president en vrijmetselaar (32ste graad) Thomas Jefferson (1743-1826) al.

 Thomas Jefferson

En hij zorgde er persoonlijk voor dat dit ook klopte. Het negeren, bespotten, brodeloos maken of bedreigen van klokkenluiders in de afgelopen jaren werd vooral door de machtselite gevoed, ondersteund door de media. Stel je voor dat iemand alle stoeptegels gaat optillen en daar een nest schorpioenen ontdekt?

Maar het blijven ontkennen of bespotten van hen die na grondige studie ontdekten dat er wel degelijk sprake is van een samenzwering, zou ons de komende tijd wel eens noodlottig kunnen worden en kunnen bijdragen tot de vernietiging van een groot deel van de wereld. Zij die op integere wijze jarenlang onderzoek deden, hebben iets te melden wat velen liever niet willen zien. Het is niet alleen riskant als men de resultaten van klokkenluiders niet eens onderzoekt, maar het getuigt ook van een zekere arrogantie. Maar zij die de touwtjes in handen hebben, zullen straks ook degenen die de klokkenluiders negeerden, zonder enig mededogen aan de kant schuiven. Inmiddels wordt onze vrijheid in versneld tempo gegijzeld. Er is sprake van een wereldwijde aanslag op iedere vorm van menswaardig leven. Stevige woorden? Inderdaad. Maar hier sta ik en ik kan niet anders.

Geïnstitutionaliseerde fraude en financiële manipulaties
Recentelijk verscheen van de bekende econoom Michel Chossudovsky en van analist van de wereldeconomie Andrew Gavin Marshall het boek The Global Economic Crisis. The Great Depression of the XXI Century. Daarin tonen zij aan dat de ‘meltdown’ van de financiële markten het resultaat is van geïnstitutionaliseerde fraude en financiële manipulaties en dat de ‘economische crisis’ vergezeld gaat van een wereldwijd proces van militarisering, een ‘oorlog zonder grenzen’, geleid door de VS en het NAVO-bondgenootschap. Diep in hun hart vermoeden tallozen dat er een gevaarlijk spel wordt gespeeld. Maar velen durven dit (nog) niet te zeggen, verkeren (nog) in een lethargie of in een halfslaap, verkiezen ervoor onwetend te blijven of zijn gewoon te bang of te laf om hun mening naar voren te brengen. Dat zou hen wel eens kunnen opbreken als zij in een nacht van onwetendheid in de gespannen valstrikken lopen, verblind door de koplampen van big brother. Dan is er voorlopig geen ontsnappen meer mogelijk.
 
Onderzoeker Jim Marrs toont in zijn boek The Trillion-Dollar Conspiracy (2011) aan dat de ineenstorting van de wereldhandel en de economie van A tot Z door de machtselite gepland is om de weg voor te bereiden voor de laatste stap: realisering van de nieuwe wereldorde, een fascistische wereldstaat waarin de mens slaaf zal zijn of verwordt tot een zombie. Een wereldregering en een wereldleger zullen er tegen die tijd voor gezorgd hebben dat de onafhankelijkheid van individuele staten volledig verdwenen is.

Nogmaals de Protocollen
Slaan we de Protocollen er nog eens op na, die ruim honderd jaar geleden het licht zagen.


 
‘In plaats van de huidige regeringen zullen we een monsterregering creëren, die de bovengouvernementele regering [wereldregering] zal heten. Haar handen zullen zich als tangen naar alle kanten uitstrekken, zodat deze reusachtige organisatie niet kan falen om alle volken te onderwerpen.’
Protocol 5 (slot)
‘Om bovenstaand plan [de bovengouvernementele regering] te realiseren, is het noodzakelijk om de militaire macht en de politiemacht te intensiveren. Behalve onszelf hebben we in alle landen niet meer nodig dan de massa van het proletariaat, enkele miljonairs die ons gunstig gezind zijn, politieagenten en soldaten. We moeten via Europese connecties in heel Europa, maar ook in andere continenten, onrust, tweedracht en haat creëren. Dat levert twee voordelen op. Ten eerste zullen we alle landen binnen onze invloedssfeer houden, aangezien ze zich goed realiseren dat wij de macht hebben om naar believen wanorde te creëren of de orde te herstellen. Zo zullen alle landen ons beschouwen als een noodzakelijke lastpost. Ten tweede zullen we door middel van intriges alle draden die we tussen de regeringen hebben gesponnen, verwarren door politieke overtuigingen, economische verdragen of financiële contracten. Om ons doel te bereiken, moeten we bij de onderhandelingen en transacties sluw te werk gaan, maar in de zogenoemde ‘ambtelijke taal’ veinzen we precies het omgekeerde en doen we ons oprecht en redelijk voor. Op deze wijze zullen de volken en regeringen, die wij hebben bijgebracht naar de dingen te kijken zoals wij die hun laten zien, ons nog als weldoeners en redders van de mensheid beschouwen. (…)
Succes in de politiek ligt in de geheimhouding van haar ondernemingen. De daden van diplomaten hoeven niet overeen te stemmen met hun woorden. (…)
Om ons systeem van onderwerping van de regeringen van Europa in het kort samen te vatten, zullen we één van hen onze macht tonen door aanslagen en terreur (…).’
Uit: Protocol 7
‘We zullen ons omringen met een grote groep bankiers, industriëlen, kapitalisten en vooral met miljonairs, omdat uiteindelijk alles door cijfers wordt beslist.’
Uit: Protocol 8
‘Wij zullen de beurzen vervangen door machtige staatskredietinstellingen, die als taak hebben de koers van de waardepapieren vanuit het gezichtspunt van de regering te bepalen. Deze instellingen zullen in staat zijn op één dag vijfhonderd miljoen waardepapieren op de markt te gooien. Op deze wijze zullen alle industriële ondernemingen van ons afhankelijk worden. U kunt zich voorstellen welke macht we daardoor verkrijgen.’
Uit: Protocol 21
Bankiers als regeringsleiders
En terwijl in Italië de glimlach op het gefacelifte gelaat van Berlusconi wegstierf en tallozen begonnen te beseffen dat deze mediamagnaat en manipulator, eigenaar van AC-Milaan (de meeste voetbalclubs zijn eigendom van oligarchen of mediamagnaten), feestbeest, voormalig lid van de beruchte P2-loge en verdacht van contacten met de maffia, hen had opgelicht, stond de volgende premier al klaar.



Gekozen door de bankiers, niet door de bevolking! Monti werd de enig keurige en betrouwbare man genoemd die het land kon redden en regeren. De angst dat de Italiaanse economie zou instorten, versterkt door manipulerende ratingbureaus als Fitch, Moody’s en Standard & Poors (S&P), die goede contacten onderhouden met banken en topbankiers, zat er stevig in. Dus liet de bevolking zich gedwee leiden door ‘wijze technocraten’. Was Papademos topadviseur van Goldman Sachs, Monti werkte er en is er nog steeds topadviseur
. Een salaris heeft hij niet nodig. Zijn bonussen zijn meer dan toereikend. Televisieprogramma Brandpunt kreeg het ook in de gaten.
Thomas Jefferson, die overigens uitstekende contacten onderhield met Adam Weishaupt en met Franse en Amerikaanse vrijmetselaarsloges die zowel bij de Franse als bij de Amerikaanse Revolutie betrokken waren, zei ooit: ‘Ik geloof dat de banken gevaarlijker zijn voor al onze vrijheden dan een slagvaardig leger.’

Precies op het juiste moment
Het spel wordt knap gespeeld, maar soms zo brutaal, dat het ook begint op te vallen bij hen die nog niet wakker waren.
Precies op het juiste moment laten de ratingbureaus van zich horen. (http://adbroere.nl/web/nl/columns/het-schaakspel-gaat-door.php
) Ook al wordt aan hun macht straks ingeboet door een wet, waardoor ze voortaan verantwoording zullen moeten afleggen over al hetgeen ze zeggen en doen, zal een dergelijk wetsbesluit te laat komen.
Precies op het juiste moment laat de president van de Centrale Bank, Trichet (en later Draghi) zijn bezorgde stem horen. Precies op het juiste moment spreekt Barosso. En precies op het juiste moment wordt de zoveelste val of lichte stijging van de koersen meegedeeld, waarop de beurzen reageren. Staatsschulden, kredieten, aandelen, koersen, hypotheken, obligaties… We zullen in Europa hoe dan ook nog meer moeten bezuinigen. Maar geld voor wapens en oorlogen is er blijkbaar genoeg. Vergeet niet dat de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad tevens de grootste wapenleveranciers over heel de wereld zijn. Voor onze veiligheid, natuurlijk. Hoe reageren de christelijke partijen hierop? ‘Oog om oog, tand om tand?’ Of: ‘Wie naar het zwaard grijpt zal er door omkomen?’
Spanje in de gevarenzone
Spanje verkeert ook al in de gevarenzone. De nieuwe Spaanse premier Mariano Rajoy, trok eind vorig jaar als nieuwe minister van economie Luis de Guindos aan. De Guindos werd in april 2006 door Lehman Brothers benoemd tot ceo financiële zaken in Spanje en Portugal. Lehman Brothers is de Amerikaanse zakenbank, die in september 2008 instortte, wat de start betekende van een wereldwijde economische crisis.

Mariano Rajoy

Na zijn baan bij Lehman Brothers werd De Guindos benoemd tot ceo van de firma Nomura Securities, eveneens voor Spanje en Portugal. Nomura Securities is een onderdeel van Nomura Holdings Inc., die delen van Lehman Brothers opkocht en sinds 2009 een enorme uitbreiding doormaakte in Europa, de VS en Azië. Strateeg van de holding is Jens Nordvig van Goldman Sachs. De koosnaam voor Nomura is Gulliver, genoemd naar de Gulliver uit het boek Gullivers reizen van Jonathan Swift, die op het eiland ‘Brobdingnag’ in contact kwam met reuzen.

Ook Guindos onderhoudt uitstekende contacten met de grote banken, waaronder vooral Goldman Sachs – de Rotschildbank die Spanje poogt te bezetten. Vlak voor het eind van 2011 lieten de Centrale Bank van Spanje en de Spaanse premier weten, dat het in het komende kwartaal allemaal nog erger zou worden. Naast de aangekondigde bezuinigingen van 16,7 miljard, zou er mogelijk nog eens 10 miljard euro extra bezuinigd moeten worden. De kans op een stevige recessie of zelfs depressie wordt immers met de dag groter. De hongerige muilen van de grote banken zullen straks weer gevuld moeten worden. Maar met een werkeloosheidscijfer van tegen de 25% kunnen de technocraten in Spanje heel wat bereiken. Gaat de pelgrimsroute van Mariano Rajoy, geboren in Santiago de Compostela, straks eindigen in Brussel? Of in Rome?

Occupybeweging geïnfiltreerd?
Times riep eind 2011 alle mensen die bij de Arabische lente en de Occupybeweging betrokken waren uit tot ‘personen van het jaar’. Maar achter hen die zich (onwetend) uit lieten roepen tot ‘personen van het jaar’, staan de marionettenspelers die aan de draadjes van vele goedwillende en diepverontwaardigde Occupiers trekken, zonder dat die het goed beseffen. Toen er overwegend vredelievend werd gedemonstreerd en sommige Occupiers riepen waar toch al die ‘complotdenkers’ waren toen zij protesteerden, beseften velen van hen niet dat ze speelbal waren van een listig opgezet spel.



Juist omdat deze Occupiers weigeren achter de schermen te kijken, konden de ‘Occupiers’ van de grote banken hun slag slaan.
Overigens, achter de coulissen, meestal buiten het bereik van de camera’s, werd er door de politie vaak hard gemept en werd er zelfs pepperspray in de ogen van de demonstranten gespoten. Helaas, de Occupybeweging werd gemanipuleerd en geïnfiltreerd. Alweer een complottheorie? Lees het artikel‘The Neo-Marxist Globalist Engineers of Leaderless Occupy Wall Street’
.



Orde uit chaos
Is het trouwens niet merkwaardig dat nogal wat vertegenwoordigers van de machtselite de inmiddels hier en daar tanende beweging van de Occupiers steun(d)en? Obama, Soros, Gorbatsjov, Hillary Clinton (allen lid van de Trilaterale Commissie)… Zelfs diverse topbankiers en miljardairs toonden begrip voor hen. De kleine groep Occupiers in het besneeuwde Davos werd minder gevreesd dan mogelijke oproerkraaiers uit andere circuits, voor wie een grote politie- en legermacht klaarstond voor het geval het uit de hand zou lopen. Veel Occupiers beseffen niet dat zij slechts een trede zijn van de aanloopsteiger waarover de machtselite glimlachend loopt om haar eigen plannen te realiseren: de nieuwe (financiële) wereldorde, die zich in de chaotische toestand van Europa steeds scherper begint af te tekenen.
De tijd is niet meer ver weg dat de machtselite af wil van de herrie, de onvrede, demonstraties, talloze vergaderingen – in hun ogen de laatste ‘uitwassen’ van de democratie. These, antithese, synthese, zoals we gezien hebben. Eerst wanorde en grote problemen creëren en vervolgens de oplossing aanreiken voor al die problemen. Om rust te krijgen, zullen maar weinigen die oplossing weigeren. Ordo ab chao, orde uit de chaos. De (nieuwe) wereldorde zal oprijzen uit de zelfgeschapen chaos.

 

Nee, de Occupybeweging ontstond niet ‘spontaan’ en functioneert ook niet zonder leiders, zoals velen menen. De Occupybeweging wordt vaak vergeleken met de revolutionaire beweging van de Arabische lente. Maar ook de Arabische lente was al jaren geleden voorbereid. Lees het PNAC-programma. Al vóór 9/11 was gepland welke ‘schurkenlanden’ in de komende tijd aangevallen zouden worden. Om dat te kunnen realiseren, moest er door geheime diensten en corrupte politici hard gewerkt worden om via bedrog en verraad het juiste klimaat te creëren om een land binnen te vallen, bijvoorbeeld om er democratie te brengen of vanwege humanitaire acties. Historicus Arno Mayer zei meteen na het dramatische gebeuren van 9/11, dat Amerika zich sinds 1947 ‘van alle landen het meest schuldig heeft gemaakt aan “preventieve” staatsterreur en ontelbare andere “schurkenacties”, wat voor onnoemelijk veel leed heeft gezorgd, “altijd in naam van democratie, vrijheid en gerechtigheid”.’(Chomsky, 2008, blz. 123)
‘Ons motto is macht en hypocrisie. Enkel macht zegeviert in de politiek, vooral als ze verborgen is in talenten die nodig zijn voor staatslieden. Geweld moet de stelregel zijn, list en huichelarij de regel voor de regeringen die hun kroon niet willen neerleggen aan de voeten van de vertegenwoordigers van de nieuwe macht. Dit kwaad is het enige middel om het goede doel te bereiken. Daarom moeten we niet terugdeinzen voor omkoperij, bedrog en verraad, als we daarmee ons doel kunnen bereiken. In de politiek is het noodzakelijk om zonder aarzelen een anders eigendom a te pakken, als we hierdoor onderwerping en macht kunnen bereiken.’
Uit: Protocol 1

‘Wanneer wij uiteindelijk aan de macht zijn gekomen door middel van revoluties, die we zo in elkaar zetten dat ze tegelijkertijd in alle landen zullen plaatsvinden, waarna onmiddellijk alle bestaande regeringen officieel als onbekwaam worden verklaard (wat misschien pas na een eeuw kan gebeuren), zullen we erop toezien, dat tegen ons geen samenzweringen worden beraamd. Om dit te realiseren, zullen we iedereen die de wapens tegen onze regering opneemt meedogenloos ter dood brengen. (…)
We zullen een wet aannemen waardoor alle leden van geheime organisaties uit Europa, dat het centrum van onze regering zal zijn, verbannen zullen worden.’
Uit: Protocol 15

Het uiterst gevaarlijke spel dat de machtselite op het schaakbord van de wereld speelt, dreigt uit te monden in een mondiaal conflict dat kan leiden tot een nieuwe wereldoorlog. Het zal echter mede van ons bewustzijn afhangen of dit gebeurt. Immers, de kracht van de geest is allesbepalend in het universum. Als we deze in licht en liefde weten te mobiliseren is er nog een mogelijkheid. Dat is het thema van het vierde en vijfde (tevens laatste) deel van deze nieuwsbrief.


© Marcel Messing, 13 februari 2011

Bron: http://marcelmessing.intelly.nl/content.asp?m=M8&s=M58&l=NL