Nieuwsbrief oktober 2018‘Geluk vraagt niet om
een lange zoektocht. Geluk is tijdloze aanwezigheid, die alleen maar
ontdekt en ontsluierd hoeft te worden. Maar onze eindeloze verlangens,
illusies en zelfzucht bedekken de innerlijke parel van geluk. Deze parel
symboliseert ‘de oorspronkelijke mens’, die ‘uit de zee van verlangens
moet worden opgedoken’, schreef de gnosticus Mani (3de eeuw). En de
Perzische soefi-meester Jalal-ud-Din R¬umi (13de eeuw) dichtte: ‘Waarom
ben je zo betoverd door deze wereld, terwijl zich diep in jou een
goudmijn bevindt?’ Het is de ‘schat in de akker’ (ons lichaam), waar
Jezus herhaaldelijk over spreekt en die we telkens opnieuw vergeten door
onze eindeloze verlangens naar andere dingen.’
Uit:
Met een glimlach de wereld rond’
Nog maar enkele wekenNog
maar enkele weken en Marijke en ik mogen u begroeten in Rosmalen,
Zeijen en Oostkamp, waar het nieuwe boek ‘Met een glimlach de wereld
rond’ gepresenteerd zal worden. Wezenlijke thema’s als het geheim van
geven en ontvangen, zaaien en oogsten, haast en stress, tijdloos geluk,
ouderdom, jeugd en sterven, troost en de Trooster, zullen besproken
worden, ondersteund door een Powerpoint en muziek. Een programma waarin
een traan en een glimlach samengaan. Honderden mensen hebben zich al
ingeschreven. Alle reden om ons te verheugen op een sfeervol samenzijn.
In Rosmalen en Zeyen zijn nog een paar plaatsjes vrij. In Oostkamp (B)
is de grote zaal ‘volzet’ en er is al een wachtlijst.
Informatie en aanmelden hierJa, er is een pad tot bevrijding!Nu
iedereen ervaart dat de spanningen in de wereld toenemen, dat er een
soort beslissende (eind)strijd aan de gang is tussen de krachten van het
licht en de duisternis, is het van wezenlijk belang dat we niet uit het
oog verliezen wat de ware menselijke bestemming is, dat er een absoluut
doel in het hele scheppingsgebeuren is. We hebben ondanks de
omstandigheden in de wereld ook grootse kansen om
juist nu ons
ware wezen te realiseren, manifest te laten worden als schitterend licht
in deze duistere tijd. In feite hoeven we niets te vrezen als we
beseffen waar alle lijden en verdriet vandaan komen, als we ons
innerlijk vertrouwen maar behouden. Wanneer we bewust worden dat ons
lichamelijk bestaan gebonden is aan vergankelijkheid, aan het proces van
ouder worden, dood en wedergeboorte, ja dat
alles wat naam en
vorm heeft sterfelijk is, kunnen we met hart en ziel verstaan wat
blijvend is, onvergankelijk, onsterfelijk. Ja, er is een pad tot
bevrijding! Hier en nu. Altijd!
Katharen en innerlijke christosToen
Marijke en ik jaren geleden voor de eerste keer op bijna 1000 meter in
de bergen van de Ariège woonden werd er bijna wekelijks zeer veel
onderzoek gedaan naar de katharen, de christenen die vanuit de verborgen
leringen van de Jezus (wiens oorspronkelijke naam Jeshua was), het pad
van bevrijding kenden én gingen. Zoals het Griekse woord
chrestoi ‘goede mensen’ betekent en betrekking had op de oorspronkelijke christenen, zo werden de katharen door de bevolking
les bonhommes et les bonfemmes
genoemd, ‘de goede mensen’. Op hen kon je vertrouwen. Ze kenden het pad
van de innerlijke christos, legden nimmer een eed af, hun ‘ja was ja en
hun nee was nee’. Ze aten vegetarisch, erkenden man en vrouw als
gelijkwaardig, wisten van de wet van ‘zaaien en oogsten’ en
reïncarnatie, maar onderrichtten vooral hoe het onvergankelijke pad van
bevrijding gegaan kon worden. Ze leerden hoe de goddelijke essentie van
de mens weer verenigd kan worden met het Ene, de Trooster, de universele
ondeelbare Geest, God. Toen op 16 maart 1244 aan de voet van de
Montségur in het dorpje Montségur de zogenoemde ‘laatste’ ketters’
verbrand werden, waren de echte ketters diegenen die vol haat de
brandstapels aanstaken en niet de katharen. De Prins der duisternis
creëerde een genadeloze inquisitie en moordende kruistochten, die alleen
al in Occitanië, waar de Ariège een centrale streek in was,
honderdduizenden doden veroorzaakten. Een vreselijke misdaad tegen de
Liefde. Nimmer hebben de katharen echter geloofd in ‘twee goden’, een
goede en een kwade god. Zij waren zeer goed op de hoogte van de ‘twee
principes’ die werkzaam zijn in dit waarneembare universum. Op dieper
niveau is het de Vader (ongrond) die absolute goedheid en liefde is
(benoemd door Jacob Boehme), die dit alles doordringt. Voor de katharen
had het kwade geen absolute Existentie maar is een temporeel
verschijnsel verbonden met de val der engelen, meer bekend als de val
der wachters, geleid door Lucifer, door hen later ‘De Prins der
duisternis’ genoemd. Het zogenaamde geloof in twee goden werd door de
rooms katholieke kerk aangegrepen om de katharen te beschuldigen van
dualisme, een ‘ketterse overtuiging’ die met wortel en tak moest worden
uitgeroeid. Vandaar de inquisitie, folteringen, brandstapels en
kruistochten. Rome wist immers dat als de katharen ‘ware christenen’
niet werden uitgeroeid dit het einde van de rooms katholieke macht zou
zijn.
De kennis van het hartVia
de Esseense broeder- en zusterschap, die volledig op de hoogte was van
de geboorte van Jezus, werden voorbereidingen getroffen voor de
incarnatie van deze grote meester, waarover in vooral mijn boek
Parabels van Jezus, deel 2, veel over terug te vinden is, maar ook in deel 1 en 3 en in boeken als
Het Evangelie van Thomas en
Johannes van het Kruis.
Vanwege de vele vervolgingen, werd de voor onze wereld noodzakelijke
kennis van het hart, de gnosis, doorgegeven aan diverse andere
gemeenschappen van het licht, maar ook aan incarnaties die in dit aardse
bewustzijnsveld afdaalden om het pad van bevrijding in stilte of via
het woord te onderrichten aan hen die ervoor open staan. Een van hen was
Mani, die in de derde eeuw op gruwelijke wijze vermoord werd, toen zijn
invloed wereldwijde vormen aannam en duidelijk naar voren bracht wie en
wat voor hem de Christus was, de ware Trooster, waarover in mijn nieuwe
boek meer te vinden is.
Sleuteldragers van onuitroeibare wijsheidHet
zijn de gnostici, mystici en vele andere sleuteldragers van de
onuitroeibare wijsheid die steeds weer opnieuw het pad van bevrijding
onderrichten. Overal ter wereld. Zij staan in dienst van het Ene, zijn
alleen maar instrument, beroepen zich nimmer op hun daden.
Via o.a.
de Bogomielen kwam er een samenwerking tot stand met de katharen in de
Ariège, werd de geheime kennis over het innerlijke pad doorgegeven. Maar
ook via geheime manuscripten (o.a. van Maria Magdalena, Johannes,
Thomas en vooral van Jezus zelf) en via de overdracht ‘van mond tot
oor’. Tot op de dag van vandaag zijn zij aanwezig. Zichtbaar en
onzichtbaar, vanuit de onmetelijke tempel van de Geest. Christenen die
niet schromen vanuit de Christuskracht en de Christusliefde de oeroude
wijsheid en gnosis door te geven.

In
de middeleeuwen groeide de gemeenschap der katharen uit tot een
indrukwekkende geweldloze beweging die een absolute bedreiging voor Rome
was waar macht en luxe verraad was aan de
innerlijke christus
en aan Jezus de Christus. Zo werden tallozen die oprecht naar waarheid
zochten, misleid. In onze tijd is dit op tragische wijze steeds
duidelijker geworden. Tallozen voelen zich ernstig teleurgesteld door de
vele schandalen die aan het daglicht zijn gekomen. Vele goedwillende
priesters, broeders en zusters voelen een knagende eenzaamheid en pijn
in hun hart. Ook zij zoeken naar een uitweg. Hier past mededogen als
geneesmiddel voor al deze ellende.

De
katharen verafschuwden de strijd, waarin ze betrokken werden. Zelf
namen ze er nimmer actief deel aan. Hun leringen tonen overeenkomsten
met de
sila, de leefregels van de Boeddha, waar Mani van op de
hoogte was en reeds voor hem Jezus, die o.a. een tijd in boeddhistische
kloosters vertoefde voordat zijn openbare optreden in het voormalige
Palestina begon. De sluier die lange tijd over de ‘mysteriën’ hing, de
zogeheten ‘voorhang’ van de tempel, werd door Jezus op krachtige wijze
verscheurd, zodat sinds zijn komst als wereldleraar op deze planeet,
geïnspireerd door een kosmische kracht, eenieder die ‘van goede wille
is’, de
geheimenissen (mysteriën) kan leren kennen, begrijpen
en realiseren. Het ‘grootste mysterie’ was en is: ‘Christos ín ons’. In
talloze verhalen, parabels, mythische overleveringen, zangen van
troubadours enzovoort, is deze waarheid, zij het vaak gesluierd, terug
te vinden, met name in nog een paar graalverhalen die niet door de
machten van deze wereld zijn toegeëigend en gecorrumpeerd.

Ja, er is een pad van bevrijding! Het is er altijd geweest. Onvernietigbaar. Hier en nu.
Maar
het kreeg een bijzondere dimensie sinds het Christusgebeuren. In de
nabije toekomst hoop ik, Deo volente, in diverse boeken, nog een en
ander verder te kunnen uiteenzetten.
Voedsel voor de zielTijdens
de lezingen hopen we dingen naar voren te brengen, die hopelijk voedsel
zijn voor de ziel. Levensbrood, ofwel leringen voor de ziel, zo vaak
ontkend door verdwaalde Darwinisten en rationele wetenschappers, die het
bestaan van de ziel ontkennen. Zij doen de ziel af als een projectie of
een residu van een archaïsch geloof. In hun visie houdt het leven met
de dood volledig op. Wat alles doordringend Bewustzijn in werkelijkheid
is, is hen helaas niet bekend. Een mens kan werkelijk ontwaken aan zijn
ware staat van zijn, daarover informeert ons de oude wijsheid.
Licht zal overwinnenJa,
er is een weg tot bevrijding! Een weg om los te komen uit de matrix van
deze wereld, uit het taaie spinnenweb waarbinnen giftige krachten de
mens als voedsel voor hun machtsuitoefening uitbuiten en tot slaaf
maken. Maar daarvoor dienen wij eerst te beseffen hoezeer wij gevangen
zijn in het taaie spinnenweb dat deze wereld is en wie en wat de
krachten zijn die ons gevangen houden. Wie weet door te dringen tot het
goddelijk principe in het eigen hart, hoeft niets meer te vrezen als hij
of zij de weg naar binnen gaat. Zelfs de taaiste archontische krachten
moeten wijken voor de mens die zich overgeeft aan het Licht. En het is
het Licht dat altijd zal overwinnen, hoever ook de kwaadaardige plannen
van duivelse krachten al zijn voortgeschreden.

Als
een brullende leeuw trekt de tegenstander van het Licht nu door deze
wereld. Hij beseft dat zijn tijd van macht, onderdrukking, overheersing
ten einde loopt. Chaos en groot lijden zijn er het gevolg van. Laten we
geen makke schapen zijn die door valse herders worden bedrogen.
Bevrijding komt altijd van
binnenuit. Zelfs de goden, zo zegt
de Boeddha kunnen ons niet bevrijden. Dat geldt ook voor andere wezens
in dit universum die gebonden zijn aan het rad van samsara. Ja,
bevrijding komt van binnenuit. Als de kennis van het hart er is, als we
bereid zijn het pad naar binnen te gaan, worden we een
vreemdeling
in deze wereld. Toch wordt er gehandeld. Toch wordt er gedaan wat er
gedaan moet worden, maar dan vanuit Bewustzijn, vanuit het Ene.

Overal
sluipen er in deze tijd van verwarring ‘wolven in schaapskleren’ rond
die, zoals Jezus zei, ‘ter linkerzijde’ in de ‘schaapskooi’ inbreken.
Een term uit de mysteriën die verwijst op de machten van het ‘linker
pad’, die in het lichaam van de mens, de ‘schaapskooi’, inbreken, om de
mens op sluwe wijze te ontzielen, te veranderen in een on-mens, een
niet-mens, een zogenaamde ‘transhumane mens’.

Laten
we nimmer vergeten: in ons eigen hart rust de parel van licht. In het
geestelijk hart dat omhuld wordt door een stoffelijk hart, dat niet
zomaar een ‘pomp’ is en ieder moment vervangen kan worden door een
artificieel hart.
Het Licht zal overwinnen! Altijd!
Loskomen van alle verlangensAls we loskomen van
alle
verlangens, alle dogma’s, alle rommel in onze geest, alle
hersenspinsels van instituties die ons africhten om slaaf te blijven,
als we heel ons vertrouwen richten op waarheid, licht, liefde, dan
kunnen we met een glimlach de wereld rondtrekken, zelfs zonder ons huis
te verlaten. Lao Tze, de Boeddha en Jezus wezen daar al op.
Als we
het brandend vuur van verlangen blijven voeden met verdord kreupelhout
van onze geest, zal dit vuur ons keer op keer verteren en zal uit de as
van smeulend verlangen een nieuwe geboorte zichtbaar worden in ‘vlees en
bloed’, terwijl ‘vlees en bloed’ juist achter ons gelaten dienen te
worden.

Als
verlangens in deze wereld afnemen, ja zelfs gaan verdwijnen, blijft er
nog maar één verlangen over: terug naar huis, of beter nog: terug naar
thuis! Opgaan, versmelten in het Ene, Bewustzijn, Licht. Het goddelijk
vuur in ons hart laait dan hoger en hoger op, totdat lichtende vlammen
van zuiverheid uitwaaieren in het Licht zelf. Alles wat ‘naam en vorm’
heeft, zo leerde de Boeddha, is
vergankelijk. Daarom dienen we het
onvergankelijke,
het onsterfelijke, te zoeken en te realiseren. Niets hoeven we vast te
houden. Niets kunnen we trouwens vasthouden, ook ons ‘zelf’ niet.

Ja,
er is een weg! Ja, er is een weg tot waar geluk. Het is de weg van de
éénling, die alle dualiteit te boven gaat. Het is de weg van het sterven
vóór de dood. Dit is absoluut geen tragische weg. Integendeel. Het is
de weg van het beëindigen van alle lijden, de weg tot absolute eenheid,
de weg tot absolute vrede en vreugde, waar het boek ‘Met een glimlach de
wereld rond’, meer over tracht te vertellen.
Einde van de zoektocht‘In
de loop der jaren is er een einde gekomen aan mijn zoektocht naar de
essentie van het leven. Heel mijn leven gezocht, was ik al gevonden. De
sleutel die we in huis zijn kwijtgeraakt, maar buiten zoeken omdat we
menen dat daar meer licht is, is verborgen in ons hart. Het is juist die
zoekende beweging die ons verwijdert van onszelf. Er is niets te
zoeken. Iedere stap in het zoeken is een verwijdering van thuis-zijn in
jezelf. ‘Tussen ons en God lijken duizend sluiers geweven te zijn, maar
tussen God en ons geen één’, zegt Rumi. Of zoals Eckhart zegt: ‘Als we
één stap richting God zetten, heeft God er al duizend naar ons gezet.’
Er is geen afstand. We zijn allemaal voorbijgangers in een wereld die
voorbijgaat. Leven als éénling en doen wat er gedaan moet worden. Een
zachtjes sterven vóór de dood. Absoluut geen treurig iets. Het is
sterven aan de fata morgana van de veranderlijke wereld vol lijden. Het
einde van alle streven, alle willen.’ (Uit: Met een glimlach de wereld
rond)

Ja,
er is een weg, een ‘steile’ weg’, een ‘smal pad’, een pad ‘scherp als
een scheermes’, een pad, zo breed als een heerbaan. Een ‘weg van het
midden’. Een pad naar binnen. Want het heelal is in ons als het ware
Zelf. Ik ben niet wat ik lijk te zijn: het lichaam, deze tijdelijke
verschijning die vergankelijk is en door voor de meeste mensen verborgen
achtergonden gecreëerd is. Ik ben Dát. Niet als ego. Dát is in Mij.
Niet het mij van het ego, maar in het eeuwige Mij als Zelf, Bewustzijn,
onnoembaar, naamloos. En toch in alle namen.
TOT BINNENKORT!Met een hartegroet van Marijke en Marcel Messing
