Het coronavirus lijkt me tegenwoordig vooral de hersenen van onze beleidsmakers aan te tasten. Nadat ons land maandenlang in een strenge lockdown belandde, we daarna in een dwangbuis langzaam ons normale leven konden hervatten, meent men nu opnieuw de duimschroeven te moeten aandraaien. Wanneer men met de avondklok zelf toevlucht moet nemen tot de trukendoos van de fascistische bezetter, is het hoog tijd om dit alles fundamenteel in vraag te stellen.
Wat is hiervan immers de bedoeling? Oorspronkelijk was het ‘flatten the curve’, nu is het – ja, wat eigenlijk? Het is een illusie te denken dat corona ooit volledig zal verdwijnen, zelfs al komt er een vaccin. Het is dan ook zaak te leren leven met het virus, in plaats van het ten allen koste krampachtig te bestrijden. Mochten we over het ganse land een zone 30 installeren zouden we minder verkeersdoden hebben, wat het nog geen goed idee maakt. Desondanks hanteren we dezelfde krakkemikkige logica in de strijd tegen corona. Denk bijvoorbeeld aan de algemene mondmaskerplicht in het landelijke Kruisem, met 1 (!) besmetting in de afgelopen week. Gekker wordt het niet.
Ondanks alle zware maatregelen blijft België qua doden per capita veruit het slechtste land ter wereld. Zelfs met die kennis indachtig, grijpen we terug naar dezelfde tools die ons in deze weinig bewonderenswaardige situatie hebben gebracht. Misschien moeten we eens kijken naar Zweden en Nederland, die veel minder streng hebben opgetreden en die het er desondanks veel beter vanaf hebben gebracht.
Ouderen in een woon-zorgcentrum mogen opnieuw in eenzaamheid wat verder wegkwijnen, jongeren kunnen sport alvast nog een maand op hun buik schrijven én de economie wordt nog verder in gevaar gebracht. Het is allemaal op z’n best disproportioneel en eerlijk gezegd niets minder dan krankzinnig. De oplossing is allang veel erger en schadelijker dan het probleem.
Tegelijk is het ontstellend om te zien hoe gemakkelijk mensen hier allemaal in meegaan. Ik had gehoopt dat we als Belgen met onze eeuwige kritiek op ‘de politiek’ ook de maatregelen in vraag zouden stellen, maar het tegendeel is waar. Onze rechtsstaat bevindt zich op een meer dan hellend vlak. Fundamentele grondrechten worden zonder boe of ba beperkt of geschrapt, politie patrouilleert massaal door de straten als ware het oorlog en geen haan die ernaar kraait. De burger krijgt dagelijks z’n dosis angst binnengelepeld en is bereid tot grote offers voor z’n veiligheid, maar dat is natuurlijk een illusie. Politie mag woningen binnenvallen, camera’s met gezichtsherkenningtechnologie worden in snel tempo geïnstalleerd en binnenkort kunnen ze met een app onze hele doen en laten volgen. En als de geschiedenis ons iets leert, is het dat ‘tijdelijke’ noodmaatregelen vaak permanent worden. ‘1984' is echt zo veraf niet meer. Big Brother is watching you.
Geleid door twijfelachtige herders als Marc Van Ranst laten we ons als een kudde makke schapen naar de afgrond voeren. Want dat is wel degelijk waar we naartoe gaan als we onze economie en samenleving nog lang op dergelijke manier laten ontwrichten. En als noch de media, noch de politiek in staat blijkt te zijn tot kritisch denkvermogen, is het als burger onze plicht onze vrijheid op te eisen. Want het is vooral in tijden van crisis, dat vrijheid ons allergrootste goed is.
Aaron Verbrugghe.
Bron: https://www.humo.be/meningen/lezersbrief-het-is-ontstellend-om-te-zien-hoe-gemakkelijk-mensen-meegaan-in-de-strenge-maatregelen~b9ba9931/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten