De bron

Bron is het enige.
Al wat verschijnt, is bron.
Alles wat zich aandient is altijd en uitsluitend
het verschijnen van bron
- het ogenschijnlijke heelal, de ogenschijnlijke wereld,
het lichaam en het denken, gevoelens,
het gevoel van afgescheidenheid
en het zoeken naar verlichting.

Het is allemaal het ene dat zich aandient als twee
 - het niet-iets dat verschijnt als alles.
Het theater van de zoektocht
heeft volstrekt geen betekenis of doel;
het is een droom aan het ontwaken.
Er is geen diepere intelligentie
die een bestemming beraamt,
en nergens, op welk niveau dan ook
is er een keuze aan de gang.

Niets wordt geboren en niets sterft.
Niets gebeurt.
Maar dit, zoals het is,
nodigt de ogenschijnlijke zoeker uit
zijn oorsprong te herontdekken.

Wanneer niet-iemand de uitnodiging aanneemt,
wordt de bron gezien als enige -
de niet veroorzaakte, onveranderlijke, onpersoonlijke stilte
van waaruit onvoorwaardelijke liefde overvloeit
en vreugde schept in al wat is.
Een wonderbaarlijk mysterie.

Tony parsons