Van beperking naar vrijheid

Een bewustwordingsproces is geen statisch begrip met een begin en een eindpunt. Het is niet voor niets een proces, iets waar je in groeit, iets wat ontstaat. Het is waar je je hart voor openzet en je vanuit je diepste zelf mee verbindt. Gewoon door je ‘ding’ te doen in het leven, vaak zonder precies te begrijpen wat er gebeurt, maar het gebeurt! Het is meegaan met de stroom, je laten leiden, open staan voor het onbekende en nooit iets uitsluiten. Alles omarmen, hoe moeilijk, pijnlijk of vreemd het ook is en durven reflecteren. Je uitdagingen leren zien als groeimogelijkheden. Groeien in bewustzijn is (spiritueel) wakker worden, ontwaken. Het is je herinneren waar je vandaan komt en hoe alles één is. Het is je licht laten schijnen en zijn wie je werkelijk bent in al je heelheid. 

Er zijn diverse fase van bewustwording, elk met zijn eigen kenmerken en struikelblokken. Soms kiezen mensen bewust voor deze ontwikkeling, maar meestal gaat het onbewust en is een (heftige) gebeurtenis of iets als een crisis dé aanleiding om dit proces aan te gaan. Het is regelmatig zelfs letterlijk een kwestie van leven of dood. Hoe het ook begint, het is een ontwikkeling van ontwaken, van bewustwording wat niet meer te stoppen is. Of beter gezegd, als het eenmaal op gang komt is er geen weg meer terug. Dat is lang niet altijd gemakkelijk of leuk, maar je krijgt er heel veel voor terug, zoals innerlijke vrede, een heldere geest, vreugde, liefde en verlossing van persoonlijk lijden. Hoe fijn is dat! 

Zolang onze identiteit of ego de boventoon voert, en we vanuit onbewust programma’s ons leven leiden (lijden) is er nog nauwelijks sprake van bewustwording. Erbij willen horen, aanpassen aan het systeem zijn hierbij kenmerkend en we gaan daarmee voorbij aan onze behoeftes.

Pas als er, om wat voor reden dan ook, een ongemakkelijk gevoel begint te ontstaan, of er iets mist of niet meer past ontstaan er vraagtekens. Het startpunt voor een reis naar binnen  op zoek naar jezelf. We gaan de antwoorden meer in onszelf zoeken dan in de buitenwereld. Zelfreflectie is een duidelijk kenmerk van deze fase van bewustzijnsontwikkeling. Dat leidt tot loslaten,  van alles wat je niet meer dient, van dat wat onbevredigend is. Van dat wat je klein houdt en van dat waar je diep in je hart niet gelukkig mee bent. Dat brengt het gevoel van eenzaamheid met zich mee en is daarom wellicht de moeilijkste fase in het proces, zeker ook de langste. Maar zoals gezegd er is geen weg terug. Het gevoel van er bij willen horen wordt vervangen door het verlangen van vrij en wakker zijn. 

Langzaam maar zeker maken twijfels plaats voor vertrouwen en een dieper weten. Je wordt wie je werkelijk bent, je leeft vanuit je hart en ziet dat alles goed is zoals het is. Je onbewuste programma’s worden in deze fase vervangen door bewust zijn en je voelt je zowel mentaal als emotioneel vrij. Volledige verantwoordelijkheid nemen voor je leven, je gezondheid en  je welzijn is de basis in deze fase. 

Dit bewust zijn is geen eindpunt maar slaat de brug naar nog veel  meer onbegrensde mogelijkheden, als mens, als creator en je ontdekt je scheppende kracht. Je hebt dan het vermogen om precies dat aan te trekken wat nodig is om het collectief te verbeteren en bij te dragen aan de ontwikkeling van een nieuwe, andere wereld. Moeiteloos! 

De vijf stadia van ontwaking – Waar ben jij?

Wat betekent het echt om wakker te worden? Een goede omschrijving: een reis van beperking naar vrijheid – van onbewust naar bewust.

Of je opzettelijk ervoor kiest om deze reis te maken of een onverwachte ervaring stuwt je op het pad, als je eenmaal begint, is er geen weg terug. Het is waar dat de reis soms behoorlijk zwaar is, maar hoe lang of uitdagend ook, de buitengewone bestemming is veel groter dan alle hobbels en hindernissen onderweg.

Het eindresultaat van volledige ontwaking is verlost zijn van persoonlijk lijden, helderheid van geest, grenzeloze vreugde, innerlijke vrede en het vermogen om een ​​ongelooflijk bevredigend leven te leiden. De ontwaakte staat bevat alles wat we ooit hebben gewenst, en zoveel meer.

Er zijn vijf stadia van ontwaken en wanneer je elke fase begrijpt en waar je onderweg bent, kun je onderweg de wegwijzers herkennen en de mogelijke valkuilen vermijden.

Gebruik de volgende gids als een manier om door de stadia van het ontwaken te navigeren, maar houd er rekening mee dat ieders ervaring anders is. Er is geen goede of foute manier om wakker te worden. Net als kunst is het allemaal mooi en perfect.

Stadium 1 – het stadium van het valse zelf

Het subtiele bewustzijn van “iets meer” begint te groeien.

In stadium 1 van ontwaken slapen we het meest en we weten niet eens dat we slapen. We zijn verankerd in massabewustzijn en gaan door de bewegingen van het leven, in het algemeen volgens de regels van cultuur en wetten van het land.

Meestal trekken we de realiteit niet in twijfel of zoeken we niet naar antwoorden die verder gaan dan nodig is om te overleven en een levensstijl te behouden. Onze identiteit bepaalt ons en we leven binnen het concept van religie, cultuur en/of samenleving. We kunnen zelfs de rol van slachtoffer of dader spelen.

Onbewuste programmering stuurt ons, en als gevolg daarvan zien we de wereld in zwart en wit – goed en slecht. Waarschijnlijk leven we volgens een rigide model van de wereld volgens onze specifieke programmering.

Omdat er een grote wens is om in dit stadium te passen en geaccepteerd te worden, is het gebruikelijk om onze behoeften op te offeren en onze waarden in gevaar te brengen om goedkeuring te krijgen en opgenomen te worden in onze gewenste gemeenschap, of dat nu familie, cultuur, bedrijf, religie enzovoort is.

Eigenwaarde is waarschijnlijk voorwaardelijk en gehecht aan identiteit of de rollen die we spelen, of er kunnen andere manieren zijn om te bewijzen dat we waardig zijn. Omdat het ego meestal de hoofdrol speelt, geloven we waarschijnlijk dat we het ego zijn, met weinig of geen besef dat er een groter deel van ons is.

In het eerste stadium is geluk gebaseerd op externe factoren. Daarom proberen we om de realiteit te beheersen: andere mensen, plaatsen en ervaringen.

Hoewel we proberen ons leven te beheersen, zowel voor geluk als voor veiligheid, is het meer dan waarschijnlijk dat onze emoties regeren en onze acties en reacties zijn gebaseerd op onze gevoelens van moment tot moment.

We leggen geen verband tussen onze gedachten/overtuigingen en onze ervaringen in de realiteit en daarom hebben we geen direct vermogen om bewust onze realiteit te creëren. Ondanks onze onbewuste aard, gebeuren de eerste tekenen van ontwaken tijdens dit stadium; een “flitsgevoel” dat er iets meer is, of een vermoeden van twijfel dat ons onzeker maakt over het leven of de realiteit.

Stadium 2 – het stadium van vragen

De twijfels die in het eerste stadium worden ervaren, beginnen betekenisvolle vragen te worden. De eerste tekenen van beweging van onbewust naar bewust worden ervaren.

In stadium 2 van ontwaking ervaren we een groeiend ongemak in ons leven. Er is een gevoel dat er iets mis is of ontbreekt. We beginnen het massabewustzijn en de geldigheid van regels, overtuigingen en wetten in twijfel te trekken. Dingen die ons vroeger troost gaven, zoals religie of tradities, zijn niet langer bevredigend en de plaatsen waar we ooit antwoorden vonden, bieden niet langer verlichting.

We betwijfelen onze identiteit, maar we houden deze nog steeds vast omdat we onze waarde moeten blijven bewijzen en we onszelf nog niet kennen buiten onze menselijke identiteit. Als we vragen stellen over de rollen die we spelen, kunnen we ons verloren voelen en zelfs verraden door anderen of het leven in het algemeen.

We kunnen zelfs religie, familie, cultuur, overheid of de wereld de schuld geven van onze problemen, of misschien geven we specifieke mensen de schuld voor onze disfuncties. Terwijl we de verantwoordelijkheid op anderen schuiven, voelen we ons machteloos over ons leven; nog niet beseffend dat we, om onze macht terug te nemen, verantwoordelijkheid moeten nemen.

In dit stadium gaan we misschien van slachtoffer naar overlevende, maar we beschuldigen waarschijnlijk nog steeds anderen en voelen ons machteloos. We beginnen te vragen “Wie ben ik? Waarom ben ik hier?”

Hoewel we op zoek zijn naar antwoorden, houden we nog steeds vast aan bepaalde beperkende overtuigingen die ons verslaafd houden aan de realiteit die we hebben gekend. Wanneer we proberen deze overtuigingen aan te vechten, brengt angst ons terug waardoor we een beetje langer in slaap blijven.

In ons ongemak met de realiteit en onze zoektocht naar antwoorden, kunnen we veel verwarring, overweldiging, angst en zelfs depressie ervaren. We ‘volgen’ ons leven, maar we gaan stiekem gewoon door de bewegingen. Terwijl we een aantal uitdagingen ervaren die zijn ontworpen om ons te helpen wakker te worden, wordt tolerante discomfort omgezet in ongemak, pijn en lijden.

Terwijl onze krachteloze overtuigingen worden gedemonstreerd in echte situaties en relaties, krijgen we onze eerste glimp van de onbewuste programma’s die ons leven leiden, maar ons verlangen om erbij te horen en geaccepteerd te worden is waarschijnlijk sterker dan alle verlangens om onszelf te bevrijden.

Hoewel dit het begin is van het afbreken van onze interne programma’s, proberen we nog steeds onze waarde te bewijzen door ons belang aan te tonen en goedkeuring te vragen voor onze inspanningen. We beginnen te begrijpen dat geluk niet te vinden is in de buitenwereld, maar we spelen nog steeds het spel – op zoek naar geluk in andere mensen, plaatsen en ervaringen. In dit stadium kunnen er veel emotionele triggers zijn. We kunnen zelfs trauma ervaren of ons trauma uit het verleden herinneren.

Emoties zijn over het algemeen erg sterk en we kunnen ons fragiel of kwetsbaar voelen.

Wat we ons nog niet realiseren is dat onze problemen naar de oppervlakte komen om te worden genezen en vrijgegeven. Hoewel we de wereld in een heel nieuw licht beginnen te zien, kunnen we nog steeds zwart en wit denken – misschien meer dan ooit. We zijn niet klaar om verantwoordelijkheid voor ons leven te nemen en daarom maken we weinig of geen verband tussen onze gedachten en onze ervaringen in de realiteit.

Omdat de buitenwereld niet langer onze ‘honger’ stilt, begint de reis naar binnen.

Stadium 3 – het stadium van zelfreflectie

Immense persoonlijke/spirituele groei en het begin van bewuste evolutie door zelfontdekking.

In stadium 3 van ontwaking beginnen we aan een reis van zelfreflectie. In stadium 2 rebelleerden we tegen de externe wereld met weinig of geen succes in het verlichten van onze pijn, lijden of ongemak, dus nu trekken we ons terug terwijl we antwoorden in onszelf beginnen te zoeken.

We beginnen ons los te maken van het massabewustzijn en ontbinden veel beperkende overtuigingen die in ons zijn geprogrammeerd door slapende ouders, leraren, cultuur, de maatschappij, religie en media. Als we deze overtuigingen loslaten, kunnen we zowel verdriet als opluchting ervaren.

Als we een leven lang gevangen zitten in overtuigingen die emotioneel lijden, fysieke ontberingen en verloren geluk veroorzaakten, kunnen we rouwen om het leven dat we nooit hadden, en tegelijkertijd kunnen we een grote opluchting voelen als we ons losmaken van beperking.

Terwijl we herkennen hoe we in slaap zijn geweest, kunnen we duidelijk zien dat de meeste mensen die we kennen nog steeds slapen. We proberen ze wakker te maken, maar onze pogingen worden gezien als veroordelend en stuiten daarom op dovemansoren.

Het is niet verrassend dat we met onze ogen wagenwijd open een ​​groter oordeel  ervaren over andere mensen (zowel vrienden als vreemden), de samenleving en de wereld. Anderen kunnen ons oordeel voelen en defensief reageren met hun eigen oordeel over ons. We worden gezien als verschillend, raar en misschien zelfs gek.

Vroeg of laat besluiten we ons groeiende bewustzijn voor onszelf te houden; misschien rationaliseren dat het beter is om te zwijgen dan te worden beoordeeld. Op dit moment hebben we niet veel hoop dat anderen wakker worden. We zijn nog steeds gefocust op alles wat verkeerd is in ons leven en in de wereld, maar tegelijkertijd ervaren we weerstand om los te laten.

Het proces van loslaten is vaak ‘het werk’ in deze fase, en, terwijl we leren los te laten, is stadium 3 waar we onbevredigende banen, intieme relaties, gezinnen, vriendschappen, religies, organisaties en elke ontkrachtende manier van leven kunnen verlaten. We kunnen ons losmaken van de rollen die we hebben gespeeld, onze identiteit uit het verleden verwerpen, en er kan zelfs een totale terugtrekking uit de samenleving zijn.

Ons vroegere wereldmodel faalt en we zien de wereld niet langer in zwart en wit of goed en slecht. Er kan een groeiend gevoel zijn dat we allemaal verbonden zijn, maar tegelijkertijd voelen we ons volledig losgekoppeld van elke andere mens. In veel opzichten worden we geconfronteerd met de tweedeling van leven en bestaan.

Het meest voorkomende kenmerk van stadium 3 is eenzaamheid. In een zee van miljarden mensen heb je misschien het gevoel dat je de enige bent die wakker is; niemand begrijpt je en er is niemand met wie je contact kunt maken. Op dit punt kun je beginnen met ‘de vragen’ in twijfel te trekken, waarom je ooit aan deze reis bent begonnen? Wat heeft het voor zin om wakker te worden, als je alleen en eenzaam moet zijn? Je was tenslotte misschien ongelukkig toen je sliep, maar je had tenminste vrienden, familie en mensen die om je gaven. Nu is er niemand… Je overweegt “terug te gaan.” Je zou willen dat je alles wat je nu weet kunt vergeten, zodat je deel kunt uitmaken van een familie of gemeenschap. Je verlangt naar ‘normaliteit’ om bij anderen te passen, maar je weet ook dat het te laat is.

Je kunt niet vergeten wat je hebt onthouden, en ondanks je eenzaamheid en je verlangen om erbij te horen, zou je niet teruggaan of je pad ongedaan maken, zelfs als je zou kunnen.

Waardigheidsproblemen komen vaak aan de orde in dit stadium, omdat de manieren waarop we ooit de moeite waard bleken te zijn niet meer werken of niet langer beschikbaar zijn omdat we de baan of de situatie hebben verlaten die ons ooit waardig maakte.

We kunnen nog steeds proberen om goedkeuring, acceptatie of waardering te zoeken of andere emotionele behoeften te laten vervullen door mensen die nog in ons leven zijn, maar het vervult ons niet, zoals het ooit deed, en we voelen ons leeg – gedwongen om te gaan met gevoelens van onwaardigheid alleen.

Ons verlangen om erbij te horen en geaccepteerd te worden, wordt langzaam overstemd door ons verlangen om vrij en wakker te zijn. In de zoektocht naar antwoorden en verlichting van emotionele pijn, kunnen we beginnen aan een soort spirituele oefening zoals meditatie, yoga of mindfulness.

Als we de oefening niet gebruiken om iets te vermijden, is het waarschijnlijk de bedoeling om ons ergens te brengen, iets te bereiken of wakker te worden. In stadium 3 kunnen we het eerste echte gevoel van macht ervaren, maar als het ego deze macht claimt, kunnen we uitdagende en nederige ervaringen hebben.

Inmiddels kunnen we misschien het verband zien tussen onze gedachten/overtuigingen en de creatie van onze realiteit, en als gevolg daarvan proberen we onze gedachten te beheersen, maar het is een moeilijk proces omdat oude programmering nog steeds actief is.

We kijken niet langer buiten onszelf naar geluk, maar misschien weten we nog niet hoe we het binnen moeten vinden. Vrede en vrijheid kunnen ook voorrang hebben op geluk.

Stadium 3 is vaak de langste fase en bijna altijd de meest uitdagende, maar het is ook de belangrijkste in termen van ontwaken.

Dit stadium wordt gekenmerkt door de schommeling tussen weerstand en loslaten, met momenten van helderheid en verlichting, maar ze duren niet. Het is heel gebruikelijk om in dit stadium meerdere ervaringen van ontwaken te hebben en zelfs te geloven dat elk het laatste ontwaken is; alleen om jezelf terug te vinden in “realiteit”, uren, dagen of weken later. Met elke ervaring van ontwaken, wordt het gevoel van je hogere zelf sterker.

Je maakt onbewust ruimte voor dit echte zelf om naar voren te komen in je bewustzijn en te integreren in je leven.

In stadium 3 is het gebruikelijk een angst te ervaren om zichzelf te verliezen, en je kunt moeite hebben om een ​​zelfgevoel te behouden, maar uiteindelijk, tegen het einde van deze fase, is een egodood onvermijdelijk. Wanneer het ego zijn greep verliest, is er vaak het besef dat het leven geen zin heeft of zin heeft. Dit kan bevrijdend zijn, zoals een verademing, of het kan verwoestend zijn, wat leidt tot hopeloosheid en wanhoop. Zonder doel weten we niet langer hoe we ons leven moeten leiden, en niets is ooit hetzelfde.

Er is een onheilspellend gevoel dat ontwaken je alles zal kosten, maar tegelijkertijd is er een groter gevoel dat iets in je wakker wordt.

Stadium 4 – het stadium van standvastigheid

Spiritueel ontwaken wordt moeiteloos ervaren in het dagelijks leven.

Stadium 4 van ontwaking is het stadium van oplossing waar je ware zelf eindelijk je valse zelf of ego zelf heeft overschaduwd. De strijd die je in de eerste drie stadia hebt gehad, is voorbij en je ervaart een diepe vrede en weet wie je echt bent en je zoekt niet langer naar antwoorden. Dit staat bekend als het Eckart Tolle-podium.

Al je overtuigingen zijn in de afgelopen twee stadia gereviseerd, en de overtuigingen die blijven, ondersteunen harmonie en balans. Je beheerst de kunst van het loslaten en je overgeven aan een hogere macht. Je ervaart ook en hebt toegang tot de innerlijke kracht die je bezit, zonder egocontrole.

Twijfel is vervangen door geloof en vertrouwen. Je bent in staat je leven op zo’n manier te zien en te begrijpen dat je verleden en heden allemaal logisch zijn. Je hebt iedereen alles vergeven, inclusief jezelf.

Onbewuste programmering is vervangen door bewustzijn en er zijn geen emotionele of mentale gevangenissen die je gevangen houden.

Je neemt je verantwoordelijkheid voor je hele leven en geeft niemand meer de schuld. Omdat je jezelf hebt bevrijd, heb je alle mensen bevrijd die ooit zijn beïnvloed door je oordeel en verwachtingen.

Je probeert niet langer je waarde te bewijzen. Je kent en bezit nu je intrinsieke waarde en daardoor ervaar je onvoorwaardelijke zelfliefde.

Hoewel je misschien nog steeds alleen bent op je reis, ervaar je een intense verbinding met al het leven en het gevoel van eenzaamheid is waarschijnlijk vervaagd.

De behoefte aan en het verlangen naar het oude paradigma van relaties is veranderd en je verlangt er niet langer naar om erbij te horen of “normaal” te zijn. Je staat jezelf toe precies te zijn wie je bent, zonder goedkeuring of acceptatie van iemand nodig te hebben.

Je hoeft niet langer iemand te veranderen of te helpen bij het wakker worden, en je bent aangenaam verrast dat sommige mensen die je kent echt ontwaken. Al je relaties verbeteren en de nieuwe mensen die in je leven komen, zijn beter afgestemd op wie je bent. In dit stadium integreer je je inzichten en ontwikkel je meer begrip voor de reis die je hebt gemaakt.

Je kunt lesgeven, begeleiden of delen, maar niet omdat je vindt dat je moet, of omdat je moet, maar alleen omdat het je vreugde brengt en je daartoe wordt geleid. Je hebt misschien een dwingend verlangen om anderen op hun reis te ondersteunen of je hebt juist geen enkele neiging.

Als je de rol van leraar, mentor, genezer of coach op je neemt, neem je geen verantwoordelijkheid voor anderen, maar geef je hen de mogelijkheid zichzelf te versterken. Je neemt niets persoonlijk op, en andermans gedrag heeft weinig of geen effect op jou.

Tijdens stadium 4 is het gebruikelijk om een ​​soort spirituele oefening te hebben, zoals meditatie, yoga of mindfulness, maar niet omdat je ergens probeert te komen of iets te bereiken (zoals in het vorige stadium), maar eerder omdat het goed voelt en het is een natuurlijke expressie van je leven.

Je kunt ook een verhoogde intuïtie ervaren en de mogelijkheid om toegang te krijgen tot oneindige intelligentie, alsof je een directe lijn hebt naar onbeperkte informatie.

Deze fase wordt gekenmerkt door in het moment te leven.

Je hebt vrede gesloten met het besef dat er geen doel of reden is in het leven, en als gevolg daarvan is het moeiteloos leven in het huidige moment. Je liefde voor het leven en alle levende wezens stroomt onvoorwaardelijk over van dankbaarheid en waardering als een gemeenschappelijke staat van zijn.

De concepten van goed en slecht zijn opgelost, en toch heb je het volle besef dat in alles en iedereen liefde is.

Je inventariseert jezelf en beseft dat je nog steeds jezelf bent. Je bent vrij van ego-beheersing en er zijn geen “authentieke delen” verloren gegaan in de reis naar ontwaken. Je persoonlijkheid is misschien hetzelfde, maar je bent waarschijnlijk gemakkelijker en luchthartiger.

Of je hebt een levensonderhoud gevonden dat is afgestemd op wie je bent, of je hebt vrede gesloten met je huidige levensonderhoud. Er is echt geen gedachte aan geluk omdat je niets meer nodig hebt om je gelukkig te maken.

Je hebt je gerealiseerd dat het geheim van geluk in het moment leeft en dat het nu gemakkelijk is om altijd aanwezig te zijn. Je hebt geleerd je gedachten en overtuigingen onder de knie te krijgen, maar verrassend genoeg wil je misschien niets in je leven veranderen.

Hoewel je waarschijnlijk een volledig scala aan emoties ervaart, regeren emoties je niet langer of bepalen ze je keuzes of relaties. Je hogere zelf is geïntegreerd in je lichaam en je leeft je leven als dit echte zelf. Je bent eindelijk bewust en wakker, en dankbaar dat je verleden ‘in slaap-zelf’ de moed en vasthoudendheid had om deze reis te maken. Het was het waard – een miljoen keer meer.

Stadium 5 – het stadium van bewuste creatie

Het vermogen om bewust je leven te creëren vanuit de wakkere staat. Veel mensen arriveren in stadium 4 en geloven ten onrechte dat dit de laatste fase van ontwaken is, maar het is eigenlijk een brug naar een nog grotere ervaring van ontwaken. In stadium 5 van ontwaken ervaar en verdiep je alle attributen van stadium 4, maar je stapt ook in je kracht als bewuste schepper.

Hoewel er geen vooraf bepaald punt of doel in het leven is, begrijp je nu dat het punt en doel van het leven alles kan zijn wat je kiest, en je integreert dit begrip door bewust het doel van je leven te kiezen, want dat is het punt. Werk en spel versmelten tot één en je ervaart vrede en vervulling in beide. Je doet niet langer iets uit verplichting of behoefte, maar in plaats daarvan word je geleid door inspiratie en puur verlangen. Je ervaart een directe verbinding met al het leven, en je bent geïnspireerd om op een hele nieuwe manier te creëren. Door een intuïtieve verbinding met Infinite Intelligence, kun je nieuwe paradigma’s ontwikkelen voor gemeenschapsvorming, onderwijs of leiderschap.

In dit stadium heb je het vermogen om relaties aan te trekken en gemeenschappen te vormen die de verbetering van de mensheid ondersteunen. Omdat je je gedachten en overtuigingen onder de knie hebt, kun je nu bewust het leven creëren dat je wenst; leven in het moment en tegelijkertijd creëren voor de toekomst.

In pure verbinding met de ‘opperschepper’, ben je een kanaal van expressie in alles wat je doet.

In welk stadium je nu ook zit, je kunt het niet verkeerd doen en er zijn geen tests om te slagen. Ontwaken is gewoon een natuurlijk proces, net als de rups die ontwaakt als de vlinder.

Een veel voorkomende vraag is: hoe lang duurt elk stadium?

De tijd die we in elk stadium doorbrengen is niet vooraf bepaald, maar we kunnen een stadium sneller en gemakkelijker doorlopen als we een mindfulness-oefening gebruiken om los te laten.

Loslaten is echt het geheim van ontwaken.

Naarmate meer en meer mensen ontwaken, zal een drempel van ontwaken worden ervaren, en de massa zal ontwaken in een veel ander paradigma dan degenen onder ons die al zijn ontwaakt of die nu ontwaken. De stadia van ontwaken zullen minder gedefinieerd zijn en misschien zelfs helemaal verdwijnen.

Het maakt niet uit waar je op dit punt staat, je bent precies waar je moet zijn.

Bron:  https://gedachtenvoer.nl/2020/04/12/van-beperking-naar-vrijheid/