Conform de dialectiek van Hegel wil ik met dit artikel aantonen, dat we wereldwijd moeten naar de synthese, waarbij de kernproductie moet zijn gebaseerd op het samenwerkingsbeginsel, en de pretproductie op het concurrentie beginsel.
Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen kern- en pretproductie.
Onder kernproducten worden de producten verstaan, waarmee
basisbehoeften kunnen worden bevredigd, zoals eigen woningen, voedsel en
grondstoffen voor kleding. Zonder kernproducten gaan we dood of
verpauperen. Onder pretproducten worden de producten verstaan, die niet nodig zijn voor het bevredigen van de basisbehoeften, maar het leven veraangenamen, zoals auto's, televisies, enz.
geschiedenis.
Het kapitalisme (these) steunt op het concurrentie-beginsel van Adam
Smith en de evolutietheorie van Darwin. In de praktijk geeft dat veel
armoede en criminaliteit, maar ook veel vrijheid en een aangenaam,
uitdagend leven. Adam Smith was tegen het redden van bedrijven en
banken, het staatsmonopolie of welk monopolie dan ook, het opgeven van
de eigen soevereinitiet, inkomensherverdeling via belastingen en
subsidies, terwijl liberalen daar tegenwoordig op Europees niveau juist
voorstander van zijn. Het communisme (antithese) steunt op het
samenwerkings-beginsel van Marx en de evolutietheorie van Kropotkin (ook
wel sociaal-darwinisten genoemd). In de praktijk geeft dat weinig
armoede en criminaliteit, maar ook veel onvrijheid en een onaangenaam
weinig uitdagend leven. Het geweld ontstaat daar als verzet op
onvrijheid. Marx was tegen het concurrentie-beginsel van banken en
bedrijven, en voorstander van inkomensherverdeling via een
staatsmonopolie, terwijl communisten en socialisten daar tegenwoordig op
Europees niveau een tegenovergestelde mening over hebben.
Conform de dialectiek van Hegel wil ik met dit artikel aantonen, dat
we wereldwijd moeten naar de synthese, waarbij de kernproductie moet
zijn gebaseerd op het samenwerkingsbeginsel, en de pretproductie op het
concurrentiebeginsel. Als we daar niet toe overgaan wordt de
wereldgemeenschap, net als vóór de Tweede Wereldoorlog onder invloed van
de hoge werkeloosheid en niet te betalen schulden, weer een broedplaats
voor fascisme.
Werkgelegenheid.
Om iedereen tot zijn AOW te dwingen aan het werk te blijven, heeft de
overheid na de Tweede Wereldoorlog de kernproductie langzaam maar zeker
grotendeels vervangen door een steeds maar toenemende pretproductie.
Europese samenwerking (1), schulden (2), op grote schaal reclame voor
pretproducten (3), alsmede auto-afhankelijkheid door het op auto-afstand
realiseren van wonen, winkelen, werken en recreëeren (4) spelen hierin
een centrale rol. Als de overheid na de jaren zestig gericht was
gebleven op kernproductie, zouden we steeds verder bevrijd zijn geworden
van de loonslaven-economie met een arbeidsplicht tot 65 jaar. Voor
echte vrijheid was en is onze overheid echter bang, want wat moeten
vrije mensen (bv. welgestelden en AOWers) met zoveel vrije tijd?
Duurzaamheid.
Deze loonslaven-economie is ontzettend verspillend, omdat het
grotendeels pretproducten levert. Deze onnodige pretproducten vragen
heel veel onnodige energie uit fossiele brandstoffen, grondstoffen en
arbeid, die alleen door innovatie enhet, via reclame aanmoedigen van de
hebzucht, geconsumeerd zullen worden. Mensen individualiseren daardoor
en raken steeds minder verbonden met de wereldgemeenschap, waar zij
onderdeel van zijn. Ook de ecologische voetafdruk wordt buitensporig en
zinloos groot. Door de overheidsangst voor vrijheid worden nu onze
natuur en het milieu vernietigd. We zagen de tak af, waarop we zitten.
De ecologische voetafdruk wordt ook niet minder als we energie uit
fossiele brandstoffen vervangen door duurzame energie. De overheid zal
weer terug moeten naar uitsluitend het organiseren van de kernproductie,
waarna particuliere ondernemers op eigen initiatief en uit vrije wil de
pretproductie verzorgen.
Naar een economie, die ons bevrijdt van de arbeidsplicht.
Momenteel zitten veel werklozen gedeprimeerd thuis met een minimale
uitkering. Om dit probleem op te lossen worden voor deze werklozen en
schoolverlaters, die geen baan kunnen vinden, binnen de eigen
landsgrenzen bouwcoöperaties opgericht. Deze coöperaties zijn gericht op
het, á la de speldenfabriek van Adam Smith aan de lopende band
fabriceren van eigen woningen, elektriciteit door diepe geothermie,
alsmede voedsel en grondstoffen voor kleding via de Plantlab-methode.
Met deze kernproducten bouwen ze autoloze, kleinschalige, zelfredzame
steden of dorpen, die geen fossiele brandstoffen en landbouwgrond meer
gebruiken. Deze steden of dorpen zijn zo ontworpen, dat winkels,
werkgelegenheid en natuur voor het dagelijks leven niet op auto-, maar
op loopafstand zijn te bereiken. In een later stadium moeten bestaande
steden worden aangepast aan deze stadsprincipes.
Werklozen, schoolverlaters en eventuele belangstellenden kunnen zich
vrijwillig aanmelden voor deze fabricage aan de lopende band. Hen wordt
contractueel toegezegd, dat ze met behoud van uitkering na 5 jaar
vrijwillig werken aan de lopende band, in die stad of dorp eigenaar
zullen zijn van een zelf vormgegeven woning, alsmede gratis levenslang
voedsel, elektriciteit en grondstoffen voor kleding. AOW, pensioenen en
allerlei andere sociale verzekeringen kunnen voor deze stadsbewoners
vervallen. Zij hebben levenslang een basisinkomen in natura. De
leeftijdsgroep tussen 18 en 23 jaar, waarvoor vroeger de dienstplicht
gold, is daarvoor het meest geschikt. Het beste is, dat schoolverlaters
na de leerplicht nog zoveel mogelijk thuis blijven wonen, zodat hun
ouders in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Werklozen en
schoolverlaters, die op die manier 5 jaar van hun leven willen werken,
zijn dan hun verdere leven bevrijd van de arbeidsplicht, maar mogen, als
zij aangenamer willen leven daarna in hun vrije tijd als ondernemer
natuurlijk gewoon blijven doorwerken in de pretproductie, waarvoor zij
bij het stadsbestuur een bedrijfsruimte kunnen huren. Mocht een werkloze
of schoolverlater geen zin hebben in een dergelijk contract,
dan kan deze in de huidige loonslaven-economie gewoon van zijn uitkering
blijven leven, of iets ondernemen precies zoals nu, maar blijft dan wel
afhankelijk van een werk- en sollicitatieplicht tot 65 jaar met daarna
een AOW, pensioen en andere sociale uitkeringen.
Financiering.
Het enige verschil met de huidige economie, is dat de kernproductie
niet langer verloopt via particuliere projectontwikkelaars en banken,
maar via bouwcoöperaties die alleen werkelozen in dienst mogen hebben.
De overheid betaalt dan de uitkeringen aan de werkelozen, alsmede de
eventuele ontwikkelings- en andere kosten van de coöperaties, die na 5
jaar als volgt aan de overheid worden terugbetaald. Om bv. een stad met
30.000 woningen in 5 jaar te kunnen bouwen, zijn ong. 5.000 werklozen
nodig, die daarmee uiteindelijk de kernproducten krijgen toegewezen. Met
recht op voedsel en grondstoffen voor kleding worden de overige 25.000
woningen verkocht voor een zodanige prijs, dat de overheid volledig kan
worden terugbetaald. De inkomsten van het stadsbestuur komen uit de
verhuur van de overgeproduceerde werkruimten, winkels en
parkeerplaatsen. Als dit lukt, hebben binnen 5 jaar die 100.000
stadsbewoners een basisinkomen in natura. Als je, zoals in Nederland
500.000 werklozen hebt, dan kunnen daarmee 100 van dat soort steden
worden gebouwd, d.w.z. binnen 5 jaar voor 10 miljoen mensen een
basisinkomen in natura. De manier, waarop deze steden gebouwd worden,
lijkt veel op de bouw in het verleden van kathedralen, paleizen en
piramides , met dit verschil, dat deze gebouwen nooit het bezit werden
van de bouwers, hetgeen hier wel het geval is.
De zorg.
Als deze productiewijze in de praktijk blijkt te werken, kan de
overheid in een later stadium ook andere belangrijke taken zoals bv. een
groot deel van de zorg, onder het samenwerkingsbeginsel van de
kernproductie laten vallen. Het overige deel kan blijven vallen onder
het concurrentiebeginsel van de pretproductie.
De krottenwijken en honger op de wereld.
Momenteel hebben 1 miljard mensen honger en wonen 1 miljard mensen in
onveilige, onhygiënische krottenwijken. Elke week komen daar 1 miljoen
krottenbewoners bij. Als we voor de kernproductie het
concurrentiebeginsel van bedrijven en banken blijven handhaven, wonen er
in 2050 dan 3 miljard mensen in krottenwijken, tegen die tijd de helft
van alle stadsbewoners. Ontwikkelingshulp maakt de situatie alleen maar
erger. Als we dit probleem ooit willen oplossen, dan moeten in 30 jaar
tijd, 1000 grote steden op de wereld woningfabrieken á la Adam Smith
bouwen met een dagproductie van 100 woningen per stad. Per grote stad is
daarvoor dan 30 km2 nodig. Alleen dan hebben we in 2050 geen
krottenbewoners meer, maar heeft iedereen in de stad een zelf
vormgegeven, veilige, hygiënische woning met levenslang gratis voedsel,
elektriciteit en grondstoffen voor kleding, het basisinkomen in natura.
Het einde van de economische groei.
Als we de banken failliet laten gaan, omdat ze uiteindelijk toch niet
te redden zijn, hebben we tevens de oplossing van de schuldencrisis,
werkloosheid, hebzucht, verspilling, export, het olie-, energie- en
grondstoffentekort, het wereldvoedsel-, vluchtelingen- en
immigratieprobleem, de armoede, de overbevolking, de klimaatverandering
en CO2-uitstoot, de zeespiegelstijging, stadsherstel na natuurrampen,
milieuproblemen, de saaie naoorlogse steden, industrieterreinen en
verrommeling van het platteland, speelruimte voor kinderen, kinderen die
opgevoed worden in crêches, de grote verscheidenheid aan verslavingen,
gezondheidsproblemen als obesitas, de inbeslagname van de openbare
ruimte door de auto's, de wereldwijd toenemende gewelddadigheid, fraude,
corruptie en criminaliteit, verkeersproblemen als files, stress, stank,
lawaai, doden, invaliden, alsmede de ontbossing en wereldwijde
teloorgang van de natuur, het ecologisch evenwicht, de gezonde omgeving
en het uitsterven van dier- en plantensoorten.
Aad Breed (voor praktische uitwerking zie www.piramidestad.nl)
Een wereld zonder geld is mogelijk maar daar is de meerderheid nog lang niet aan toe. Ik heb eens een boek gelezen over een samenleving die heel modern was maar waar geen bezit of geld aan te pas kwam (het heet 'buitenaardse beschaving' van Stefan Denaerde)
BeantwoordenVerwijderenDat lijkt me een heel intressant boek!
Verwijdereneenmaal dat het geldsysteem zou wegvallen
zal er niets anders op zitten dan te delen he : )
griekenland en spanje zitten al zwaar in de problemen
kijk hier eens:
http://xandernieuws.punt.nl/?id=662542&r=1
bedankt voor je reply!