De waan van godsdienstoorlogen
(deel 1)
(deel 1)
‘God, verlos mij van God.’
Meister Eckehart (13de eeuw)
Meister Eckehart (13de eeuw)
Kerken, tempels, synagogen, moskeeën
Op onze planeet bevinden zich talloze kerken, kathedralen, tempels, synagogen, moskeeën en andersoortige heiligdommen. Talloos ook zijn de priesters, predikers, dominees, goeroes, moellahs, imams, lama’s, rabbi’s en sjamanen. Ook in het new-agecircuit treffen we allerlei eigentijdse goeroes aan. Zwaaiend met nieuwe bijbels en geheimzinnige geschriften, turend naar glanzende, uitslaande pendels, fluisterend over naderende ruimtecommando’s van Isjtar, zwelgend in mediamieke openbaringen, genietend van in wierook gehulde bizarre spiritistische seances – menige new-agepaus verkondigt met volle overtuiging zijn nieuwe dogma’s in vaak oncontroleerbare orakeltaal.
Zij die zich nog maar net wisten los te maken van reeds halfvergane kerken, waar knielen, opstaan, tinkelende belletjes, adembenemende wierook en gregoriaanse liederen het religieuze ritme bepaalden, kleven opnieuw als vliegen aan stroperige lijmstokken van hen die spreken over bevrijding, maar zelf gevangen zijn in een net van waan. Een nieuwe generatie van schemerlampverlichten verkondigt haar evangelie, compleet met esoterische hemelen en hellen, terwijl elders op de wereld fanatici en extremisten, gehersenspoeld door allerlei ideologieën, het zwaard hanteren. Bereid om in naam van hun almachtige god het hoofd af te slaan van hen die naar hun mening hun kop verloren hebben in een duivelse wereld en nu ‘hoofdelijk’ aansprakelijk worden geacht voor al hun daden. Als slaven of knechten van hun god voeren ze vonnissen uit die geheel ontdaan zijn van mededogen en liefde.
Op onze planeet bevinden zich talloze kerken, kathedralen, tempels, synagogen, moskeeën en andersoortige heiligdommen. Talloos ook zijn de priesters, predikers, dominees, goeroes, moellahs, imams, lama’s, rabbi’s en sjamanen. Ook in het new-agecircuit treffen we allerlei eigentijdse goeroes aan. Zwaaiend met nieuwe bijbels en geheimzinnige geschriften, turend naar glanzende, uitslaande pendels, fluisterend over naderende ruimtecommando’s van Isjtar, zwelgend in mediamieke openbaringen, genietend van in wierook gehulde bizarre spiritistische seances – menige new-agepaus verkondigt met volle overtuiging zijn nieuwe dogma’s in vaak oncontroleerbare orakeltaal.
Zij die zich nog maar net wisten los te maken van reeds halfvergane kerken, waar knielen, opstaan, tinkelende belletjes, adembenemende wierook en gregoriaanse liederen het religieuze ritme bepaalden, kleven opnieuw als vliegen aan stroperige lijmstokken van hen die spreken over bevrijding, maar zelf gevangen zijn in een net van waan. Een nieuwe generatie van schemerlampverlichten verkondigt haar evangelie, compleet met esoterische hemelen en hellen, terwijl elders op de wereld fanatici en extremisten, gehersenspoeld door allerlei ideologieën, het zwaard hanteren. Bereid om in naam van hun almachtige god het hoofd af te slaan van hen die naar hun mening hun kop verloren hebben in een duivelse wereld en nu ‘hoofdelijk’ aansprakelijk worden geacht voor al hun daden. Als slaven of knechten van hun god voeren ze vonnissen uit die geheel ontdaan zijn van mededogen en liefde.
Navrant?
Al toen de uit Bagdad afkomstige soefimysticus Mansoer al Halladj Hallaj in de negende eeuw in diepe vreugde uitriep dat hij in het diepst van zijn wezen God was, kostte hem dat letterlijk zijn hoofd. Volgens de overlevering bleef het rollende hoofd maar herhalen: ‘En toch is het waar…’
Toen Jezus op de vraag van de Schriftgeleerden of hij God was, antwoordde: ‘Gij zegt het’, was ook zijn doodvonnis getekend. Schriftgeleerden (letterknechten) worden door letters gevoed, verlichten door de allesdoordringende geest. Schriftgeleerden vervormen spirituele kennis (‘brood’) tot dogma’s (‘stenen’). Verlichten vormen ‘stenen’ om tot ‘brood’. Al in de achttiende eeuw schreef de door de jezuïeten opgeleide Franse filosoof Voltaire in zijn La Tolérance over onthoofdingen ten gevolge van een opkomende religieuze onverdraagzaamheid. Navrant, dat een van de aanslagen in Parijs op vrijdag 13 november jl. vlak bij de Boulevard Voltaire plaatsvond.
Voltaire
Wellicht nog navranter was de tragische aanslag in Le Bataclan, waar de hardrockgroep The Eagles of Death Metal een oorverdovend rockconcert gaf. Deze rockgroep, die enkele maanden geleden in Tel Aviv voor een uitzinnige menigte een concert gaf, schrikt er niet voor terug om een aantal liederen aan de duivel te wijden. De affiches van de groep spreken duidelijke taal. Of men zulke muziek al dan niet ‘rotzooi’ of ‘rommel’ vindt, hangt af van ieders smaak. Navrant is wel dat het Franse woord bataclan letterlijk ‘rotzooi’, ‘rommel’ betekent. Dat er allerlei coïncidenties waren op 13 november is uitgebreid op diverse websites aan bod gekomen.
Al toen de uit Bagdad afkomstige soefimysticus Mansoer al Halladj Hallaj in de negende eeuw in diepe vreugde uitriep dat hij in het diepst van zijn wezen God was, kostte hem dat letterlijk zijn hoofd. Volgens de overlevering bleef het rollende hoofd maar herhalen: ‘En toch is het waar…’
Toen Jezus op de vraag van de Schriftgeleerden of hij God was, antwoordde: ‘Gij zegt het’, was ook zijn doodvonnis getekend. Schriftgeleerden (letterknechten) worden door letters gevoed, verlichten door de allesdoordringende geest. Schriftgeleerden vervormen spirituele kennis (‘brood’) tot dogma’s (‘stenen’). Verlichten vormen ‘stenen’ om tot ‘brood’. Al in de achttiende eeuw schreef de door de jezuïeten opgeleide Franse filosoof Voltaire in zijn La Tolérance over onthoofdingen ten gevolge van een opkomende religieuze onverdraagzaamheid. Navrant, dat een van de aanslagen in Parijs op vrijdag 13 november jl. vlak bij de Boulevard Voltaire plaatsvond.
Wellicht nog navranter was de tragische aanslag in Le Bataclan, waar de hardrockgroep The Eagles of Death Metal een oorverdovend rockconcert gaf. Deze rockgroep, die enkele maanden geleden in Tel Aviv voor een uitzinnige menigte een concert gaf, schrikt er niet voor terug om een aantal liederen aan de duivel te wijden. De affiches van de groep spreken duidelijke taal. Of men zulke muziek al dan niet ‘rotzooi’ of ‘rommel’ vindt, hangt af van ieders smaak. Navrant is wel dat het Franse woord bataclan letterlijk ‘rotzooi’, ‘rommel’ betekent. Dat er allerlei coïncidenties waren op 13 november is uitgebreid op diverse websites aan bod gekomen.
Strijd der godsdiensten
Godsdienst heeft talloze mensen tot het allerhoogste, maar ook tot het allerlaagste geïnspireerd. Verwoede strijd, godsdienstoorlogen, vervolgingen, inquisitie, folteringen, brandstapels, kruistochten, vervloekingen, verbanningen. Honderden miljoenen zijn de laatste tweeduizend jaar afgeslacht, onthoofd, in koelen bloede vermoord, gevierendeeld, verbrand, moedwillig verdronken, doodgeslagen, aan een paal gespietst, vergiftigd.
Godsdienst heeft talloze mensen tot het allerhoogste, maar ook tot het allerlaagste geïnspireerd. Verwoede strijd, godsdienstoorlogen, vervolgingen, inquisitie, folteringen, brandstapels, kruistochten, vervloekingen, verbanningen. Honderden miljoenen zijn de laatste tweeduizend jaar afgeslacht, onthoofd, in koelen bloede vermoord, gevierendeeld, verbrand, moedwillig verdronken, doodgeslagen, aan een paal gespietst, vergiftigd.
In naam van een almachtige,
dwingende God die op alle fronten gehoorzaamd wenst te worden. Een God
die zich in diverse ‘heilige boeken’ opwerpt als schepper van dit
heelal. Een God voor wie woorden als wraak, vergelding en vrees
belangrijker zijn dan liefde, mededogen en vergeving. Barmhartigheid
wordt alleen maar getoond als er sprake is van gehoorzaamheid en slaafse
onderwerping. En de uitvoerders van deze ‘wil Gods’ trekken in iedere
tijd weer verdwaasd en onwetend door de wereld om te doden, af te
slachten, te moorden. In alle monotheïstische godsdiensten (judaïsme,
christendom, islam) is dit gebeurd, maar ook in polytheïstische
godsdiensten. En het gebeurt triest genoeg nog steeds, in ernstige mate
zelfs, omdat liefde, mededogen en vergeving zich bij velen niet kunnen
nestelen in het hart. Het gebod ‘Gij zult niet doden’ lijkt voor
verschillende uitleggingen vatbaar.
Bloedbaden en slachtpartijen in naam van God
Menselijke gevoelens en gedachten worden vaak geprojecteerd in godsbeelden en godsdienstige overtuigingen. Weinigen verdiepen zich echter in het vaak wreedaardige karakter van ‘goden’. Maar al te snel worden goden naar het rijk der mythen en fabels verwezen. Een ernstige vergissing. In de Middeleeuwen gaf de machtswellustige jonge paus Innocentius III (38 jaar) aan een kruistochtleger van ca. 400.000 christenen en huurmoordenaars onder leiding van de abt van Cîteaux, Arnaud Amaury, de opdracht om de katharen volledig uit te roeien. ‘Dieu le veut!’ (‘Het is Gods wil.’) In zijn bul tegen de katharen toont Innocentius zijn diepe haat en afschuw tegen deze ‘ketters’ en vervloekt hij hen van top tot teen.
Innocentius III
‘Hoe dieper u, “soldaten van Christus”, door het bloed van de ketters waadt, hoe hoger de kwijtschelding van uw zonden. Het paradijs staat voor u open’, schreef deze ‘Dienaar der dienaren van Christus’. Talloos zijn de aangerichte bloedbaden geweest om ‘ketters’ uit te roeien. De katholieke theoloog Hans Küng, klasgenoot van de afgetreden paus Jozeph Ratzinger (die voormalig hoofd was van het Heilig Officie – de vroegere inquisitie – en tijdens WO II met de nazi’s heulde), schat het aantal mensen dat de afgelopen tweeduizend jaar door ‘christelijke’ oorlogen (kruistochten, inquisitie, heksenvervolgingen, ketterjachten, enzovoort) vermoord is, op circa zestig miljoen. Fanatieke moslims, die weinig overeenkomst vertonen met hen die op vredelievende wijze de islam wensen te belijden, offeren zich vaak op gewelddadige wijze ten koste van anderen op als martelaar voor hun god. Hun wordt geleerd dat na hun ‘martelaarsdood’ het paradijs wacht, waar 72 maagden met bruine ogen hen zullen opwachten. In het Oude Testament staan talloze passages over vreselijke slachtpartijen en onthoofdingen, begaan door de Hebreeën en andere woestijnvolken. Miljoenen werden in het verleden al in naam van hun god afgeslacht. Een god over wie niet kritisch mag worden nagedacht, een god die menigeen tot de hevigste emoties brengt.
Menselijke gevoelens en gedachten worden vaak geprojecteerd in godsbeelden en godsdienstige overtuigingen. Weinigen verdiepen zich echter in het vaak wreedaardige karakter van ‘goden’. Maar al te snel worden goden naar het rijk der mythen en fabels verwezen. Een ernstige vergissing. In de Middeleeuwen gaf de machtswellustige jonge paus Innocentius III (38 jaar) aan een kruistochtleger van ca. 400.000 christenen en huurmoordenaars onder leiding van de abt van Cîteaux, Arnaud Amaury, de opdracht om de katharen volledig uit te roeien. ‘Dieu le veut!’ (‘Het is Gods wil.’) In zijn bul tegen de katharen toont Innocentius zijn diepe haat en afschuw tegen deze ‘ketters’ en vervloekt hij hen van top tot teen.
‘Hoe dieper u, “soldaten van Christus”, door het bloed van de ketters waadt, hoe hoger de kwijtschelding van uw zonden. Het paradijs staat voor u open’, schreef deze ‘Dienaar der dienaren van Christus’. Talloos zijn de aangerichte bloedbaden geweest om ‘ketters’ uit te roeien. De katholieke theoloog Hans Küng, klasgenoot van de afgetreden paus Jozeph Ratzinger (die voormalig hoofd was van het Heilig Officie – de vroegere inquisitie – en tijdens WO II met de nazi’s heulde), schat het aantal mensen dat de afgelopen tweeduizend jaar door ‘christelijke’ oorlogen (kruistochten, inquisitie, heksenvervolgingen, ketterjachten, enzovoort) vermoord is, op circa zestig miljoen. Fanatieke moslims, die weinig overeenkomst vertonen met hen die op vredelievende wijze de islam wensen te belijden, offeren zich vaak op gewelddadige wijze ten koste van anderen op als martelaar voor hun god. Hun wordt geleerd dat na hun ‘martelaarsdood’ het paradijs wacht, waar 72 maagden met bruine ogen hen zullen opwachten. In het Oude Testament staan talloze passages over vreselijke slachtpartijen en onthoofdingen, begaan door de Hebreeën en andere woestijnvolken. Miljoenen werden in het verleden al in naam van hun god afgeslacht. Een god over wie niet kritisch mag worden nagedacht, een god die menigeen tot de hevigste emoties brengt.
Verdeeldheid en strijd
In het christendom zijn honderden groeperingen, stromingen en sekten die elkaar genadeloos bestreden hebben en vaak nog bestrijden. De ‘enige, ware’ rooms-katholieke kerk is niet zonder bloedvergieten tot stand gekomen. Door de eeuwen heen zijn christelijke mystici en gnostici overal vervolgd. Ook de reformatie heeft talloze slachtoffers gekost. De oorlog tussen protestanten en katholieken in Ierland ligt nog niet lang achter ons en nog steeds laaien er regelmatig conflicten op. Hindoes en moslims bestreden elkaar zelfs ten tijde van Gandhi. In de islam strijdt een groot aantal soennieten wereldwijd met sjiieten, terwijl fundamentalistische moslims als salafisten en wahabieten andersdenkenden te vuur en te zwaard bestrijden. Duizenden vinden elkaar onder de zwarte vlag van Daesh (IS of ISIS) en staan ter wille van hun god een nieuw kalifaat voor door middel van een wreedaardige jihad. Dit kalifaat vindt zijn wortels mede in de afgrijselijke neokoloniale oorlogen, die de Verenigde Staten en hun geallieerden in o.a. Afghanistan, Irak, Syrië en Libië voerden en gedeeltelijk nog voeren. In Afghanistan slachten de Taliban ter wille van hun god meedogenloos hun eigen broeders en zusters af die zich niet houden aan de volgens hen veronderstelde oervorm van de islam. Deze slachtpartijen hebben mede te maken met de genadeloze geopolitieke oorlog die eerst Rusland en daarna Amerika in Afghanistan voerden. De islamitische fundamentalistische beweging Boko haram (de naam betekent ‘westerse opvoeding is zondig’) voert in verschillende delen van Afrika (o.a. Nigeria) een strijd tegen andersdenkenden, mede veroorzaakt door de westerse koloniale roofpartijen in ook dit werelddeel.
In het christendom zijn honderden groeperingen, stromingen en sekten die elkaar genadeloos bestreden hebben en vaak nog bestrijden. De ‘enige, ware’ rooms-katholieke kerk is niet zonder bloedvergieten tot stand gekomen. Door de eeuwen heen zijn christelijke mystici en gnostici overal vervolgd. Ook de reformatie heeft talloze slachtoffers gekost. De oorlog tussen protestanten en katholieken in Ierland ligt nog niet lang achter ons en nog steeds laaien er regelmatig conflicten op. Hindoes en moslims bestreden elkaar zelfs ten tijde van Gandhi. In de islam strijdt een groot aantal soennieten wereldwijd met sjiieten, terwijl fundamentalistische moslims als salafisten en wahabieten andersdenkenden te vuur en te zwaard bestrijden. Duizenden vinden elkaar onder de zwarte vlag van Daesh (IS of ISIS) en staan ter wille van hun god een nieuw kalifaat voor door middel van een wreedaardige jihad. Dit kalifaat vindt zijn wortels mede in de afgrijselijke neokoloniale oorlogen, die de Verenigde Staten en hun geallieerden in o.a. Afghanistan, Irak, Syrië en Libië voerden en gedeeltelijk nog voeren. In Afghanistan slachten de Taliban ter wille van hun god meedogenloos hun eigen broeders en zusters af die zich niet houden aan de volgens hen veronderstelde oervorm van de islam. Deze slachtpartijen hebben mede te maken met de genadeloze geopolitieke oorlog die eerst Rusland en daarna Amerika in Afghanistan voerden. De islamitische fundamentalistische beweging Boko haram (de naam betekent ‘westerse opvoeding is zondig’) voert in verschillende delen van Afrika (o.a. Nigeria) een strijd tegen andersdenkenden, mede veroorzaakt door de westerse koloniale roofpartijen in ook dit werelddeel.
Natuurreligie werd lange tijd door
de rooms-katholieke kerk als ‘heidens’ veroordeeld. Missionarissen, al
spoedig gevolgd door militairen en captains of industry, wisten er wel
raad mee. Menig christelijke groepering zegt trouwens geïnspireerd te
zijn door een engel (lees: ‘wachter’ of ‘boodschapper’ van God).
Zo beroepen bijvoorbeeld de mormonen zich in hun geheime geschriften op de engel Mormon, die zich openbaarde aan de vrijmetselaar Joseph Smith, die ‘de kerk der heiligen van de laatste dagen’ stichtte. Nogal wat mormonen werken als computerspecialisten in Salt Lake City en bij de CIA. Hun presidentskandidaat, de miljardair Mit Romney, haalde in de vorige verkiezingsronde bijna de eindstreep. Mohammed kreeg volgens de gangbare traditie de Koran gedicteerd door de engel Gabril en enkele eeuwen eerder was het de engel Gabriël die de maagd Maria de geboorte van Jezus aankondigde. Of het bij Mohammed en Maria om dezelfde engel (Gabril/Gabriël) gaat, laten we hier buiten beschouwing. Dat engelen soms totaal verschillende boodschappen doorgeven, die vaak tot grote verdeeldheid en onenigheid leiden, lijkt velen niet op te vallen of te storen. Zogenaamde oecumene tracht recht te strijken wat niet recht te strijken is. Fundamentele vragen worden nauwelijks of niet gesteld. Of de verschillende boodschappen van engelen nu rechtstreeks worden ontvangen of afkomstig zijn uit astrale gebieden, bijna altijd is het resultaat verdeeldheid, afwijzing of bestrijding van andere religieuze visies. Inspiratie door ‘de Geest Gods’ wordt te pas en te onpas gebruikt om de eigen boodschap als superieur te rechtvaardigen. De duif van vrede heeft al eeuwen gebroken vleugels.
Zo beroepen bijvoorbeeld de mormonen zich in hun geheime geschriften op de engel Mormon, die zich openbaarde aan de vrijmetselaar Joseph Smith, die ‘de kerk der heiligen van de laatste dagen’ stichtte. Nogal wat mormonen werken als computerspecialisten in Salt Lake City en bij de CIA. Hun presidentskandidaat, de miljardair Mit Romney, haalde in de vorige verkiezingsronde bijna de eindstreep. Mohammed kreeg volgens de gangbare traditie de Koran gedicteerd door de engel Gabril en enkele eeuwen eerder was het de engel Gabriël die de maagd Maria de geboorte van Jezus aankondigde. Of het bij Mohammed en Maria om dezelfde engel (Gabril/Gabriël) gaat, laten we hier buiten beschouwing. Dat engelen soms totaal verschillende boodschappen doorgeven, die vaak tot grote verdeeldheid en onenigheid leiden, lijkt velen niet op te vallen of te storen. Zogenaamde oecumene tracht recht te strijken wat niet recht te strijken is. Fundamentele vragen worden nauwelijks of niet gesteld. Of de verschillende boodschappen van engelen nu rechtstreeks worden ontvangen of afkomstig zijn uit astrale gebieden, bijna altijd is het resultaat verdeeldheid, afwijzing of bestrijding van andere religieuze visies. Inspiratie door ‘de Geest Gods’ wordt te pas en te onpas gebruikt om de eigen boodschap als superieur te rechtvaardigen. De duif van vrede heeft al eeuwen gebroken vleugels.
Bekeringsdrift, dromen en nachtmerries
Preekstoelen bevinden zich allang niet meer torenhoog boven aandachtig luisterende gelovigen, maar zijn verplaatst naar de begane grond in de straat, naar publieke ruimtes en achterafzaaltjes. Daar vinden in politiek-religieuze termen debatten, gesprekken, uiteenzettingen en preken over God plaats, waarbij nauwelijks gezocht wordt naar wat waarheid mogelijk inhoudt. Luisteren naar elkaar en kritische vragen stellen lijken niet van primair belang. Het niveau van een preek is allang niet meer afhankelijk van de hoogte van de kansel, maar van de vaak platvloerse, emotionele en scherpe woorden die de ether in worden geslingerd. Of dat wat God wordt genoemd al dan niet bestaat, wordt niet eens ter discussie gesteld. Menig prediker lijkt beter dan God zelf te weten wat God van de mens verlangt. De boetepreken van de dominicanen (predikheren), de bekeringsdrift en macht van de jezuïeten (tot in China toe) en vele andere missionerende christelijke predikers hadden nog niet zo lang geleden als doel om zoveel mogelijk ‘ongelovigen’ tot christen te bekeren. Menig christelijk gezagsdrager stond tot het begin van de twintigste eeuw een (nieuw) christelijk rijk voor ogen, waarin godsdienstige en geopolitieke belangen met elkaar verstrengeld zijn, een soort Heilige Roomse Rijk in een nieuw kazuifel. Menig rechtgeaarde fundamentalistische moslimleider staat in onze tijd een nieuw kalifaat voor ogen (zoals Abu Bakr al-Baghdadi van Daesh) en nogal wat soennieten en sjiieten dromen van een groot islamitisch rijk, waar voor andersdenkenden niet al te veel plaats meer is. In Turkije werkt president Erdogan hard aan zíjn ideaal: een nieuwe groot Turks (moslim)rijk in de stijl van Mustafa Kemal Atatürk. Op het beledigen van Atatürk, ‘de vader van alle Turken’, wiens portret in de werkkamer van Erdogans paleis hangt, staat overigens nog steeds een zware gevangenisstraf.
Moestafa Kemal Ataturk
En in Jeruzalem droomt een zionistische machtselite, ten koste van talloze Palestijnen, van een Groot-Israël, een joodse staat, die volgens de belofte van Jahweh, ‘de Heer der hemelse legerscharen’, tot ver over de grenzen van Israël reikt, tot in hele delen van Irak, Syrië, Egypte, Libië en Jordanië. Precies daar waar nu de grootste onrust heerst en een zware strijd woedt tussen verschillende religieuze groeperingen. Daar waar bij de Al-Aqsamoskee op de Tempelberg in Jeruzalem de drie monotheïstische godsdiensten, die zich alle drie beroepen op Abraham als stamvader, elkaar maar al te vaak in naam van God op leven en dood bestrijden.
Dromen kunnen soms zeer snel in nachtmerries veranderen, die de stoutste dagdromen vernietigen, verpulveren en uiteen doen vallen als korrels stof. De wind van vergetelheid voert ze weg naar onbekende verten.
Preekstoelen bevinden zich allang niet meer torenhoog boven aandachtig luisterende gelovigen, maar zijn verplaatst naar de begane grond in de straat, naar publieke ruimtes en achterafzaaltjes. Daar vinden in politiek-religieuze termen debatten, gesprekken, uiteenzettingen en preken over God plaats, waarbij nauwelijks gezocht wordt naar wat waarheid mogelijk inhoudt. Luisteren naar elkaar en kritische vragen stellen lijken niet van primair belang. Het niveau van een preek is allang niet meer afhankelijk van de hoogte van de kansel, maar van de vaak platvloerse, emotionele en scherpe woorden die de ether in worden geslingerd. Of dat wat God wordt genoemd al dan niet bestaat, wordt niet eens ter discussie gesteld. Menig prediker lijkt beter dan God zelf te weten wat God van de mens verlangt. De boetepreken van de dominicanen (predikheren), de bekeringsdrift en macht van de jezuïeten (tot in China toe) en vele andere missionerende christelijke predikers hadden nog niet zo lang geleden als doel om zoveel mogelijk ‘ongelovigen’ tot christen te bekeren. Menig christelijk gezagsdrager stond tot het begin van de twintigste eeuw een (nieuw) christelijk rijk voor ogen, waarin godsdienstige en geopolitieke belangen met elkaar verstrengeld zijn, een soort Heilige Roomse Rijk in een nieuw kazuifel. Menig rechtgeaarde fundamentalistische moslimleider staat in onze tijd een nieuw kalifaat voor ogen (zoals Abu Bakr al-Baghdadi van Daesh) en nogal wat soennieten en sjiieten dromen van een groot islamitisch rijk, waar voor andersdenkenden niet al te veel plaats meer is. In Turkije werkt president Erdogan hard aan zíjn ideaal: een nieuwe groot Turks (moslim)rijk in de stijl van Mustafa Kemal Atatürk. Op het beledigen van Atatürk, ‘de vader van alle Turken’, wiens portret in de werkkamer van Erdogans paleis hangt, staat overigens nog steeds een zware gevangenisstraf.
En in Jeruzalem droomt een zionistische machtselite, ten koste van talloze Palestijnen, van een Groot-Israël, een joodse staat, die volgens de belofte van Jahweh, ‘de Heer der hemelse legerscharen’, tot ver over de grenzen van Israël reikt, tot in hele delen van Irak, Syrië, Egypte, Libië en Jordanië. Precies daar waar nu de grootste onrust heerst en een zware strijd woedt tussen verschillende religieuze groeperingen. Daar waar bij de Al-Aqsamoskee op de Tempelberg in Jeruzalem de drie monotheïstische godsdiensten, die zich alle drie beroepen op Abraham als stamvader, elkaar maar al te vaak in naam van God op leven en dood bestrijden.
Dromen kunnen soms zeer snel in nachtmerries veranderen, die de stoutste dagdromen vernietigen, verpulveren en uiteen doen vallen als korrels stof. De wind van vergetelheid voert ze weg naar onbekende verten.
Achter het gordijn van het wereldtoneel
Dat achter het gordijn van het wereldtoneel de grootmachten van deze wereld (topbankiers, vertegenwoordigers van het militair-industriële complex, geheime diensten en loges) geopolitieke schaakstukken verzetten, hele bevolkingsgroepen tegen elkaar uitspelen en er niet voor terugschrikken om via de gemanipuleerde mainstreammedia diegenen te demoniseren die ze liever kwijt dan rijk zijn, beginnen steeds meer mensen langzaamaan te beseffen.
Onder de dekmantel van de war on terror, gestart door de reborn christian George W. Bush, die zich met zijn hele regeringsploeg in samenwerking met Tony Blair van Engeland en hun beider adviseurs schuldig hebben gemaakt aan grote oorlogsmisdaden, worden aan de pokertafel der grootmachten de kaarten gespeeld, waarop vooral symbolen van macht, oorlog, chaos, corruptie en perversie staan afgebeeld. De droom van veel zieke wereldleiders is een nieuwe wereldorde. Die nieuwe wereldorde in opbouw stort op dit moment al miljoenen in doffe ellende en armoede en creëert overal chaos en angst. Zo wil de machtselite des te sneller haar doeleinden realiseren. Haar nachtmerriescenario en verborgen demonische agenda sturen aan op een ‘clash der beschavingen’, waarbij leugen tot waarheid wordt verheven, totale controle van de overblijvende mensheid hoog genoteerd staat en de eliminatie van de spirituele essentie in de mens via onder andere transhumanistische programma’s wordt nagestreefd. Dat een dergelijk streven zich uiteindelijk op dramatische wijze tegen haar zelf zal keren, dat nog nimmer een groot rijk (van het Egyptische, Babylonische, Syrische, Romeinse tot Roomse rijk) heeft standgehouden, maar gedoemd is tot stof te vergaan, dringt niet tot de machtselite door. Het stof van de door haar zelf veroorzaakte tornado’s en orkanen leidt niet alleen tot verblinding, maar uiteindelijk tot een diepe val.
Dat achter het gordijn van het wereldtoneel de grootmachten van deze wereld (topbankiers, vertegenwoordigers van het militair-industriële complex, geheime diensten en loges) geopolitieke schaakstukken verzetten, hele bevolkingsgroepen tegen elkaar uitspelen en er niet voor terugschrikken om via de gemanipuleerde mainstreammedia diegenen te demoniseren die ze liever kwijt dan rijk zijn, beginnen steeds meer mensen langzaamaan te beseffen.
Onder de dekmantel van de war on terror, gestart door de reborn christian George W. Bush, die zich met zijn hele regeringsploeg in samenwerking met Tony Blair van Engeland en hun beider adviseurs schuldig hebben gemaakt aan grote oorlogsmisdaden, worden aan de pokertafel der grootmachten de kaarten gespeeld, waarop vooral symbolen van macht, oorlog, chaos, corruptie en perversie staan afgebeeld. De droom van veel zieke wereldleiders is een nieuwe wereldorde. Die nieuwe wereldorde in opbouw stort op dit moment al miljoenen in doffe ellende en armoede en creëert overal chaos en angst. Zo wil de machtselite des te sneller haar doeleinden realiseren. Haar nachtmerriescenario en verborgen demonische agenda sturen aan op een ‘clash der beschavingen’, waarbij leugen tot waarheid wordt verheven, totale controle van de overblijvende mensheid hoog genoteerd staat en de eliminatie van de spirituele essentie in de mens via onder andere transhumanistische programma’s wordt nagestreefd. Dat een dergelijk streven zich uiteindelijk op dramatische wijze tegen haar zelf zal keren, dat nog nimmer een groot rijk (van het Egyptische, Babylonische, Syrische, Romeinse tot Roomse rijk) heeft standgehouden, maar gedoemd is tot stof te vergaan, dringt niet tot de machtselite door. Het stof van de door haar zelf veroorzaakte tornado’s en orkanen leidt niet alleen tot verblinding, maar uiteindelijk tot een diepe val.
Zaaien en oogsten
Het tomeloos lijden dat op dit moment over alle levende wezens wordt uitgestort en onze prachtige blauwe planeet tot de rand van de afgrond heeft gebracht, zal zich eens volgens de grote wet van zaaien en oogsten met alle kracht richten tegen hen die dit veroorzaakt hebben. Wie wind zaait, zal storm oogsten. Wie naar de hemel spuwt, zal het speeksel op zijn gezicht krijgen nog voordat het de hemel kan bereiken. Uit het zaad van brandnetels ontstaan geen witte rozen. Zoals een kalf uit duizend koeien altijd zijn moeder weet te vinden, zo zal eens de daad de dader vinden, zei de Boeddha al 2600 jaar geleden.
De machtselite haten, zoals sommigen doen, heeft geen enkele zin, omdat je je dan verbindt met haar energie van haat, die in diepste wezen voortkomt uit niet gekende of niet ervaren liefde. De Boeddha had zelfs mededogen met demonische wezens, al beschreef hij ook uitvoerig het vreselijke lot dat hen wachtte door hun onheilzaam handelen. Mededogen trachten te ontwikkelen is niet hetzelfde als het straffeloos toelaten van misdaden binnen de rechtsorde van een land. Het is van groot belang om wakker te worden, openbaar te maken wat er zich in duisternis achter het wereldtoneel afspeelt, zich bewust te worden van de immens sluimerende spirituele kracht in de mens en die als ultieme mogelijkheid in de menselijke evolutie aan te wenden. Wij hoeven geen eindoordeel te vellen, maar dienen wel zeer alert te zijn dat misdaden tegen het leven niet zonder gevolgen kunnen blijven, dat recht zegeviert boven onrecht, ook al hebben de rechters van deze wereld al moeite genoeg om de talloze misdaden die per dag gepleegd worden, bij te houden. Triest genoeg is her en der de rechterlijke macht gecorrumpeerd en moet Vrouwe Justitia alle moeite doen om haar uit balans geslagen weegschaal nog een beetje in evenwicht te houden. Immers, de sluier waarachter zij eeuwenlang haar ogen bedekte om aan te duiden dat ze zonder aanzien des persoons de aardse wetten van oorzaak en gevolg voltrekt, is al sinds enkele decennia weggerukt door hen die het onderscheid tussen recht en onrecht zijn kwijtgeraakt.
Het tomeloos lijden dat op dit moment over alle levende wezens wordt uitgestort en onze prachtige blauwe planeet tot de rand van de afgrond heeft gebracht, zal zich eens volgens de grote wet van zaaien en oogsten met alle kracht richten tegen hen die dit veroorzaakt hebben. Wie wind zaait, zal storm oogsten. Wie naar de hemel spuwt, zal het speeksel op zijn gezicht krijgen nog voordat het de hemel kan bereiken. Uit het zaad van brandnetels ontstaan geen witte rozen. Zoals een kalf uit duizend koeien altijd zijn moeder weet te vinden, zo zal eens de daad de dader vinden, zei de Boeddha al 2600 jaar geleden.
De machtselite haten, zoals sommigen doen, heeft geen enkele zin, omdat je je dan verbindt met haar energie van haat, die in diepste wezen voortkomt uit niet gekende of niet ervaren liefde. De Boeddha had zelfs mededogen met demonische wezens, al beschreef hij ook uitvoerig het vreselijke lot dat hen wachtte door hun onheilzaam handelen. Mededogen trachten te ontwikkelen is niet hetzelfde als het straffeloos toelaten van misdaden binnen de rechtsorde van een land. Het is van groot belang om wakker te worden, openbaar te maken wat er zich in duisternis achter het wereldtoneel afspeelt, zich bewust te worden van de immens sluimerende spirituele kracht in de mens en die als ultieme mogelijkheid in de menselijke evolutie aan te wenden. Wij hoeven geen eindoordeel te vellen, maar dienen wel zeer alert te zijn dat misdaden tegen het leven niet zonder gevolgen kunnen blijven, dat recht zegeviert boven onrecht, ook al hebben de rechters van deze wereld al moeite genoeg om de talloze misdaden die per dag gepleegd worden, bij te houden. Triest genoeg is her en der de rechterlijke macht gecorrumpeerd en moet Vrouwe Justitia alle moeite doen om haar uit balans geslagen weegschaal nog een beetje in evenwicht te houden. Immers, de sluier waarachter zij eeuwenlang haar ogen bedekte om aan te duiden dat ze zonder aanzien des persoons de aardse wetten van oorzaak en gevolg voltrekt, is al sinds enkele decennia weggerukt door hen die het onderscheid tussen recht en onrecht zijn kwijtgeraakt.
De grote, spirituele, kosmische
wetten, die veel jongeren niet meer kennen door gebrek aan inzicht van
ouders en leerkrachten, voltrekken zich echter met de regelmaat van de
klok, die zelfs uren, minuten en seconden bijhoudt die menigeen vergeten
is. Wie scherp waarneemt kan dit zelf concluderen. Met geloof hebben
die wetten niets te maken.
Pad van bevrijding
Het huidige dramatische wereldgebeuren, dat diep in het collectief onbewuste van de mensheid ligt opgeslagen, is een mogelijkheid in het eindeloze reservoir van het leven. Omdat het kwaad niet existentieel is, maar substantieel, zal het zich vroeg of laat zelf te gronde richten. Wellicht dat het waarom van dit dramatische gebeuren in de geschiedenis eens duidelijk wordt en zijn plaats krijgt in de immense evolutieboog van tijd en ruimte, waaruit de mens, als uit een labyrint, zal kunnen ontsnappen als hij de draad van volkomen inzicht heeft gevonden, het innerlijk pad van bevrijding heeft ontdekt en dit in volkomen zelfautoriteit tracht te realiseren.
Het huidige dramatische wereldgebeuren, dat diep in het collectief onbewuste van de mensheid ligt opgeslagen, is een mogelijkheid in het eindeloze reservoir van het leven. Omdat het kwaad niet existentieel is, maar substantieel, zal het zich vroeg of laat zelf te gronde richten. Wellicht dat het waarom van dit dramatische gebeuren in de geschiedenis eens duidelijk wordt en zijn plaats krijgt in de immense evolutieboog van tijd en ruimte, waaruit de mens, als uit een labyrint, zal kunnen ontsnappen als hij de draad van volkomen inzicht heeft gevonden, het innerlijk pad van bevrijding heeft ontdekt en dit in volkomen zelfautoriteit tracht te realiseren.
Indoctrinatie en hersenspoeling
Talloze gelovigen, vanuit welke godsdienstige of ideologische visie dan ook, hebben gedroomd van een beloofd land, een nieuw paradijs, een arbeidersparadijs, een Utopia, een nieuw Atlantis, een wereldrijk, een kalifaat, een nieuwe wereldorde. Velen dromen ervan en zijn ervan overtuigd dat zij de ‘uitverkorenen’ zijn, ‘de enige ware kerk’, ‘de beschermelingen van God’, de ‘144.000 getekenden’, ‘zij die uitgered worden’, de ‘ware krijgers van God’, de ‘heiligen der laatste dagen’.
Terwijl anderen nog een tijdje allerlei wereldse verschrikkingen moeten doormaken, omdat ze in deze tijdscyclus nog niet tot inzicht zijn gekomen, of in de afgrond zullen storten om daar het eeuwige hellevuur te moeten ondergaan, menen de ‘uitverkorenen’ in een smetteloos gewaad hun god tegemoet te treden, zonder zich af te vragen hoe dit kosmische spel met allerlei beloftes, openbaringen, doctrines, dogma’s en geloofsovertuigingen precies in elkaar zit en hoe het door een machtselite en andere krachten wordt aangegrepen en uitgebuit om mensen tegen elkaar uit te spelen, een rad voor de ogen te draaien, te bedriegen en te beliegen, in een toestand van slavernij te houden. Dat heet indoctrinatie en hersenspoeling. Door het steeds maar herhalen van bepaalde ideeën en overtuigingen gebeurt er letterlijk iets in de hersenen van talloze personen waardoor het kritisch vermogen afneemt en tot slot zelfs helemaal verdwijnt, de persoon in kwestie volkomen willoos en weerloos wordt en domweg uitvoert wat hem wordt opgedragen. Hoe vroeger met indoctrinatie en hersenspoeling wordt begonnen, hoe groter het ‘succes’.
Talloze gelovigen, vanuit welke godsdienstige of ideologische visie dan ook, hebben gedroomd van een beloofd land, een nieuw paradijs, een arbeidersparadijs, een Utopia, een nieuw Atlantis, een wereldrijk, een kalifaat, een nieuwe wereldorde. Velen dromen ervan en zijn ervan overtuigd dat zij de ‘uitverkorenen’ zijn, ‘de enige ware kerk’, ‘de beschermelingen van God’, de ‘144.000 getekenden’, ‘zij die uitgered worden’, de ‘ware krijgers van God’, de ‘heiligen der laatste dagen’.
Terwijl anderen nog een tijdje allerlei wereldse verschrikkingen moeten doormaken, omdat ze in deze tijdscyclus nog niet tot inzicht zijn gekomen, of in de afgrond zullen storten om daar het eeuwige hellevuur te moeten ondergaan, menen de ‘uitverkorenen’ in een smetteloos gewaad hun god tegemoet te treden, zonder zich af te vragen hoe dit kosmische spel met allerlei beloftes, openbaringen, doctrines, dogma’s en geloofsovertuigingen precies in elkaar zit en hoe het door een machtselite en andere krachten wordt aangegrepen en uitgebuit om mensen tegen elkaar uit te spelen, een rad voor de ogen te draaien, te bedriegen en te beliegen, in een toestand van slavernij te houden. Dat heet indoctrinatie en hersenspoeling. Door het steeds maar herhalen van bepaalde ideeën en overtuigingen gebeurt er letterlijk iets in de hersenen van talloze personen waardoor het kritisch vermogen afneemt en tot slot zelfs helemaal verdwijnt, de persoon in kwestie volkomen willoos en weerloos wordt en domweg uitvoert wat hem wordt opgedragen. Hoe vroeger met indoctrinatie en hersenspoeling wordt begonnen, hoe groter het ‘succes’.
Verlost worden van God
Toen de fysicus Albert Einstein eens gevraagd werd of hij in God geloofde antwoordde hij: ‘Als u mij zegt wat u onder God verstaat, zal ik u zeggen of ik erin geloof.’ Pas als alle concepten, ideeën, begrippen en dogma’s over God in ons verdwijnen, is er plaats voor het onnoembare, paradoxaal genoeg zelf ook een naam. De uitspraak ‘God, verlos mij van God’ van Eckehart leidde mede tot zijn veroordeling en die van zijn leringen. Vlak voor zijn reis naar het tribunaal in Avignon, waar hij zijn leringen persoonlijk zou verdedigen, stierf hij op raadselachtige wijze. Volgens menigeen zou hij vermoord zijn, zoals onder andere Simon Vestdijk in zijn Het geval Eckehart beschrijft. Vast staat dat vóór de dood van Eckehart menigeen die zijn leringen aanhing of praktiseerde, vervolgd of vermoord werd. Nota bene door zijn eigen ordebroeders, de dominicanen, in de Middeleeuwen de grootste vervolgers van de katharen. De naam dominicanen is overigens afgeleid van de Latijnse woorden canes Domini, de (speur)honden van de Heer.
Kerken, tempels, synagogen, moskeeën en andersoortige heiligdommen zijn maar al te vaak gebouwd ter meerdere eer en glorie van de mens zelf. Hoger en hoger zijn de religieuze torenkrabbers in de loop der geschiedenis geworden. Om dichter bij de hemel te komen? Dichter bij God? Maar wat ‘nader dan handen en voeten’ is, heeft geen torens en transen, geen vergulde koepels of gebrandschilderde ramen nodig. ‘Het koninkrijk Gods is in u’, de staat van totaalbewustzijn is in ons, sluimert als een mosterdzaadje in ons hart en kan uitgroeien tot een grote boom. ‘Het grootste geheim is Christus ín u.’ ‘Allah is nader dan uw halsslagader’, zegt de Koran. En Eckehart, die eens in een preek zei dat alles wat wij over God zeggen een leugen is, drukte het als volgt uit: ‘God is meer nabij dan ik mijzelf nabij ben. Hij is net zo nabij in een stuk hout en een steen, maar u beseft dat niet.’
‘Klief het hout, dáár ben ik. Til de steen op, dáár zult u mij vinden’, lezen we in logion 77 van Het evangelie van Thomas.
Thomas evangelie
Dát wat altijd is, is alom aanwezig, allesdoordringend, zonder begin en zonder einde. Wie eenmaal de liefde als grondslag van het leven heeft geproefd en vrijkomt van alle godconcepten, dogma’s, ideologieën, godsdienstige overtuigingen, wordt verlost van God door ‘God’, de geest van waarheid die aan iedere beschrijving ontsnapt, geen middelaar nodig heeft, vrij is van naam en vorm, niet verdedigd hoeft te worden of aangevallen kan worden, maar direct ervaarbaar is in ons hart.
Daar waar het hart is, in het ‘zieleburchtje’, is wijsheid. Wijsheid die boven ‘dit’ of ‘dat’ uitgaat. Om het met Eckehart te zeggen:
‘Maar nu zeg ik: het is dit noch dat;
niettemin is het een iets dat verhevener is boven dit en dat. (…) Het is vrij van alle namen en naakt van alle vormen, helemaal leeg en vrij, zoals God leeg en vrij in zichzelf is.
Het is zo volledig één en enkelvoudig
als God één en enkelvoudig is. (…) Zo totaal één en enkelvoudig is dit ‘burchtje’ in de ziel (…), dat er nooit een kracht of een wijze naar binnen vermag te kijken, ook God zelf niet’.
Toen de fysicus Albert Einstein eens gevraagd werd of hij in God geloofde antwoordde hij: ‘Als u mij zegt wat u onder God verstaat, zal ik u zeggen of ik erin geloof.’ Pas als alle concepten, ideeën, begrippen en dogma’s over God in ons verdwijnen, is er plaats voor het onnoembare, paradoxaal genoeg zelf ook een naam. De uitspraak ‘God, verlos mij van God’ van Eckehart leidde mede tot zijn veroordeling en die van zijn leringen. Vlak voor zijn reis naar het tribunaal in Avignon, waar hij zijn leringen persoonlijk zou verdedigen, stierf hij op raadselachtige wijze. Volgens menigeen zou hij vermoord zijn, zoals onder andere Simon Vestdijk in zijn Het geval Eckehart beschrijft. Vast staat dat vóór de dood van Eckehart menigeen die zijn leringen aanhing of praktiseerde, vervolgd of vermoord werd. Nota bene door zijn eigen ordebroeders, de dominicanen, in de Middeleeuwen de grootste vervolgers van de katharen. De naam dominicanen is overigens afgeleid van de Latijnse woorden canes Domini, de (speur)honden van de Heer.
Kerken, tempels, synagogen, moskeeën en andersoortige heiligdommen zijn maar al te vaak gebouwd ter meerdere eer en glorie van de mens zelf. Hoger en hoger zijn de religieuze torenkrabbers in de loop der geschiedenis geworden. Om dichter bij de hemel te komen? Dichter bij God? Maar wat ‘nader dan handen en voeten’ is, heeft geen torens en transen, geen vergulde koepels of gebrandschilderde ramen nodig. ‘Het koninkrijk Gods is in u’, de staat van totaalbewustzijn is in ons, sluimert als een mosterdzaadje in ons hart en kan uitgroeien tot een grote boom. ‘Het grootste geheim is Christus ín u.’ ‘Allah is nader dan uw halsslagader’, zegt de Koran. En Eckehart, die eens in een preek zei dat alles wat wij over God zeggen een leugen is, drukte het als volgt uit: ‘God is meer nabij dan ik mijzelf nabij ben. Hij is net zo nabij in een stuk hout en een steen, maar u beseft dat niet.’
‘Klief het hout, dáár ben ik. Til de steen op, dáár zult u mij vinden’, lezen we in logion 77 van Het evangelie van Thomas.
Dát wat altijd is, is alom aanwezig, allesdoordringend, zonder begin en zonder einde. Wie eenmaal de liefde als grondslag van het leven heeft geproefd en vrijkomt van alle godconcepten, dogma’s, ideologieën, godsdienstige overtuigingen, wordt verlost van God door ‘God’, de geest van waarheid die aan iedere beschrijving ontsnapt, geen middelaar nodig heeft, vrij is van naam en vorm, niet verdedigd hoeft te worden of aangevallen kan worden, maar direct ervaarbaar is in ons hart.
Daar waar het hart is, in het ‘zieleburchtje’, is wijsheid. Wijsheid die boven ‘dit’ of ‘dat’ uitgaat. Om het met Eckehart te zeggen:
‘Maar nu zeg ik: het is dit noch dat;
niettemin is het een iets dat verhevener is boven dit en dat. (…) Het is vrij van alle namen en naakt van alle vormen, helemaal leeg en vrij, zoals God leeg en vrij in zichzelf is.
Het is zo volledig één en enkelvoudig
als God één en enkelvoudig is. (…) Zo totaal één en enkelvoudig is dit ‘burchtje’ in de ziel (…), dat er nooit een kracht of een wijze naar binnen vermag te kijken, ook God zelf niet’.
© Marcel Messing
Geen opmerkingen:
Een reactie posten