Hoe, in het tijdloze, kan een tocht bestaan,
uit het onzeggelijke een herinnering?
Hoe nog te spreken van mij of u?
Ook niets is steeds nog iets.
Waar iets of niets nog niet geboren zijn
is alle taal de tong voorbij.
Het is niet iets, het is niet niets,
het is niet begrensd, het is niet onbegrensd,
het is niet bereikbaar, het is niet onbereikbaar,
het is niet zichtbaar, het is niet onzichtbaar,
het is niet in de tijd en niet erbuiten,
het is noch u noch zonder u.
Hebt gij het dan niet gans ervaren
dat gij niet zwijgen kunt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten