Geld is in principe een heel handige en nuttige uitvinding. Het zorgt ervoor dat de verschillende vaardigheden en inspanningen (vaardigheid + inspanning = arbeid) van mensen uitwisselbaar worden. Zet tegenover een inspanning een universeel ruilmiddel, en iedereen kan zijn eigen inspanning ruilen tegen de inspanning van een ander, naar keuze. Geld zou, in die zin, dus keuze en vrijheid moeten brengen. Geld is dan ook niets meer dan een technologie. Geld als technologie heeft in onze tijd het monopolie over ruilen.
Monopolie
Het vervelende is alleen, dat er daarmee een derde partij in het spel gekomen is. En dat is degene die eigenaar is van de technologie. Degene die eigenaar is van de enige technologie die ruilen mogelijk maakt, is daarmee ook monopolist. Hij is de poortwachter via wie iedereen moet gaan om te kunnen ruilen. En dat opent voor hem de weg om op dat ruilen te parasiteren.
In de loop der tijd is de technologie geld stapje voor stapje geconfisqueerd door een derde partij, en die partij noemen we de bancaire sector. De bancaire sector is eigenaar geworden van de technologie, en heeft daarmee het monopolie over de ruilbaarheid van waarde verkregen. Voor ons lijkt geld hetzelfde gebleven, maar de organisatie ervan is in de loop der tijd totaal veranderd. Zodanig veranderd dat de eigenaar van de technologie er steeds gemakkelijker mee kon parasiteren, en zichzelf zo bijna alle waarde kon toe-eigenen.
In plaats van het ruilen te faciliteren, dient de technologie geld nu voornamelijk om parasiteren te faciliteren. En met parasiteren bedoel ik: toegang krijgen tot arbeid van anderen, zonder er zelf arbeid voor in ruil te geven. En dat is precies wat banken doen. De technologie die ons vroeger diende, dient nu dus iemand anders. Het is erin geslopen zonder dat we het in de gaten hadden.
-Overgenomen uit het artikel: “Wat is Geld?” van Pieter Stuurman.
Twee kernproblemen
Na deze heldere analyse worden er twee hele grote problemen zichtbaar.
Als eerste het feit dat de technologie genaamd geld in handen is van
de private bancaire sector. Zij hebben hiermee het monopolie op geld in
handen en zijn zo in staat hiermee enorme winsten te maken. Als we zien
wat voor arbeid daar eigenlijk tegenover staat dan wordt duidelijk dat
deze sector enorm parasiteert op de hardwerkende burgers. Eerder werd
daarom al de oplossing gegeven om het recht van geldcreatie te nationaliseren.
Het andere probleem is het monopolie wat er is van de Euro, om ruilen te faciliteren. Maar dat monopolie kan gebroken worden, dat kan door onze overheid door weer een nationale munt uit te gaan geven,
maar nog veel beter, dat kan door iedereen in Nederland gebroken worden
door lokale systemen op te zetten die ruilen faciliteren. Daarbij is
het iets waar mensen zelf mee aan de gang kunnen en ze niet langer
passief hoeven te blijven kijken naar het toneelspel van politici en
bankiers. Het boek: Local Money, How to Make it Happen in your Community legt
uit wat voor mogelijkheden er allemaal zijn voor burgers om lokale
ruilsystemen op te zetten. Het gaat over LETS systemen, Tijdbanken, het
uitgeven van lokale geldsoorten, het opzetten van krediet unies,
gemeenschapsbanken, etc. Daarbij legt het duidelijk uit wat de
ervaringen zijn van andere gemeenschappen met het opzetten van dit soort
systemen, welke valkuilen te vermijden en wat juist wel te doen om het
tot een succes te maken.
Uiteraard is met het opzetten van een lokale muntsoort niet opeens
het hele probleem van geld opgelost, wel heb je echter als gemeenschap
veel meer veerkracht ingebouwd doordat je nu naast de Euro extra
systemen hebt om het uitruilen van goederen en diensten tussen mensen te
bewerkstelligen. En die veerkracht is van levensbelang voor een
gemeenschap.
In mijn opinie zouden overheden die het beste voor hebben met hun
volk dit soort initiatieven acitef meehelpen opzetten. Elke gemeente en
provincie in Nederland zou bijvoorbeeld zelf zo een systeem mee kunnen
helpen ontwikkelen en er ook lokale belastingen in kunnen accepteren. Zo
worden lokale overheden weer veel meer betrokken bij hun lokale
gemeenschap en kan een groot deel van wat er nu bezuinigd moet worden,
worden opgevangen met het opzetten en uitgeven van eigen lokale
ruil-technologie. Daarbij zou ook de Nederlandse overheid zelf weer een
eigen ruilsysteem op nationaal niveau moeten uitbrengen naast de Euro.
Het is vanuit het standpunt van veerkracht alleen maar wenselijk dat er
verschillende systemen naast elkaar draaien omdat het systeem dan veel
moeilijker door 1 partij te monopoliseren en te parasiteren is zoals nu
is gebeurt. Ook Bernard Lieataer, een medeontwerper van de Euro is groot
voorstander van aanvullende geld/ruil systemen. Meer hierover in zijn
boek: Het geld van de Toekomst. En zie ook het artikel met een presentatie van hem over het belang van diversiteit in geldsystemen.
Maar goed dit is meer een wens dan realiteit en gezien de huidige
acties van de Nederlandse overheid lijken zij niet aan de kant van het
volk te staan maar vooral te luisteren naar wat de internatiale bankiers
en corporaties hun vertellen. Daarom is er des te meer reden dat mensen
zelf lokaal dit soort initiatieven gaan ontplooien. We weten inmiddels
prima uit te leggen waar het systeem van geld momenteel de mist in gaat,
nu is het tijd om een stap te zetten om deze problemen zelf op te gaan
lossen.
Help mee het monopolie van de Euro te breken!
Meer informatie op:
-) Het belang van diversiteit in geldsystemen
-) Bernard Lietaer - Het Geld van de Toekomst (PDF)
-) De toekomst van onze economie deel 1 & 2 en 3
-) 3 praktische oplossingen voor meer economische veerkracht
-) Update het economische systeem!
-) Het belang van diversiteit in geldsystemen
-) Bernard Lietaer - Het Geld van de Toekomst (PDF)
-) De toekomst van onze economie deel 1 & 2 en 3
-) 3 praktische oplossingen voor meer economische veerkracht
-) Update het economische systeem!
Geld
BeantwoordenVerwijderenMijn buurman zaliger en ik zijn al dertig jaar ijverig bezig met dit probleem.
In ons verhogend bewustzijn kunnen onze huidige financiële en economische systemen niet gehandhaafd blijven. Dat is zeker, want zij steunen nog op schuldideeën.
Is het niet zo dat wij aan iemand geld geven als hij ons een dienst heeft bewezen?
Vragen wij niet hoeveel wij hem schuldig zijn?
We zouden hem ook meteen een schuldbrief kunnen schrijven, nietwaar?
De sluwe ‘krijgers’ die dit geschrijf vereenvoudigd hebben, door er een surrogaat voor in de plaats te stellen, zijn niet altijd integer, dat klopt.
Dit surrogaat doet zich voor als geld¬_ig, maar wordt veelal misbruikt.
Dit geld vervangen door ruilhandel zou ons terug in een voorhistorische situatie brengen. Ruilen is een goed of dienst wisselen. Ruilen is: diensten (want materie is gratis op aarde aanwezig) die voor beide partijen gelijkwaardig zijn omruilen.
Lokale ruilsystemen zoals hier voorgesteld lossen niets op, omdat er nog steeds een schuldgedachte ( een te goed) achter steekt.
Hoewel het een tijdelijke overgangstechnologie zou kunnen zijn. Of beter geweest zijn. Wij hebben dit hier ook beproefd, maar dit lukt niet echt omdat er steeds schuldigen gemaakt worden. En dit past niet in een liefdevolle wereld.
Als we werkelijk in een hogere bewustzijnsdimensie gaan leven is ‘handelen vanuit het hart’ het enig correcte antwoord.
Ieder mens wordt geboren met talenten. Vaardigheden die hem leiden tot handelen uit liefde. Gewoon omdat we het graag en goed doen. Liefhebbers, amateurs zijn. Onze talenten gebruiken en doen wat ons ligt. Met hart en ziel!
Als voorbeeld geef ik een ideaal klooster; fair draaiende communes; een liefdevolle familie enz.
Waar eenieder aanbied wat hij of zij vermag en fier is om de andere iets te kunnen presenteren.
Er wordt in onvoorwaardelijke liefde gehandeld.
Dit is volgens mij de enige manier om met andere Mensen om te gaan.
Onmogelijk, denk je misschien.
Schreef Mark Twain niet: “Iemand met een nieuw idee is een vreemde vogel. Tot het idee blijkt te werken…”
Wij kunnen alvast starten met handelen vanuit liefde.
Het gebeurt reeds op vele plaatsen op Aarde.
Iedereen kan beginnen met in een vriendenkring gratis te presteren, zonder schuldigen te zien. En anderzijds zonder zich schuldig te denken.
Werklozen kunnen hun lievelingsbezigheden uitvoeren en hiermee anderen van dienst zijn, zonder verplichte beloning. En genieten terwijl mee van de diensten die geboden worden.
Kunnen we niet allen liefhebbers, amateurs zijn?
Wij organiseren b.v. al jaren meditatie-avonden, bij ons thuis, free of charge (zonder iemand te belasten).
Jullie zijn ook al flink bezig, met gratis e-books; websites; filmpjes; opbeurende teksten; enz. Proficiat!
Ik ben begonnen met de intense van alles in liefde te doen. En het lukt mij veelal en alles verloopt prettiger.
Ik wil met jullie hier verder werk van maken.
Joris
Ik ben helemaal eens met Joris! Alleen als we beginen uit onvoorwaardelijke liefde te handelen en zo te leven ook dan kunnen we de hele maatschappij veranderen wat is op handel en schuldgevoel gebaseerd. Daar moeten de mensheid evauleren. Dat is de hogere dimensie! Onze bewust te veranderen en leven vanuit onze hart! Liefde geven zonder iets terug te willen!
BeantwoordenVerwijderenEva
Ik kan me vinden in de opmerkingen van Joris en Eva. Je talenten gebruiken is een van de meest aangename bezigheden in het leven. Evenals andere mensen laten meegenieten van de opbrengst van die bezigheden. En het genieten van de vaardigheden van anderen.
BeantwoordenVerwijderenAls we dat gewoon zouden doen, als we dus gewoon doen wat we prettig vinden en anderen daarvan mee laten genieten, dan geeft iedereen aan iedereen wat hij nodig heeft. Vaardigheden en behoeften zijn er immers altijd precies evenveel als er mensen zijn.
Helaas is dat vanuit de huidige normgedachte voor de meeste mensen nog een stap te ver. De angst om meer te geven dan ervoor terug te krijgen (de angst dat er van je geprofiteerd zal worden / er op je geparasiteerd zal worden), belemmert dit en daarom hechten mensen aan een ruilmiddel. Een ruilmiddel overigens dat, in de huidige vorm, JUIST parasiteert op verreweg de meeste mensen.
Misschien is een tussenvorm daarom een goed idee. Een vorm waarbij het begrip waarde niet meer gedefinieerd wordt in schuld (zoals nu), maar in waardering. Van daaruit is de stap naar een 'guncultuur' (gebaseerd op liefde voor het leven en dus elkaar) veel kleiner.
Zie: http://pieterstuurman.blogspot.nl/2010/12/tijd-voor-iets-nieuws.html
bedankt voor al jullie reacties, blij te horen dat iedereen klaar is voor een nieuw tijdperk waarin ruilen en delen centraal zullen staan!
BeantwoordenVerwijderen