Alles wat je doet om je pijn en je lijden te willen verlichten, op te lossen, vermijden of overstijgen, voedt die pijn en dat lijden…
Je maakt het verhaal steeds groter, waardoor het alleen maar zwaarder en beangstigender wordt…
De rare paradox is dat ons werkelijke verlangen in feite is om vrij te worden van al dat verlangen…
We willen deep down maar één ding: verlost zijn van het zoeken en eindelijk thuiskomen… Het zoeken creëert in veel gevallen precies het tegenovergestelde van wat we nastreven…
Het streven naar zingeving maakt ons leven zinloos…
Het zoeken naar een doel creëert doelloosheid….
Het is ons streven naar ‘meer’ dat klaarblijkelijk het volstrekt duidelijke verduistert:
het moment van nu – en alles wat zich daarin aandient – is het enige wat er is…
Het is de zoektocht naar verlichting die ons in duisternis hult…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten