Op technisch vlak heeft de mens ongelooflijke vooruitgang geboekt, desondanks is hij nog net zo oorlogzuchtig, hebberig, afgunstig en vervuld van grote smart als duizenden jaren geleden.
Ik zou graag met u spreken over het probleem van het bestaan in zijn totaliteit. Waarschijnlijk weet u net zo goed als de spreker wat er op dit moment allemaal in de wereld gebeurt - de volslagen chaos, de wanorde, het geweld, de extreme vormen van wreedheid en de rellen die in oorlog eindigen. Ons leven is bijzonder gecompliceerd, verward en tegenstrijdig; niet alleen in onszelf - binnen onze huid, bij wijze van spreken - maar ook daarbuiten. Er is algehele afbraak. Waarden veranderen van dag tot dag, er is geen respect, geen autoriteit en niemand heeft ergens vertrouwen in; noch in de kerk, noch in de gevestigde orde, noch in de filosofie. Je bent dus volkomen op jezelf aangewezen als je wilt uitzoeken hoe je je in deze chaotische wereld moet opstellen. Wat is de juiste handelswijze? - als er tenminste zoiets als juist handelen bestaat.
Ik ben er zeker van dat ieder van ons zichzelf afvraagt wat de juiste handelswijze is. Dit is een zeer ernstige vraag en ik hoop dat alle aanwezigen hier echt serieus zijn, want deze bijeenkomst dient niet tot filosofisch of religieus vermaak.
...
Laten we eens kijken wat er in de wereld in feite aan de hand is; er is geweld van velerlei soort, niet alleen uiterlijk, maar ook in onze relaties. Er zijn oneindig veel nationalistische en religieuze scheidslijnen tussen mensen, iedereen keert zich tegen de ander. Wat doe je als je deze enorme verwarring, deze immense smart, gadeslaat? Is er iemand die je kan zeggen wat je moet doen? - de priester, de specialist, de psycholoog? Ze hebben geen vrede of geluk, vreugde of leven in vrijheid tot stand gebracht. Waar moet je dat dan zoeken? Als je de verantwoordelijkheid voor je eigen autoriteit opzettelijk in de speciale betekenis van het woord - zal je als individu deze autoriteit dan in jezelf gaan zoeken?
Het woord 'individualiteit' betekent 'ondeelbaarheid', niet gefragmenteerd zijn. Individualiteit betekent een totaliteit, het geheel, en het woord 'heel' betekent 'gezond', in orde. Maar je bent geen individu, je bent niet gezond omdat je verbrokkeld, in jezelf verdeeld bent, je zit vol tegenstrijdigheid, verdeeldheid en daarom ben je helemaal geen individu. Hoe kan in deze verdeeldheid het ene fragment over alle andere fragmenten gezag uitoefenen?
...
Om er achter te komen wat we moeten doen in een wereld die zo verward is, zo wreed, zo volslagen ongelukkig, moeten we niet alleen onderzoeken wat leven is - hoe het werkelijk is - maar moeten we ook begrijpen wat liefde betekent; en wat het betekent te sterven. We zullen eveneens moeten proberen te begrijpen waarnaar de mens al duizenden jaren op zoek is: of er een werkelijkheid bestaat die alle denken te boven gaat. Totdat je de complexiteit van dit hele beeld begrijpt heeft de vraag 'Wat moet ik met betrekking tot een bepaald fragment doen?' geen enkele betekenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten